All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 1061 - Chapter 1070

“ยังยืนอึ้งอยู่อีกทำไม? รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย!”……“ที่แท้ก็พยัคฆ์สายฟ้านี่เอง” เย่ซิวพึมพำ “มันอยู่ในระดับไหนแล้ว”“น่าจะอยู่ในช่วงขั้นต้นของระดับถอดจิต อย่างมากก็ไม่เกินขั้นกลาง”หลังจากระดับวิญญาณก่อกำเนิดแล้ว ขั้นต่อไปก็คือระดับถอดจิตในระดับนี้ จิตจะสามารถออกจากร่างกายและเดินทางภายนอกได้นานหลายปีโดยที่ร่างกายยังคงสภาพปกติ“เธอพูดออกมาแบบนี้ไม่กลัวว่าประเทศวูจะจับพ่อแม่เธอไปเป็นตัวประกันเหรอ”“ซวยแล้วไง” น่าอีหน้าถอดสี ก่อนจะรีบยกมือขึ้นทุบหัวตัวเองแรง ๆ “ฉันมันโง่ ลืมคิดเรื่องนี้ไปเลย”เมื่อกี้เธอมัวแต่มองเย่ซิวจนเผลอไผลพออารมณ์พาไปก็เผลอพูดเรื่องนี้ออกมาโดยไม่ทันคิดพอถูกเย่ซิวเตือน สติของเธอก็กลับมาเต็มที่ ร่างกายเย็นเฉียบ มือไม้สั่นเทา ความหวาดกลัวถาโถมเข้าใส่ ดวงตาเริ่มแดงก่ำ“ทำยังไงดีล่ะ? ฉันทำให้พวกเขาตายแน่ ๆ”จากนั้นน้ำตาเธอก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุดเย่ซิวรู้ดีว่าเธอไม่ได้ตั้งใจ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตบบ่าเธอเบา ๆ “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันไปกับเธอเอง”“ไม่เอา” น่าอีส่ายหัวรัว ๆ “นายต้องตายแน่ พยัคฆ์สายฟ้าแข็งแกร่งเกินไป ตอนนี้นายยังสู้มันไม่ได้”“นั่นก็ไม่แน่

สายฟ้าขนาดมหึมาที่หนากว่าหินโม่หลายเท่าร่วงลงมาจากท้องฟ้าพลังอันหนักอึ้งราวกับสามารถบดขยี้ทุกสรรพสิ่งบนโลกนี้แผ่ซ่านออกมาจากนั้นเย่ซิวก็เห็นเงาร่างขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นมันใหญ่เทียบเท่าช้างตัวโต ทั้งร่างเป็นสีม่วง แม้กระทั่งดวงตาก็ยังเป็นสีม่วงเข้มทั่วร่างของมันถูกพันไว้ด้วยสายฟ้าสีม่วงที่นับไม่ถ้วนราวกับเป็นตัวแทนของเทพสายฟ้าบนโลกมนุษย์ดวงตาเย็นเยียบและไร้ความรู้สึกของมันจับจ้องไปที่เย่ซิว ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดัง “เย่ซิว ข้ารอเจ้ามานานแล้ว ไม่เลวเลยนะ เจ้ากล้ามากที่เป็นแค่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดแต่ก็ยังกล้าบุกมาหาข้าถึงที่”“แกคิดผิดแล้ว ที่ฉันมาที่นี่ไม่ใช่มาเพื่อเจอแก แต่มาเพื่อเชือดแกต่างหาก”“ฮ่า ๆ ๆ!” พยัคฆ์สายฟ้าหัวเราะราวกับได้ยินเรื่องขำขันที่สุดในชีวิต “ข้าอยู่ในระดับถอดจิตขั้นกลาง เจ้าจะเอาอะไรมาเทียบกับข้าได้?ทำไมไม่ยอมให้ข้ากลืนกินเจ้าเสียดี ๆ ล่ะ หากข้าหลุดพ้นจากที่นี่ได้ ข้าจะขอบคุณเจ้าด้วยซ้ำ”เย่ซิวไม่คิดจะเสียเวลาพูดไร้สาระกับมัน เพียงแค่คิด กระบี่ห้าขุนเขาก็ปรากฏขึ้นในมือ จากนั้นพลังต่อสู้ของเขาก็พุ่งทะยานขึ้นทันทีเสี่ยวปิงและม้าศึกเพลิงน้ำแข็งก็เข้าสู่โ

ในส่วนของจอมมารโลหิต ตอนนี้เขายังไม่คิดจะปล่อยให้มันแข็งแกร่งขึ้นไปอีกจึงจำเป็นต้องสร้างวิญญาณนักรบที่ทรงพลังขึ้นมาอีกหลายตนเพื่อให้สามารถถ่วงดุลซึ่งกันและกันได้วิญญาณของพยัคฆ์สายฟ้านั้นแข็งแกร่งมากแต่โชคร้ายที่ตอนนี้มันถูกผนึกด้วตราประทับเทียนฝู ทำให้ไม่สามารถออกอาละวาดได้สุดท้ายจึงทำได้เพียงปล่อยให้สิ่งมีชีวิตสองตัวที่มันมองว่าเป็นแค่มดปลวกกัดกินวิญญาณของมันไปเรื่อย ๆมันรู้สึกได้ว่าร่างกายของตัวเองอ่อนแอลงทุกที เงาแห่งความตายกำลังจะกลืนกินมันจนหมดสิ้นตอนนี้มันรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมากหากรู้ว่าเย่ซิวแข็งแกร่งขนาดนี้แต่แรก มันก็คงไม่คิดไปหาเรื่องเขาแต่มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วเสียงคำรามโหยหวนสุดท้ายดังขึ้น ก่อนที่วิญญาณของพยัคฆ์สายฟ้าจะถูกกลืนหายไปจนหมดสิ้นโลหิตและพลังบำเพ็ญของมัน ถูกเย่ซิวดูดกลืนไปจนเกลี้ยงในชั่วพริบตา เย่ซิวก็ก้าวเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดขั้นกลางทันทีแต่พลังของเขากลับยังไม่มั่นคงนักเพราะความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นเร็วเกินไปหลังจากเข้าสู่ระดับวิญญาณก่อกำเนิดได้ไม่ถึงสองเดือนก็ทะลวงขึ้นอีกระดับแล้วจากนี้เขาต้องใช้เวลาไม่น้อยในการขัดเกลาพ

ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งมองภาพตรงหน้าด้วยความเจ็บใจไม่คิดเลยว่าตัวเองซึ่งเคยเป็นหนึ่งในสิบม้าศึกที่แข็งแกร่งที่สุด ตอนนี้กลับสู้เจ้าหมาน้อยตัวหนึ่งไม่ได้แล้วเสี่ยวปิงแค่มองมันด้วยหางตา ก่อนจะยกอุ้งเท้าหน้าขึ้นสะบัดเบา ๆพลังเยือกแข็งมหาศาลแผ่กระจายออกไปทันที เพียงพริบตาเดียว ม้าศึกเพลิงน้ำแข็งก็ถูกแช่แข็งไปทั้งตัวแต่ในวินาทีต่อมา มันก็สลัดน้ำแข็งออกจนแตกกระจายก่อนจะคำรามเสียงต่ำใส่เสี่ยวปิง “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน คิดจะท้าทายฉันหรือไง!”เสี่ยวปิงแหงนหน้าขึ้นมองมันด้วยท่าทีไม่แยแสแม้แต่น้อยม้าศึกเพลิงน้ำแข็งโกรธจนควันแทบออกหูแต่ก็ไม่กล้าลงมือแบบไม่คิดหน้าคิดหลังตอนนี้พลังของเสี่ยวปิงแข็งแกร่งกว่ามันแล้ว แถมเย่ซิวก็อยู่ข้าง ๆ อีก ถ้ามันบังอาจทำอะไรไปคงโดนเล่นงานจนไม่เหลือดีแน่ ม้าศึกที่เคยรุ่งโรจน์แต่ตอนนี้ต้องมากลายเป็นหมาตกอับตอนนี้ผู้นำระดับสูงของประเทศวูถูกเย่ซิวกวาดล้างแทบจะหมดแล้ว ตอนนี้ทั้งประเทศอยู่ในภาวะไร้ผู้นำด้วยการสนับสนุนจากเย่ซิวและพลังของน่าอีที่แข็งแกร่งขึ้นภายในเวลาเพียงครึ่งเดือน น่าอีก็สามารถขึ้นเป็นผู้นำคนใหม่ของประเทศวูได้สำเร็จประเทศวูเป็นดินแดนที่ย

แบบนี้ก็เท่ากับว่าพื้นที่อาณาเขตก็แทบจะเทียบเท่าประเทศจ้านอิงตี้แล้วตอนนี้ระหว่างสำนักโอสถและประเทศหยวนยังคั่นกลางด้วยประเทศเล็ก ๆ สองแห่งเย่ซิวกำลังคิดว่าควรจะกลืนพวกมันเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งดีหรือไม่ แล้วสร้างเป็นอำนาจขนาดใหญ่ที่เชื่อมต่อกันเขาใช้เวลาไตร่ตรองอยู่เพียงไม่กี่วินาที ก่อนจะเรียกหวังซวงเข้ามา“เธอพาคณะทหารพิเศษพร้อมด้วยจักรกลมังกรดำยี่สิบชุดแล้วก็ทหารทั่วไปอีกหนึ่งหมื่นนายไปยึดสองประเทศเล็ก ๆ อย่างกวาจีและจ่าวหลีซะ”สองประเทศนี้ไม่ได้แข็งแกร่งอะไร แถมทำเลที่ตั้งก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ดังนั้นไม่น่าจะต้องใช้ความพยายามมากในการยึดครองหลังจากรับคำสั่ง หวังซวงก็รีบไปเตรียมกองกำลังทันทีหลังจากนั้นเย่ซิวก็เข้าสู่ช่วงปิดด่านฝึกฝนอีกครั้งเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับวิชาเวทย์ให้สมบูรณ์เขาไม่เคยลืมความอัปยศที่เกิดขึ้นบนดวงจันทร์ตอนที่ถูกชายลึกลับในชุดเกราะเล่นงานจนต้องล่าถอยไปอย่างน่าอับอายแน่แค้นนี้ต้องชำระแต่ก่อนที่จะแก้แค้นได้ เขาต้องทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมก่อน……ณ ประเทศอ่ายเหรินเฟยอวี่นั่งอยู่บนบัลลังก์สูงพลางมองลงไปยังเหล่าขุนนางด้านล่างด้วยแววตาเยือ