ใบหน้าสวยเย็นชาของหยางชิงเสวี่ยราวกับมีน้ำแข็งเกาะ เธอไม่ตอบอะไร เพียงแค่จ้องเขม็งไปยังเย่ซิว“ดูท่าเธอจะไม่รู้จักสำนึกสักทีนะ” เย่ซิวถอนหายใจ “ทำไมถึงปากแข็งแบบนี้ล่ะ?”เธอคนนี้เป็นคนที่เขาควบคุมได้ยากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา เรียกได้ว่าเย่ซิวใช้ทุกวิถีทางแล้ว แต่เธอก็ยังไม่สะทกสะท้านหยางชิงเสวี่ยรู้ชะตากรรมของตัวเองดี เธอจึงยอมหลับตาลงอย่างยอมรับชะตากรรม แต่ก็ยังไม่ยอมพูดอะไรแม้แต่คำเดียวเย่ซิวกดจุดลงบนตัวเธอหลายจุดติดต่อกันเพื่อปิดผนึกพลังบำเพ็ญของเธอ จากนั้นก็อุ้มเธอขึ้นแล้ววางลงบนโซฟาคืนนี้เขาจะไม่ฝึกฝน แต่จะลองเปลี่ยนมาใช้วิธีจับเข่าคุยกับเธอคนนี้ หาช่องทางเข้าถึงจิตใจเธอให้ได้“ความจริงเราน่าจะเป็นคู่รักกันได้ หรือไม่ อย่างน้อยก็น่าจะเป็นเพื่อนกันได้ แต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้กันนะ?”หยางชิงเสวี่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะเบนสายตาไปที่แก้วบนโต๊ะแล้วเหม่อลอยเย่ซิวพูดต่อเหมือนคุยกับตัวเอง “จริง ๆ แล้วเราน่าจะหันหน้าเข้าหากันได้นะ หรือไม่ก็ร่วมมือกันได้ในหลาย ๆ ด้าน”ตอนฝึกฝนครั้งก่อน เย่ซิวค้นพบว่าภายในร่างของเธอมีพลังมหาศาลซ่อนอยู่ และพลังนั้นยังไม่ได้ถูกปลดปล่อย ถ
Baca selengkapnya
Masuk
