All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 1071 - Chapter 1080

1388 Chapters

บทที่ 1071

ตรงหน้าของเฟยอวี่คือแท่นหินทรงกลม ตรงกลางปักไว้ด้วยกระบี่เล่มหนึ่งซึ่งเต็มไปด้วยสนิมและฝุ่นหนาเตอะดูเผิน ๆ แล้วไม่น่าจะมีอะไรพิเศษ แต่มีเพียงเฟยอวี่เท่านั้นที่รู้ถึงที่มาของกระบี่เล่มนี้“กระบี่เพลิงวิญญาณ เมื่อครั้งอดีตได้มีแม่ทัพผู้หนึ่งพ่ายศึก จึงใช้ดวงวิญญาณของตนหล่อหลอมเป็นกระบี่เล่มนี้และมันก็ถูกผนึกไว้เป็นพันปี หากถูกดึงออกมาเมื่อไหร่ โลกจะต้องสั่นสะเทือนเมื่อนั้น ทั้งยังไร้เทียมทาน”เฟยอวี่หยิบน้ำเต้าขวดเล็กจากเอวก่อนจะเปิดฝาแล้วยื่นไปทางกระบี่เล่มนั้น จากนั้นก็มีเลือดสด ๆ ไหลทะลักออกมาราวกับสายน้ำราดรดลงบนตัวกระบี่กระบี่เพลิงวิญญาณดูดกลืนเลือดสดอย่างบ้าคลั่งไม่หยุดหย่อนราวกับมีชีวิตสนิมบนพื้นผิวค่อย ๆ หลุดร่อนออก ฝุ่นละอองที่เกาะแน่นถูกชะล้างจนเผยประกายแสงเจิดจ้า ร้อนแรงดังตะวันกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงมหาศาลปรากฏขึ้นตรงหน้ากระแสความร้อนที่แผ่พุ่งออกมาทำให้เฟยอวี่ต้องถอยหลังไปหลายก้าว ดวงตาคู่งามจ้องมองมันโดยไม่กะพริบขาของเฟยอวี่สั่นสะท้านเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากคุกเข่าคารวะเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกระบี่ที่สามารถปลดปล่อยจิตอำนาจแห่งราชันเช่นนี้ห
Read more

บทที่ 1072

เหล่าสาวใช้รีบออกไปเตรียมการทันทียี่สิบนาทีต่อมา กองกำลังลับกลุ่มหนึ่งก็เร่งเดินทางด้วยความเร็วสูงสุดเพื่อคุ้มกันเฟยอวี่มุ่งหน้าไปยังสำนักโอสถ……หลายวันต่อมา เย่ซิวก็เดินออกจากห้องลับตนเองเขาเรียนรู้วิชาเวทย์ทรงพลังเพิ่มขึ้นอีกกว่าสิบชนิดผิวกายของเขาเปล่งประกายราวกับหยกเนื้อดีร่างกายแข็งแกร่ง พลังบำเพ็ญลึกล้ำ จิตวิญญาณมั่นคง ไม่มีข้อบกพร่องแม้แต่น้อยขณะที่เขาออกมาก็พบว่าเซี่ยซิ่วซิ่วและลู่เสวี่ยเอ๋อร์ก็ออกมาด้วยเช่นกันแต่ละคนมีพลังงานไหลเวียนอยู่เต็มเปี่ยม แววตาเปล่งประกายทุกคนต่างก้าวเข้าสู่ระดับสร้างรากฐานปราณขั้นสมบูรณ์แล้วหลังจากถูกเย่ซิวตำหนิไปเมื่อครั้งก่อน พวกเธอทุกคนก็ทุ่มเทบำเพ็ญแบบเอาเป็นเอาตายในที่สุดพวกเธอก็สามารถทำตามที่เย่ซิวกำหนดไว้ได้สำเร็จเมื่อเห็นพวกเธอสามารถมาถึงจุดนี้ได้ เย่ซิวก็รู้สึกพึงพอใจอย่างมากเขาดึงพวกเธอทั้งหมดมาที่เขตที่พักส่วนตัว แล้วให้พวกเธอนั่งขัดสมาธิบนพื้นเริ่มจากให้เซี่ยซิ่วซิ่วทะลวงเป็นคนแรกเย่ซิวเตรียมโอสถทุกชนิดที่จำเป็นไว้เรียบร้อยแล้วเพียงครึ่งชั่วโมงต่อมา แสงสีทองก็พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าภายใต้การช่วยเหลือของเขา
Read more

บทที่ 1073

เซี่ยซิ่วซิ่วกลืนแก่นพลังกลับเข้าไปในร่าง ก่อนจะพูดขึ้นก่อนใคร “พวกเธอ ตอนบำเพ็ญกันก่อนหน้านี้เคยโดนเขารังแกกันบ้างไหม?”“เคย” ทุกคนตอบพร้อมกันทันทีโดยไม่ได้นัดหมายเซี่ยซิ่วซิ่วหัวเราะคิกคัก “ตอนนี้พวกเราก็ทะลวงเข้าสู่ระดับจินตานกันหมดแล้ว ความสามารถทุกด้านก็ก้าวหน้าไปเยอะ ฉันว่าถ้าเราร่วมมือกันบำเพ็ญกับเขาอีกครั้งก็น่าจะชนะได้สักทีสิน่า”คำพูดนี้สะท้อนความในใจของทุกคนเสียเหลือเกินทุกครั้งที่บำเพ็ญก่อนหน้านี้ เย่ซิวก็มักเป็นฝ่ายควบคุมสถานการณ์อยู่เสมอพวกเธอฝันมาตลอดว่าสักวันหนึ่งจะสามารถเอาชนะเขาได้อย่างเด็ดขาดสักครั้งแต่สุดท้าย ทุกครั้งที่ปะทะกับเย่ซิวผู้ซึ่งแทบจะไร้เทียมทาน พวกเธอก็จบลงด้วยความพ่ายแพ้และต้องยอมแพ้อย่างหมดรูปแต่ตอนนี้ทุกคนทะลวงขั้นพร้อมกัน อีกทั้งพลังของพวกเธอก็เพิ่มขึ้นไปอีกระดับพวกนธอเริ่มรู้สึกว่าโอกาสมาถึงแล้ว และความกระตือรือร้นก็เริ่มพลุ่งพล่านขึ้นในใจเย่ซิวส่ายหัวเบา ๆ เจ้าเด็กพวกนี้ไม่เคยเรียนรู้จากบทเรียนเก่า ๆ เลยจริง ๆดูเหมือนว่าเขาจะต้องมอบบทเรียนที่ลึกซึ้งให้พวกเธออีกสักรอบเสียแล้วขณะที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ เย่ซิวก็เหลือบไปมองด้านนอกก
Read more

บทที่ 1074

ยังพูดไม่ทันจบ ฝ่ามือหนัก ๆ ก็ฟาดลงบนใบหน้าอย่างจังคนที่ลงมือไม่ใช่เย่ซิว แต่เป็นเฟยอวี่ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “ใครอนุญาตให้เธอพูดจาไร้มารยาทกับคุณชายเย่ รีบไสหัวออกไปซะ”สาวใช้รู้สึกน้อยใจ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยอะไรอีก จึงได้แต่ก้มหน้าถอยออกไปเงียบ ๆเย่ซิวโบกมือให้หวังซวงออกไปด้วยตอนนี้ในห้องรับรองเหลือเพียงเขากับเฟยอวี่แค่สองคนเท่านั้นเฟยอวี่ก้าวเข้ามาใกล้เย่ซิวอย่างช้า ๆเมื่อเข้ามาใกล้จนถึงระยะที่กลิ่นหอมจากตัวเธอลอยมาแตะจมูกของเย่ซิว มันก็กระตุ้นประสาททุกเส้นของเขาทันทีเฟยอวี่ลดท่าทีลงต่ำ เสียงของเธออ่อนโยนและนุ่มนวล“คุณชายเย่ ฉันยอมรับว่าเมื่อก่อนเป็นความผิดของฉันเองแต่ท่านเป็นคนใจกว้าง อย่าได้ถือสาหญิงสาวตัวเล็ก ๆ อย่างฉันเลยได้ไหมคะ?”เย่ซิวหัวเราะ “เธอเนี่ยนะบอกว่าตัวเองเป็นหญิงสาวตัวเล็ก ๆ”“ก็ตอนนี้ฉันอ่อนแอจริง ๆ นี่นา” เฟยอวี่กระพริบตาเบา ๆดวงตากลมโตเปล่งประกายราวกับส่งสัญญาณบางอย่างไปให้เย่ซิวเสื้อไหล่ของเธอที่ ‘บังเอิญ’ เลื่อนลงจนเผยให้เห็นผิวขาวเนียนน่าหลงใหลจากนั้นเธอก็คุกเข่าลงตรงหน้าเย่ซิว ก่อนจะยื่นมือเล็ก ๆ ออกมานวดขาของเขาอย่างแผ
Read more

บทที่ 1075

ในเสี้ยววินาทีที่เย่ซิวจับกระบี่เพลิงวิญญาณไว้ เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวอันไร้ขอบเขตพลังกระบี่ที่เต็มไปด้วยความดุดัน มุ่งทะลวงฟ้าทลายดิน พร้อมกับความร้อนแรงที่สามารถเผาทำลายทุกสรรพสิ่งบนโลกแม้แต่ร่างกายที่แข็งแกร่งของเย่ซิวก็ยังรู้สึกว่ามันแทบจะต้านทานไม่ไหวแต่ในวินาทีต่อมา วิญญาณก่อกำเนิดทั้งห้าธาตุในร่างของเขาก็สั่นไหวพลังเพลิงอันมหาศาลจากกระบี่เพลิงวิญญาณถูกดูดกลืนเข้าไปจนหมดสิ้นข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวิญญาณก่อกำเนิดทั้งห้าธาตุก็คือมันสามารถแปลงพลังจากธาตุหนึ่งไปเป็นอีกธาตุหนึ่งได้ไม่ว่าจะเป็นการแปรเปลี่ยนไฟให้กลายเป็นน้ำ ดิน ไม้ หรือพลังธาตุอื่น ๆดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าพลังทั้งห้าธาตุจะสูญเสียความสมดุลต่อให้มีพลังมหาศาลแค่ไหน เย่ซิวก็สามารถรับมันไว้ได้ทั้งหมดเขาถอยหลังไปช้า ๆ แล้วดึงกระบี่เพลิงวิญญาณออกจากร่างของเฟยอวี่จนหมดเฟยอวี่ทรุดตัวลงกับพื้นทันทีด้วยเหงื่อที่ท่วมไปทั้งร่างเมื่อผนึกถูกปลด พลังของเธอก็กลับคืนมาเองตามธรรมชาติเส้นผมที่ถูกเผาจนหมดก็เริ่มงอกขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็วหางทั้งเก้าของเธอก็ปรากฏขึ้นมาโดยที่เธอควบคุมไม่ได้ภา
Read more

บทที่ 1076

น่าเสียดาย ความคิดของเธอดี แต่ไม่มีทางเป็นจริงได้เย่ซิวคว้าคอเธอไว้แน่น “เธอเป็นคนเจ้าเล่ห์เกินไป ฉันไว้ใจไม่ได้จริง ๆ”คอของเฟยอวี่ถูกบีบแน่น เธอรับรู้ถึงจิตสังหารจากเย่ซิว เก้าหางที่อยู่ด้านหลังตึงเกร็งตรงแน่วไม่มีทางทำตัวให้น่าสงสารได้อีก เธอฝืนยิ้มก่อนพูดว่า “คุณชายเย่ คุณคิดมากเกินไปแล้ว ต่อหน้าพลังที่เหนือกว่าขนาดนี้ ฉันจะไปก่อเรื่องอะไรได้ล่ะถ้าคุณกลัวว่าฉันจะเล่นตุกติกจริง ๆ ตอนนี้ฉันสามารถประกาศให้โลกรู้ได้เลยว่าประเทศอ่ายเหรินยอมสยบต่อสำนักโอสถโดยสมบูรณ์”ผู้หญิงคนนี้กล้าลงทุนจริง ๆแต่เย่ซิวกลับไม่สนใจการยอมสยบของประเทศอ่ายเหรินเลยสักนิดเขาไม่ได้ปล่อยมือ ซ้ำยังบีบแน่นขึ้นใบหน้าของเฟยอวี้แดงก่ำจนแทบจะระเบิด หายใจแทบไม่ออกตอนนี้เธอไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะต่อต้านเย่ซิวเย่ซิวเห็นว่าโชคชะตาของชาติที่โอบล้อมอยู่รอบตัวเธอยังคงหนาแน่นอยู่ไม่น้อยผู้หญิงคนนี้ก็มีฝีมืออยู่เหมือนกันเดิมที ประเทศอ่ายเหรินถูกเขาทำให้แตกกระจัดกระจายแต่เพียงไม่นาน เธอกลับทำให้พลังโชคชะตาของชาติของประเทศอ่ายเหรินกลับมารวมตัวได้อีกครั้งการเผชิญหน้ากับคนแบบนี้ ต่อให้ฆ่าทิ้งตรง ๆ ก็ยังต้อ
Read more

บทที่ 1077

เมื่อสูญเสียระดับพลังไปจนหมดสิ้น ร่างของเฟยอวี่ก็ค่อย ๆ หดตัวลงขนาดร่างกายเล็กลงเรื่อย ๆ จนสุดท้ายกลายเป็นลูกสุนัขจิ้งจอกตัวเล็กขนาดเท่าฝ่ามือเย่ซิวนั่งยอง ๆ ลงแล้วหิ้วมันขึ้นมาดวงตาของลูกจิ้งจอกตัวน้อยใสบริสุทธิ์เป็นอย่างยิ่ง มองเย่ซิวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสับสน"นี่มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่าถอยหลังกลับไปสู่ร่างดั้งเดิม?"เย่ซิวส่งพลังจิตเข้าไปตรวจสอบภายในร่างของเธออย่างละเอียดพบว่าตอนนี้เธอไม่มีพลังปีศาจแม้แต่น้อย และจิตวิญญาณก็กลายเป็นเหมือนจิ้งจอกธรรมดาทั่วไปเย่ซิวค้นหาความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ในความทรงจำของตนเอง และไม่นานก็เข้าใจได้อย่างแจ่มแจ้งปีศาจบางตัวที่มีพรสวรรค์สูง หรือมีสายเลือดที่สูงส่งหากได้รับความกระทบกระเทือนหรือบาดเจ็บร้ายแรง อาจเข้าสู่สภาวะปกป้องตัวเองโดยสัญชาตญาณพวกมันจะถอยกลับไปสู่ร่างดั้งเดิมของตนเองเมื่ออยู่ในร่างนี้ บาดแผลทั้งหมดที่ได้รับมาก่อนหน้าจะถูกลบล้างจนหมดสิ้นกระบวนการนี้คล้ายกับการเวียนว่ายตายเกิดในตำนานแม้ว่าจิตวิญญาณยังคงเป็นดวงเดิม แต่ทุกอย่างใน 'ชีวิตก่อน' จะถูกลืมเลือนไปทั้งหมดหลังจากพิจารณาอย่างละเอียด เย่ซิวก็มั่นใจว่าเ
Read more

บทที่ 1078

ตอนนี้เป็นเวลายามดึก ท้องฟ้ามีดวงจันทร์เต็มดวงแขวนอยู่สูงลิบเย่ซิวจารึกวิชาอักขระป้องกันรอบห้อง เพื่อป้องกันเหตุการณ์ไม่คาดฝันจากนั้นร่างของเขาพุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้ามุ่งสู่ดวงจันทร์!อีกครั้งที่เขามาถึงดวงจันทร์ทันทีที่มาถึง เย่ซิวก็เห็นชายคนเดิมที่สวมเกราะและถือหอกยาวในมือเมื่อศัตรูพบหน้ากัน ความโกรธก็พวยพุ่ง ไม่พูดคำใดให้เปลืองเวลา ทั้งสองเข้าห้ำหั่นกันทันทีตู้ม!เย่ซิวเหวี่ยงหมัดออกไปปลายหอกของอีกฝ่ายพุ่งเข้ามาอย่างดุดันหมัดปะทะกับปลายหอก เย่ซิวมั่นคงราวภูผา ไม่ไหวติงแม้แต่น้อยในขณะที่หอกของชายคนนั้นโค้งงอเป็นเส้นโค้งที่เกินจริงจากนั้นหอกก็ดีดกลับตรงอย่างรุนแรง แรงสะท้อนทำให้ร่างของชายคนนั้นถูกซัดกระเด็นไปไกลกว่าพันเมตรมือที่จับหอกสั่นระริก ดวงตาที่มองเย่ซิวเผยให้เห็นความหวาดหวั่นเย่ซิวแค่นเสียงหัวเราะเย็นชาครั้งก่อนหมอนี่ฉวยโอกาสตอนที่เขายังอยู่แค่ระดับวิญญาณก่อกำเนิด แถมยังอยู่ในสภาพอ่อนแอ ไล่ล่าเขาอย่างไม่ลดละ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ได้เก่งกาจอะไรนักหัวใจของเขาเต้นแรงดั่งฟ้าคำราม โลหิตพลุ่งพล่าน ก้าวเดินราวมังกรคำรามพยัคฆ์คำรน ดึงพลังร่างกายสู่ขีดสุด
Read more

บทที่ 1079

"ดวงจันทร์ ดวงอาทิตย์ และดวงดาวที่เจ้ามองเห็น ล้วนเป็นของปลอมทั้งหมด"มือที่ถือถ้วยชาของเย่ซิวกระตุกเล็กน้อยไฉ่เวยกล่าวต่อ "นี่เป็นส่วนหนึ่งของผนึก คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ของจริงดังนั้น ต่อให้พวกเขาเข้าสู่เส้นทางเซียน การรับรู้ของพวกเขาก็ยังผิดเพี้ยนอยู่ตอนนี้อาจจะยังไม่เห็นผลอะไร แต่เมื่อเจ้าต้องการบรรลุสู่ระดับที่สูงขึ้น มันจะกลายเป็นอุปสรรคที่ถึงแก่ชีวิตได้"เย่ซิววางถ้วยชา ค้อมกายประสานมือให้ไฉ่เวย "ขอบคุณแม่นางที่บอกกล่าว เช่นนั้นมีวิธีแก้ไขหรือไม่"ไฉ่เวยปลดถุงหอมเล็ก ๆ ที่ห้อยอยู่ตรงเอวลงมาเมื่อเปิดออก เธอก็เทก้อนหินสองก้อนออกมาก้อนหนึ่งเป็นสีแดงเพลิงอีกก้อนเป็นสีขาวนวล"นี่คือศิลาสุริยันและศิลาจันทราตอนนี้เหลือเพียงเศษเสี้ยวเท่านั้น นำไปหลอมกลั่นแล้วเจ้าจะสามารถขจัดภัยแฝงนี้ได้""ขอบคุณแม่นางมาก"เย่ซิวหยิบก้อนหินทั้งสองไว้ในมือ และหลอมกลั่นพวกมันในทันทีผลลัพธ์เป็นไปตามคาด ร่างกายของเขารู้สึกเหมือนได้เติมเต็มบางสิ่งบางอย่างแม้ว่าระดับพลังจะไม่ได้เพิ่มขึ้น แต่กลับรู้สึกว่าขอบเขตของตนมั่นคงยิ่งขึ้นกว่าเดิมเธอมีพระคุณกับตนมาก เย
Read more

บทที่ 1080

"ตึกตึกตึก..."เสียงฝีเท้าที่ชัดเจนและเป็นจังหวะดังก้องอยู่ในหูของทุกคนร่างอันงดงามไร้ที่เปรียบ ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากส่วนลึกที่สุดของปราสาทโบราณ ทีละก้าว ทีละก้าวใต้ฝ่าเท้าของเธอ คือแม่น้ำโลหิตที่ไหลเชี่ยวอย่างไม่มีที่สิ้นสุดภายในแม่น้ำโลหิตนั้น มีเงาร่างของแวมไพร์หลากหลายต่างคุกเข่าลงข้างหนึ่ง มือซ้ายวางบนอก แสดงความเคารพอย่างเคร่งขรึมอาภรณ์แดงของเธอถูกปกคลุมด้วยพลังเลือดอันเข้มข้น ความโอหังและความแข็งแกร่งของราชินีโลหิตถูกเผยออกมาอย่างชัดเจนเธอก้าวออกจากปราสาทโบราณแต่ละก้าวพาร่างไปไกลหลายสิบลี้เมื่อก้าวถึงเก้าก้าว เธอก็ได้มายืนอยู่กลางอากาศสูงนับพันเมตร เปล่งแสงโลหิตนับหมื่นสายออกมาแสงโลหิตอันไร้เทียมทาน บัดนี้คือสิ่งเดียวที่ปกคลุมไปทั่วทั้งประเทศจ้านอิงตี้เธอกลายเป็นสิ่งที่เจิดจรัสที่สุดในใต้หล้าดวงตาคมกริบฉายแววเย็นเยียบ เต็มไปด้วยความเฉยเมยราวกับมองสรรพสิ่งในโลกเป็นเพียงมดปลวกแม่น้ำโลหิตใต้ฝ่าเท้าปั่นป่วน แล้วค่อย ๆ รวมตัวกันกลายเป็นบัลลังก์โลหิตเธอทรุดกายนั่งลงบนบัลลังก์นั้นทั่วทั้งประเทศจ้านอิงตี้ เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วโสตประสาทของทุกคนผู้ที่มีจิตใ
Read more
PREV
1
...
106107108109110
...
139
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status