All Chapters of FIELDS OF PLEASURE: Chapter 1 - Chapter 10

Taong 2019: "Binang! Binang!" Malayo pa lamang ay naririnig ko na ang boses ni Ate Sandy na sumisigaw. Alas singko pa lamang naman ng madaling araw pero parang wala man lang itong pakealam kung makadistorbo ba ito sa mga natutulog pa naming kapitbahay. Kaagad naman itong sinalubong ng tatlo pa naming nakababatang mga kapatid. At humahangos pa itong pumasok sa pintuan ng aming munting tahanan. "Oh 'nak, bakit ka napasugod ng kay aga?" May himig pag-aalala ang boses ni nanay habang tinatanong si ate Sandy. Imbes na sagutin ang katanungan ni nanay ay nagtanong din ito pabalik, " Nasaan po si Binang, 'nay?" Mahahalata sa boses nito na puno ng kasabikan. Ano kaya ang kailangan nito sa'kin at napasugod pa ito ng ganito kaaga. Mukhang importante ang pakay ni Ate sa'kin dahil dumayo pa talaga ito kahit na madaling araw pa lamang upang puntahan ako dito sa aming munting tahanan. Nasa kabilang dulo pa naman ito ng sakahan nakatira. "Bina, may magandang balita ako para sa'yo!" Napakal

NAGSIMULA nang lumamig ang simoy ng hangin ngayon dahil papalapit na ang buwan ng disyembre. Kaya mas binilisan ko pa ang pagbuhos ng tubig sa aking buong katawan para hindi ko na masyadong maramdaman ang pagtaas ng aking mga balahibo. Ayoko ring maabutan ng ibang tao na naliligo sa balon. Hindi na kasi ako sanay na maligo ng lantad sa labas. Kung hindi lang sana nasira ang aming banyo ay hindi ako mag-aaksaya ng oras na maligo rito. Pagkatapos kong maligo ay nagmamadali akong magpunas at magtapi ng tuwalya sa katawan. Palinga-linga pa ako sa buong paligid kung wala bang ibang mga dumaraan at nagmamadaling pumunta sa pinakaunang puno ng saging na aking nakikita. Nagkubli ako rito upang magtanggal ng basang damit. Nagdala na rin ako ng mga tuyong damit na ipampalit. Maingat at mabilisan ang ginawa kong pagbibihis ng may maulinigan ako na mga kaluskos. Nagmumula ang ingay sa kabilang puno ng saging. Malapit lamang din sa puno ng saging na aking pinagkukublihan ngayon. Bigla akon

KINABUKASAN... Mahinang katok mula sa pintuan ng aking silid ang nagpagising sa akin. Sinipat ko ang orasan na nakapatong sa kabinet na nasa tabi ng aking higaan. Napabalikwas kaagad ako ng bangon ng makita ko na ang oras, pasado alas diyes na pala ng umaga. 'Patay!' Ngayon lang ako nagising ng matagal. Baka dumating na sila ninang. Nagmamadali kung tinungo ang pinto, wala na akong pakealam kung magulo ang aking buhok at pinagbuksan ang kanina pa kumakatok nito. Bumungad agad sa akin ang medyo nababagot na hitsura ni Analie. "Kagigising mo lang ba?" "Sorry," nahihiyang tumango ako rito. Iritado pa rin ang expression ng pagmumukha nito. "Sumabay ka na sa aming mag-almusal ni ate Melleza. " "Susunod na ako, magpapalit lang ako ng damit." Maiksing tugon ko rito na tanging pagtango lamang ang naging tugon nito. 'Ang suplada naman nito.' Paalis na sana ito ng bigla itong tumigil at lumingon, " ito raw muna ang susuotin mo, pansamantala." Sabay abot nito sa isang paper bag na dala

SUMAPIT NA LANG ang gabi pero hindi pa rin lumabas ng kaniyang silid si ninang. Nakaalis na rin sina ma'am Rochelle, Tine at ang dalawang anak nito, wala pa ring ninang ang bumaba. Maghapon din na wala sa bahay si Roger. Hindi ako na-inform na ganito pala ang kalakaran sa pamamahay na ito. Iba sa ini-expect kung mangyari. Ang akala ko ay kakausapin ako ni ninang katulad ng ginagawa niya sa tuwing bumibisita siya sa amin. Pero hindi nangyari iyon. Baka pagod lang siguro si ninang kaya gan'on. Inaliw ko na lang muna ang unang araw ko sa trabaho sa batang aking inaalagaan. May kalikutan ang batang si Reema. Pero hindi naman ito mahirap para sa akin dahil sanay na akong magbantay ng bata. Iniisip ko nalang na sarili kong kapatid ang aking inaalagaan. Pagsapit ng alas syete ng gabi ay nagtawag na si ate Melleza upang kumain na kami ng hapunan. Muli kong nilingon ang silid ni ninang. Nanatili itong nakasara. Hindi ba siya ang dapat na maunang kumain, o kahit tawagin man lang ito ng m

"WELCOME to Kusina ni Crising!" Masiglang bati ng isang magandang babae na nakatayo sa may pintuang kahoy. Ang bubungan ng labas ng restaurant ay gawa sa nipa. Malikhain ang pagkaukit ng pangalang ng restaurant sa isang banig. Ang haligi naman ay gawa sa traditional na kawayan, o tinatawag na 'amakan o sawali.' Nakalambitin naman sa itaas ang dalawang malaking lampara. "Do you have any reservation, sir?" Magalang na tanong ng magandang babae sa asawa ni ma'am Rochelle habang dahan dahang binuksan ang kawayan na pintuan. "Yes, Rochelle Bernardino. 11 adults and 3 kids." Narinig kong sagot ni ma'am Rochelle. Hindi ko na masyadong naintindihan ang iba pa nilang pinag-usapan dahil abala na ang aking mga mata sa pagmamasid sa aming dinadaanan. Bumungad sa akin ang daanan na puno ng peebles at isang masining na paarkong mga kawayan na may mga dahon pa sa bandang itaas. Sa dulong bahagi naman nito nakatayo ang isang puno na may apat na nakalambitin na bamboo lights. "This w