บททั้งหมดของ Craving For Love: บทที่ 21 - บทที่ 30

SAMARA POV “Uhmm, busog na busog ako. Salamat, Tita Ganda,” masiglang naglakad si Lolly sa unahan namin ni Marco. Panay ang masahe ko sa braso ko kapag hindi siya nakatingin. Grabe, nakakangalay palang magbitbit ng bata. “Tita,” lumingon si Lolly sa akin kaya umayos ako ng tayo at ngumiti. “Yes?” tugon ko sa kanya. Lumapit siya sa ‘kin at sumenyas na yumuko ako para sa kanya. “Ikaw po ba ang totoo kong mama?” sabik niyang bulong sa akin. Napawi ang ngiti ko. Paano ko sasabihin sa isang inosenteng bata na iniwan na siya ng mama niya? “A-Ah,” nauutal kong panimula. May kislap sa mga matang tumitig siya sa ‘kin na nag-aabang ng sagot. Ayokong madismaya siya. “Lolly kasi—” “Mali-late ka na sa klase mo,” bigla siyang kinarga ni Marco. Para siguro hindi na siya magtanong. “Maaga pa naman, dada,” nakasimangot na sagot ni Lolly. “'Di ba sabi ko, early bird catches the worm?” pag-aalo ni Marco sa bata. “Paano kung ako 'yong worm? Ayoko naman makain ng bird,” inihiga

THIRD PERSON POV Kahit nasa kwarto na si Aldric at ang babaeng naka-flirt niya sa dance floor ay rinig na rinig pa rin nila ang musika ng bar. May speaker kasi sa loob ng kwarto na pinapatugtog ang kung anong pini-play sa labas. Umaayon ang ritmo nito sa bawat pagbayo niya sa babae sa pinto at sa pag-ungol nilang dalawa. Sound proof naman ang kwarto kaya walang makakarinig sa kanila. “Aaah, ah, ah,” halos kapusin ng paghinga ang babae habang mariin at sunod-sunod na binabayo ni Aldric ang matambok niyang pang-upo. Panay rin ang lamas ng binata sa malaki niyang dibdib na parang papaya. “Shit, you're driving me crazy, aaah,” muling ungol nito. Bunga ng kalasingan ay napagkamalan pa ni Aldric na si Samara ang nakipagsayaw sa kanya kanina sa dance floor kaya agad niya itong pinatulan. Masarap sa kama ang nobya niya. Nang mahimasmasan, ay ibang babae naman pala. Pero ayos na rin siguro kasi nasimulan na nila. Mukhang mapapasaya pa rin naman siya ng dalaga. “Aaaah, aaah, aa

SAMARA POV “Hay, grabe siya,” hindi ko makapaniwalang sabi habang nakatitig kay Candice na ka-video call ko. “25 missed calls 'yon, 20 texts at inulan ko pa ng messages sa messenger tapos walang reply?” Gigil na gigil ako at halos madurog na ang steak barbecue sa bowl na tinimplahan ko para ihawin. “Ang labo mo naman kasi, girl. Sinabihan mo ba naman na break na kayong dalawa tapos ini-expect mo na sumagot pa siya sa 'yo? Malamang nag-e-emote 'yong tao ngayon. Tinapon mo pa sa mukha niya 'yong binigay niyang engagement ring, grabe,” mahabang tugon ni Candice habang nagpapaayos ng buhok at kuko sa paborito niyang high-end salon. “Hindi naman kasi, girl. 'Di ba, kasalanan niya 'yon? Hindi man lang ba niya naisip na mag-sorry? Ano? Almost 3 years 'yong relasyon namin tapos ganon-ganun na lang?” reklamo ko. “Ok? And then, kapag nag-sorry, babalikan mo? Nakipag-break ka lang ba para magpahabol? Loka-loka ka ba?” pinandilatan ako ng mata ni Candice. Napanguso ako. “Sayang kasi,

THIRD PERSON POV Matamis na napangiti si Monica habang naliligo sa shower. Marahil ay tapos na ang gabing nagkasama sila ng estrangherong naka one-night stand niya pero hindi pa rin ito matanggal sa isipan niya. Ang malagkit nitong titig at ang nakakaakit na boses. Ang bawat parte ng katawan nito na kanyang nahawakan. Maging ang mga halik nito sa kanya ay nararamdaman niya pa. Tumatak talaga sa kanya ang lalaking 'yon. Sa tingin nga niya ay mahal niya na. “Shìt, tama ba ‘to? Ni hindi ko nga nakuha ang apelyido at number niya,” natatawa niyang sabi sa sarili habang namumula ang pisngi. It's a bit stupid. Parang gusto niya pa ulit makita ang lalaking naka-sex niya. Kung papayag nga ito ay baka pakasalan niya na. Iba talaga ang epekto nito sa kanya. Tipong gagawin niya ang lahat para magkatuluyan lang silang dalawa. Pinaramdam sa kanya ng lalaking 'yon na espesyal siya at walang kaagaw. Kaya ang panalangin niya ay sana siya na nga ang inilaan ng tadhana para sa kanya. Tumi

SAMARA POV “Ahhh!” nanggigigil kong sigaw nang makasakay ako sa kotse. Nagulat pa at napatingin sa akin ang driver naming si Manong Vonn. Sinenyasan ko siya na i-start na lang ang sasakyan. Marunong naman akong magmaneho, pero sa t'wing mainit ang ulo ko ay nakikisuyo akong ipag-drive ako. Mahirap na kasi, baka sa sasakyan ko maibuhos ang inis ko at maibangga ko ito kung saan. “Mukhang masama ang gising mo Ma'am Ara,” paninimula ng usapan ni Manong Vonn. Minasahe ko ang ulo ko. “Si Monica kasi nagbida-bida na naman. Masyadong Jollibee,” naiusal ko. Hindi pa rin ako nakaka-move on sa ginawa niya sa ‘kin no'ng kasabay naming kumain si lolo. Natawa si Manong Vonn. “Baka nilalambing ka lang ng kapatid mo. ‘Wag mo na gaanong isipin.” “Hay,” napairap ako sa hangin. Binuksan ko ang fàcebook ko para pakalmahin sana ang sarili pero ilang scroll lang ang ginawa ko ay napasalubong na agad ang kilay ko. Paano ba naman kasi, trending pa rin kami ni Marco. May ibang tao pa na napagk