All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 1051 - Chapter 1060

“ดีมาก” เมดูซ่าจ้องมองเย่หลิงด้วยสายตาราวกับมองเหยื่อ “ของอร่อยย่อมต้องเก็บไว้กินทีหลัง”เย่หลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกอยากลงมือ แต่สุดท้ายก็อดกลั้นไว้เมดูซ่าหันไปมองลู่เสวี่ยเอ๋อร์อีกครั้ง “เย่ซิวล่ะ? ให้เขาไสหัวออกมารับความตายซะ”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์ไม่ถ่อมตัวแต่ก็ไม่โอหัง “ถ้าแค่เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังต้องให้เขาออกมาเอง งั้นศักดิ์ศรีของเขาก็คงไร้ค่าเกินไปแล้ว”ความหมายโดยนัยก็คือพวกแกไม่คู่ควรให้เย่ซิวต้องออกมาสู้ด้วยเมดูซ่ามีสีหน้าเย็นชา “ดีมาก งั้นฉันจะจัดการพวกเธอก่อน มาดูกันว่าเขาจะยังเป็นเต่าหดหัวอยู่หรือเปล่าไม่ต้องมีพิธีรีตองมากมาย ทั้งสองฝ่ายส่งคนขึ้นไปประลองตัวต่อตัวใครแพ้ก็ลงมา จนกว่าจะไม่มีใครกล้าขึ้นไปอีก”ลู่เสวี่ยเอ๋อร์เอ่ยถาม “แล้วเดิมพันคืออะไร?”“ชีวิตของพวกเธอไง”ทันทีที่คำพูดนี้ดังขึ้น ทุกคนก็รู้สึกถึงไอสังหารเย็นยะเยือกที่พุ่งเข้าใส่แม้ว่าลู่เสวี่ยเอ๋อร์จะยังคงสีหน้าปกติ แต่ในใจกลับลังเลนี่เป็นการเดิมพันที่ใหญ่เกินไปแต่ตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดอะไรมากแล้ว เธอกัดฟันตอบ “ตกลง พวกเรายอมเดิมพัน”ทั้งสองฝ่ายจัดขบวนเตรียมพร้อมประลองฝั่งสำนักโอสถส่งเฉินหลา

หญิงสาวไม่ได้ตอบคำถาม แต่กลับนั่งลงและเริ่มชงชาท่วงท่าของเธอลื่นไหลราวสายน้ำ ทำได้อย่างรวดเร็วเพียงครู่เดียว ถ้วยชาก็ถูกวางลงตรงหน้าเย่ซิว "ดื่มชาก่อน แล้วค่อยคุยกัน"เย่ซิวไม่ได้รู้สึกถึงความเป็นศัตรูจากหญิงสาวคนนี้ จึงระงับความสงสัยในใจชั่วคราวและนั่งลงกลิ่นหอมของชาไป๋หลิงที่ลอยออกมาไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ แม้แต่เขาที่อยู่ในระดับวิญญาณก่อกำเนิดก็ยังรู้สึกเคลิบเคลิ้มเย่ซิวไม่กังวลว่าชานี้จะมีปัญหาภายในระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขามีสัตว์วิญญาณกิเลนและกระบี่หายนะคอยปกป้องอยู่ต่อให้มีพิษ ก็จะถูกขจัดออกไป ดังนั้นเขาจึงดื่มลงไปในรวดเดียวทันใดนั้นระดับวิญญาณก่อกำเนิดของเขาพลันก็เปล่งประกายแสงห้าสีสว่างจ้าพลังของมันแน่นหนาขึ้น และยังขยายตัวขึ้นกว่าเดิมดวงตาของเย่ซิวเป็นประกาย ด้วยความรู้สึกที่ชัดเจนว่าระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งร้อยปีถ้าได้ดื่มแบบนี้อีกสักห้าสิบครั้ง เขาก็จะสามารถก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นกลางได้แล้วใช่แล้ว ยิ่งระดับพลังสูงขึ้น ทรัพยากรที่ต้องใช้ในการทะลวงผ่านไปยังระดับถัดไปก็จะยิ่งมหาศาลขึ้นหลังจากดื่มชาเสร็จ เย่ซิวจ้องมองหญิงสาวตรงหน้า "ตอนน

เมดูซ่ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ร่างกายเซถอยหลังไปหลายก้าว เธอจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความตกตะลึงและหวาดหวั่นเย่ซิวมาถึงทันเวลาเมื่อเห็นเย่ซิวปรากฏตัวขึ้น ทุกคนต่างก็ถอนหายใจโล่งอก พวกเขาเผยรอยยิ้มราวกับรอดตายจากเงื้อมมือมัจจุราชแต่เมื่อเย่ซิวเห็นทุกคนได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ เขาก็รู้สึกทั้งเจ็บปวดใจและรู้สึกผิด "ขอโทษนะ ผมมาช้าไป""ไม่เป็นไร แค่นายมาทันก็ดีแล้ว""ช่วยล้างแค้นให้พวกเราด้วย""ฉันไม่ชอบขี้หน้ายายผู้หญิงนั่นเลย คืนนี้มากินซุปงูกันเถอะ"......เย่ซิวหัวเราะพลางพยักหน้า "ได้ ตามที่พวกเธอว่าเลย"พูดจบเขาก็เร่งวิชาเวทธาตุไม้ ใช้วิชาเวทฟื้นฟูสมานบาดแผลแสงสีเขียวนับไม่ถ้วนโปรยปรายลงมาบนร่างของทุกคนบาดแผลทั้งภายในและภายนอกของพวกเขาค่อย ๆ ฟื้นตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเมดูซ่าเห็นเย่ซิวยืนหันหลังให้ตัวเอง โดยที่ไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย เธอก็ยิ่งเดือดดาล‘นี่มันไม่เห็นหัวกันเลยใช่ไหม!?’ดวงตาของเธอฉายประกายเย็นยะเยือก พลังสาปให้กลายเป็นหินถูกปลดปล่อยออกมาในพริบตาทว่ากลวิธีที่เคยใช้ได้ผลทุกครั้ง พอใช้กับเย่ซิวกลับไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิงเห็นเพียงแ

เขาออกคำสั่งลงไปทันทีว่า ตราบใดที่เย่ซิวไม่เป็นฝ่ายลงมือก่อนก็ห้ามใครโจมตีเขาเด็ดขาดเวลานี้สิ่งที่ควรทำก็คือต้องยอมจำนนพลังอำนาจที่เย่ซิวแสดงออกมา ได้ทำลายแนวป้องกันทางจิตใจของชายผู้นี้จนพังทลายเย่ซิวมาถึงฐานทดลองชีวภาพหมายเลขหนึ่ง โดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาก็ยกมือขึ้นแล้วฟาดลงไปเต็มแรงตู้ม！เสียงระเบิดดังสนั่น ทั้งห้องทดลอง รวมถึงผู้คนภายใน ข้อมูลทุกอย่าง ล้วนมอดไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านข้อมูลที่อยู่ในห้องทดลองนี้ ไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายภายนอก อาจมีการสำรองข้อมูลไว้ที่อื่นแต่ก็ไม่สำคัญอีกต่อไปแค่ห้องทดลองถูกทำลายไป เครื่องมือ วัสดุ และอุปกรณ์ทั้งหมด ถ้าจะสร้างขึ้นใหม่คงต้องใช้เวลาอีกนานมากช่วงเวลานี้อย่าหวังจะฟื้นตัวกลับมาได้เลยจักรพรรดิอินทรีครามสะดุ้งเฮือก เมื่อเข้าใจสิ่งที่เย่ซิวต้องการทำแต่ตอนนี้ ถึงเขาจะคิดหาทางรับมือ ก็คงสายเกินไปแล้วเย่ซิวรู้ว่าห้องทดลองทั้งเก้าแห่งตั้งอยู่ที่ไหนในเมื่อเขามาด้วยเพลิงโทสะเช่นนี้ ก็ย่อมไม่มีทางปล่อยให้พวกมันคงอยู่ต่อไปตู้ม！ตู้ม！ตู้ม！ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงฐานทดลองชีวภาพทั้งเก้าแห่งก็ถูกเย่ซิวทำลายจนสิ้นซากจากนั้นเขาก็จากไปอย่

ดวงตาของเธอไม่ได้เย็นชาอีกต่อไปแล้ว แต่กลับเต็มไปด้วยความอ่อนโยน ราวกับหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรักในวันนี้ ณ ประเทศหนึ่งซึ่งมีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวเย่ซิวพาน่าอีออกไปเที่ยวเล่นมาทั้งวัน ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าพักในโรงแรมน่าอีเข้าไปอาบน้ำส่วนเย่ซิวนั่งอยู่ริมเตียง ลูบคางอย่างครุ่นคิดแน่นอนว่าเขาไม่ได้พาน่าอีมาที่นี่อย่างไร้เหตุผลทุกอย่างเริ่มต้นจากเหตุการณ์ที่เขาทำลายห้องทดลองชีวภาพหมายเลขเก้าของประเทศจ้านอิงตี้ และสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทางขากลับในตอนนั้น เขาได้นำกล่องเล็ก ๆ ที่หญิงสาวบนดวงจันทร์ให้เขาติดมือกลับมาด้วยเมื่อเย่ซิวเปิดดูของที่อยู่ภายใน สิ่งที่เห็นทำให้เขาตกตะลึงอย่างหนักมันคือค่ายกลพิเศษชนิดหนึ่ง และในขณะเดียวกันก็เป็นกุญแจกุญแจที่จะพาพวกเขาออกจากที่นี่บนค่ายกลนั้นระบุจุดที่ผนึกของโลกนี้เกิดความเสียหาย รวมถึงพื้นที่ที่พลังค่ายกลอ่อนแอที่สุดเหตุผลที่หญิงสาวบนดวงจันทร์มอบสิ่งนี้ให้เขาเป็นเพราะเธอหวังว่าสักวันเย่ซิวจะช่วยปลดปล่อยพันธนาการที่กักขังเธอ และช่วยเธอออกไปจากดวงจันทร์เธอถูกกักขังอยู่ที่นั่นมาหลายพันปี และต้องการจะจากไปมานานแล้