“Arwena, ano ba? Mananahimik ka na lang ba talaga hah? Hahayaan mo na lang ba ako na mabaliw sa pag-iisip kung anong special connection mayro’n kayo ng kapatid ko?” Kanina pa paulit-ulit na tinatanong ni Archie ang kaibigan na si Arwena tungkol sa special connection na sinasabi ng kapatid niya. Sa nakita at ginawa ni Archie kanina kay Mr. Tan, natatakot si Arwena, na baka gamitin na naman ni Archie ang malalaman nito laban sa kapatid niya. At ayaw niya na maipit si Nathan sa gulo ng magkapatid. “Ay naku, Wena, kung akala mo ay titigilan kita sa pangungulit, hindi mangyayari ‘yon. Kaya sabihin mo na kung gusto mong maging tahimik ang pagsasama natin," padabog na sabi ni Archie. Nagsisi tuloy si Arwena kung bakit sumama siya kay Archie. Wala naman kasi siyang choice, kung hindi niya lang sana pinagtaasan ng boses ang Mama niya kanina, dapat sana ay doon sila umuwi ni Nathan sa bahay nila at hindi sa condo ni Archie.Alam niya kasi kung gaano ka kulit si Archie. Hinding-hindi ito

“What the heck, Farah? You smell like hell!" Pisil ni Jake ang ilong, at nandidiring nakatingin sa girlfriend nitong parang nangalkal ng basura. “Is this your way of having fun? Ang maglaro sa basurahan o kanal?" nangiinis na tanong ni Jake. Kahit pisil nito ang sariling ilong at nadidiri kay Farah, hindi naman niya mapigil ang tawa. Alam nga kasi niya ang kaartehan sa katawan si Farah, kaya alam niya rin na kung ano man ang nangyari dito, siguradong hindi niya ito ginusto. “Ang baho-baho mo, Farah! Saan ka ba sumuot ha? Nagsawa ka na ba na humiga sa kama ng mga mayaman na gusto mong huthutan, at sinubukan mo naman sa basurahan?" tanong ni Jake na ngayon ay pinipigil na ang tawa. Para na kasing maiiyak sa inis si Farah. “Shut up! Hindi ka nakakatuwa!" sikmat ni Farah, at nagdadabog na pumasok sa kwarto nila. Sobrang naiinis siya sa ginawa sa kanya ni Mr. Tan. Napahiya siya. Pinagtawanan ng mga tao. At ang mas nakakainis ay wala man lang ni isa na tumulong sa kanya. Hinayaan l

“Lumayo ka! Layuan mo ako, please,” paulit-ulit na sigaw ni Arwena. Hindi na rin niya magawang tingnan si Jake. Basta sumalampak na lang siya sa sahig habang takip ang mga palad sa tainga. Nanginginig na rin ang mga kamay nito na ikinagulat ng husto ni Jake. Hindi na ito gumagalaw sa kinatatayuan at naguguluhan tumitig na lang kay Arwena. Pero maya maya ay parang nahimasmasan naman siya. Kahit naguguluhan, mabagal na siyang lumapit kay Arwena. Umupo siya sa harap nito. “Weng, sorry, hindi ko naman intention na takutin ka. Wala naman akong balak na masama sa’yo.” Paliwanag nito kay Arwena. Akmang hahawakan niya para aluin, pero lalo lang itong tumili at nagmamakaawa na naman na layuan siya na para bang may masamang mangyayari sa kanya. “Weng, ano ba ang nangyayari sa’yo? Bakit ka ba nagkaganyan?” Nag-alalang tanong ni Jake. Inaamin naman niya sa sarili na medyo iba nga ang tingin niya kay Arwena kanina. Nagnasa siya. Hindi kasi niya mapigil ang sarili, talagang na gagandahan

Malapit na sina Arwena at Archie sa Denovan Hotel, pero hindi pa rin tumigil si Arwena na talakan ng talakan ang kaibigang si Archie. Talagang naiinis siya sa kaibigan niyang hindi nag-iisip. Ang dami na niyang problemang kinakaharap, dumagdag pa ang ginawa nito. “Sorry na nga, Wena. Nawala lang talaga isip ko na maari palang magkita ang mag-ama sa hotel. Si mommy kasi ang laman ng utak ko. Gusto ko lang naman na mapasaya si mommy, at nangyari na nga ‘yon, Wena. Ang saya niya nang malaman niya na may Anak na palang napaka-cute ang panganay niyang halimaw," paliwanag ni Archie kay Arwena na gusto na yata siyang sapakin. Kanina pa kasi kuyom ang kamao nito. At alam ni Archie na nanggigigil ito sa kanya. Kung hindi nga lang siguro siya nagda-drive ngayon ay siguradong matinding sabunot at mga hampas na ang napala niya. “Naintindihan mo naman ang nararamdaman ni Mommy, hindi ba, Wena? Kasi isa ka ring ina. Alam mo kung gaano kasakit sa pakiramdam na hindi ka tanggap at hindi ka nirer

“What makes you think, na nahihirapan ako na magsabi ng totoo, Mr. Tan?" Mapaklang tumawa si Arwena. Tumigil na rin siya sa pagtulak kay Mr. Tan. Wala din naman kasing silbi ang ginagawa niya. Ang lakas nga kasi nito na parang mabangis na hayop na nakatingin sa kanya habang nasa pagitan siya ng mga braso nito. Kaya heto, nilakasan na lang niya ang loob na harapin ito, kahit ang mga paa niya ay parang bibigay na. “Ano ba talaga ang issue mo, Mr. Tan? Bakit ka ba galit ha? Ano naman sa’yo kung hindi ko sinabi na may anak ta—kami ni Archie?” Dahil sa tension, muntik pang madulas si Arwena sa sinasabi nito. Mabuti na lang at nakabawi siya. Mabuti na lang at parang walang naririnig si Mr. Tan dahil mula kanina, puro titig lang ang ginagawa nito sa kanya. “Porket ba magkaibigan tayo, obligasyon ko na sabihin sa’yo kung ano ang mga nangyayari sa buhay ko? Pati ba mga personal na bagay ay kailangan ko pa na e-kwento sa’yo?” madiin na tanong ni Arwena na sinabayan niya pa ng matalim na t