All Chapters of โคตรคนยอดปรมาจารย์: Chapter 1341 - Chapter 1350

“โยมเย่ซิวอยากเดิมพันอย่างไรหรือ?”“ง่ายมาก ท่านถ่ายทอดวิชาฝ่ามือวัชระปราบมารให้ผมถ้าผมฝึกจนสำเร็จได้ภายในสองวัน ท่านต้องปลดตรวนที่ผนึกพลังผมออก แต่ถ้าผมทำไม่ได้ ผมจะยอมเป็นศิษย์ของท่าน คิดว่าไงครับ”“ได้ งั้นก็ตกลงตามนี้”พูดจบ พระหนุ่มก็ใช้ปลายนิ้วชี้แตะไปที่หน้าผากของเย่ซิว จากนั้นก็ถ่ายทอดเนื้อหาทั้งหมดของฝ่ามือวัชระปราบมารให้เขาหลังจากเย่ซิวรับวิชาเสร็จ พระหนุ่มจึงปลดตรวนที่ผนึกพลังของเขา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน“งั้นอีกสองวันข้างหน้า อาตมาจะมาทดสอบผลลัพธ์การฝึกของโยมเย่ซิวอีกครั้ง”“ขอให้ท่านอาจารย์เดินทางโดยสวัสดิภาพ”ไม่นาน ห้องขังก็กลับมาเงียบสงัดห้องขังนี้นอกจากนักโทษแล้วก็ไม่มีพระรูปใดคอยเฝ้าดูแลคาดว่าต่อให้พวกเขาเปิดประตูออกไปได้ ข้างนอกก็คงยังมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งยิ่งกว่ารอรับมืออยู่ จึงไม่จำเป็นต้องห่วงว่าจะมีใครหลบหนีได้เฉินอิ๋งอิ๋งมองเย่ซิวด้วยแววตาเยาะเย้ย “นึกว่านายจะเป็นคนมีฝีมือ ไม่นึกว่าจะเป็นแค่กระดูกอ่อนเท่านั้นเอง”เย่ซิวไม่ใส่ใจคำประชดประชันของเธอ เขาลุกขึ้นแล้วเริ่มฝึกฝ่ามือวัชระปราบมารทันทีพระหนุ่มรูปนั้นเดาผิดเสียแล้วร่างกายของเย่ซิวนั

เมื่อเย่ซิวทะลวงผ่านวิชาแปรมังกรชั้นที่หกสำเร็จ ร่างมังกรของเย่ซิวก็ยาวถึงสามร้อยเก้าสิบเก้าเมตรด้วยขนาดมหึมานั้น ห้องขังนี้ไม่อาจรองรับได้ เขาจึงยังไม่ได้เผยร่างออกมาเสียงหอบหายใจดังถี่แรง เย่ซิวโคจรวิชา รักษาบาดแผลทั่วร่างให้หายดี จากนั้นจึงย่อตัวลง ค้นตัวพระชุดขาวอย่างละเอียด และก็พบของหลายชิ้นถ้วยไม้ที่ดูเก่าคร่ำคร่า แต่แท้จริงกลับเป็นสมบัติเวทมนตร์ระดับสุดยอด หยกจารึกหนึ่งชิ้น และแหวนผนึกของหนึ่งวงก่อนอื่นเขาลองเริ่มจากสมบัติเวทมนตร์ระดับสุดยอด เย่ซิวพยายามจะหลอมรวมเข้ากับมัน แต่กลับพบว่าเกิดแรงต้านมหาศาล หลังจากใช้เวลาครู่หนึ่งพิจารณา เย่ซิวก็เข้าใจได้ทันที นี่ต้องเป็นของที่ต้องใช้วิชาสายพุทธหลอมเท่านั้นแน่เขาจึงวางมันไว้ก่อน แล้วหยิบหยกจารึกขึ้นมาแนบกับหน้าผากทันใดนั้น ข้อมูลมหาศาลก็ทะลักเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง จนแทบจะทำให้ดวงวิญญาณของเย่ซิวระเบิดออกเย่ซิวใช้เวลากว่าหนึ่งชั่วโมงเต็ม กว่าจะดูดซับข้อมูลทั้งหมดในหยกจารึกได้สำเร็จ เนื้อหาในนั้นล้ำค่ามหาศาล ครอบคลุมวิชาแทบทุกแขนงของสำนักไม่ว่าจะเป็นดรรชนีวัชระ ฝ่ามือวัชระ หรือหมัดอรหันต์ปราบพยัคฆ์แต่สิ่งที่ด

โครม!เย่ซิวฟาดดาบเพียงหนึ่งครั้ง ประตูคลังสมบัติของสำนักวัชระก็ถูกผ่าเปิดออก เขาก้าวเข้าไปด้านใน ดวงตาหรี่ลงทันทีเมื่อมองไปรอบ ๆของดีมากมายวางเรียงรายอยู่ภายในเยอะกว่าที่เขาเคยเห็นในคลังของสำนักโอสถเสียอีกแน่นอนว่าเขาไม่คิดจะเกรงใจอะไรทั้งนั้น ก่อนจะเก็บกวาดทุกอย่างอย่างไม่ลังเลมูลค่ารวมคร่าว ๆ แล้วเกินหนึ่งแสนล้านที่ส่วนลึกที่สุดของคลัง เย่ซิวพบกระถางทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ปากกระถางถูกผนึกแน่นหนา และมียันต์ระดับสูงติดไว้รอบด้านเย่ซิวฉีกยันต์ทั้งหมดออกและเปิดฝาครอบออกมา พลังงานมหาศาลพลันพวยพุ่งขึ้นในทันทีจนทำให้เขาหรี่ตาด้วยความตกตะลึงภายในกระถางนั้นบรรจุของเหลวสีทองที่เหนียวข้นอย่างยิ่ง กลิ่นที่แผ่ออกมานั้นช่างแปลกประหลาด เพียงแค่ได้กลิ่น ร่างกายของเย่ซิวก็เกิดความรู้สึกเร่าร้อนบางอย่างขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุด้วยความที่ตอนนี้เขาครอบครองวิชาลับทุกอย่างของสำนักวัชระ เขาจึงรู้ทันทีว่าสิ่งนี้คืออะไรน้ำทิพย์วัชระของล้ำค่าหายากที่ใช้ขัดเกลาร่างกายโดยเฉพาะตามบันทึกของสำนักวัชระ การหลอมของเหลวนี้เพียงหนึ่งชั่งต้องใช้เวลานานถึงยี่สิบปีแต่ในกระถางนี้กลับมีอยู่หลายร้อยชั

“สาเหตุที่ครั้งนี้เรามาช่วยได้ทันเวลานั้น เป็นเพราะผู้ชายคนหนึ่ง เขา…”เฉินอิ๋งอิ๋งจึงเล่ารายละเอียดเหตุการณ์ทั้งหมดออกมาอย่างละเอียดในใจแอบคิดว่า ไม่ได้เอ่ยชื่อนายสักหน่อย ก็ถือว่าไม่ได้ผิดคำพูดสินะ?เธอลอบชมตัวเองในใจสำหรับความเฉลียวฉลาดของตนหลังจากฟังจบ คนของสำนักสหัสราคะทั้งตำแหน่งสูงและต่ำต่างก็รู้สึกสนใจชายหนุ่มในเรื่องของเฉินอิ๋งอิ๋งขึ้นมาอย่างมากแม่ของเฉินอิ๋งอิ๋งยิ้มออกมาทันที “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ชายคนนั้นก็มีพระคุณกับเรามากนะ ถ้าอย่างนั้นก็ชวนเขาเข้ามาอยู่กับพวกเราซะเลย ให้มาเป็นลูกเขยเลยดีไหม”เฉินอิ๋งอิ๋งยิ้มมุมปาก “ฟังดูเป็นความคิดที่ไม่เลวเลย”เจ้าสำนักเอ่ย “เรื่องนี้เอาไว้ก่อน ตอนนี้ทุกคนพักตรงนี้ก่อนหนึ่งชั่วโมงจากนั้นจะมีบางส่วนติดตามฉันไปบุกสำนักหมื่นพุทธะและสำนักผลึกแก้ว เรื่องนี้ยังไม่จบหรอกนะ”ทุกคนรับคำพร้อมเพรียงกัน……“ดีจังเลยที่นายกลับมาอย่างปลอดภัย”เมื่อหลัวเวยเวยเห็นเย่ซิวกลับมา หัวใจที่กังวลมาหลายวันก็คลายลงเสียทีเย่ซิวยิ้ม “ช่วงที่ผมไปไม่มีอะไรผิดปกติใช่ไหม”หลัวเวยเวยส่ายหน้า “ไม่มี ทุกอย่างดีหมดเลย แต่ฉันคิดถึงนายมากจริง ๆ”เย่ซิวมองเ

หลังจากกระบี่หงส์โบยบินดูดซับพลังมหาศาลจากเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์กว่าหมื่นชิ้นแล้ว มันก็เริ่มส่องประกายวูบวาบ และกลายร่างเป็นหญิงสาวคนหนึ่งอย่างน่าเหลือเชื่อภายใต้การจับจ้องของเย่ซิว เธอคือหญิงสาวที่ทั่วร่างห่อหุ้มไปด้วยเปลวเพลิง และมีปีกหงส์เพลิงโบกสะบัดอยู่เบื้องหลังรัศมีอันสูงศักดิ์แผ่ออกมาจากตัวเธออย่างเหลือล้นเย่ซิวเบิกตาเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เพราะนี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเขารู้สึกได้ถึงคลื่นพลังชีวิตจากร่างกายของอีกฝ่ายเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อก่อนหน้านี้มันก็เป็นเพียงกระบี่เล่มหนึ่งเท่านั้น“เฟยหวงขอคารวะนายท่าน”หญิงสาวคำนับให้อย่างสง่างาม แต่เสียงของเธอกลับเย็นเยียบและแข็งกระด้างเย่ซิวกลบความประหลาดใจไว้ในใจ แล้วถามขึ้นว่า “เธอเป็นมนุษย์เหรอ?”“ข้าเคยเป็นองค์หญิงแห่งเผ่าหงส์ แต่ภายหลังประสบหายนะ จึงถูกคนหลอมกลายเป็นกระบี่วิเศษหากจะพูดให้ถูกคือ เคยเป็นคน แต่ตอนนี้เป็นเพียงอาวุธชิ้นหนึ่งเท่านั้น”“แล้วทำไมเธอถึงมีคลื่นพลังชีวิตล่ะ”“ต้องขอบคุณนายท่านที่ให้อาหารมากมายขนาดนี้ ทำให้วิญญาณของข้าฟื้นฟูกลับมาเล็กน้อย จึงกระตุ้นคลื่นพลังชีวิตได้อีกคร