Marahang ibinaba ni Xavion si Rose sa medyo malilom na pwesto kung saan tanaw ang pinagkakarerahan ng mga magkakaibigan. Hindi lang pala sila ang mga naroon at nailang pa siya nang bumaling sa kanya ang atensyon ng mga ito. Hindi niya mawari kung ano ang klase ng tingin na ipinukol ng mga ito. Pero naiintindihan niya naman iyon dahil bagong salta lang siya sa lugar na iyon, at ang makitang nakasakay siya sa kabayo ni Xavion ay isang bagay na talagang magiging kuryoso ang mga tao.Pinagmasdan niyang magtipon sila Xavion. Dito madalas nagkakatuwaan ang mga ito lalo sa mga ganitong panahon na nasa lugar si Xavion at Nikolas, hindi maiiwasang magkakayayaan.Hindi niya maiwasang mamangha sa kakisigang taglay ni Xavion. Sa suot nitong puting polo na hapit na hapit sa kanyang matipunong pangangatawan. Dumagdag pa ang suot nitong khaki pants na pinaresan ng itim na paddock boots. He's so damn attractive. Hindi na nga rin nakaligtas sa kanya ang klase ng tingin ng mga kababaihang nanonood kasa

Kung maaari lang talaga na hindi na sumalo pa sa hapunan si Rose ay mas gugustuhin pa niya. Sa nakakakabang tagpong iyon na nga lang kanina ay para na siyang aatakehin. Kung paano siya tignan ng ina ni Xavion ay isa sa mga bagay na talagang hindi niya na papangaraping mangyari. Pero wala naman siyang choice kung hindi ang sumabay sa palabas na ito ni Xavion.Humugot siya ng lakas ng loob bago siya naglakad pababa ng hagdan. Pagkarating niya sa mismong hapag-kainan ay naroon nga si Donya Evasha at Nikolas pero wala pa si Xavion. Napalunok siya."Rose, maupo ka na. Hindi pa makakauwi si Xavion, may inasikaso pa. Come," nakangiting bati sa kanya ni Nikolas.Naghila ito ng upuan sa kabilang side ng mahabang lamesa. Gusto niyang tumakbo palabas dahil sa nalamang wala siyang magiging kakampi bukod kay Nikolas.Akmang uupo na siya nang magsalita ang ginang, "I did not tell you to sit, young lady," mariing saad nito."Tita--" Nikolas interrupted.Nag-angat ito ng kamay. "I'm not talking to yo

Lumusot ang ulo ni Argon sa palumpong na ikinagulat ni Rose. Nakangiti ito sa kanya. Maya-maya ay sumunod naman ang tatlo.Sa tagal nilang nakatengga roon ay natuyo na ng sadya ang mga damit nila. Nakabalot na sila ngayon sa dahon ng saging para maibsan ang ginaw sa katawan nila."Ate, marunong kayo kumanta?" kuryosong tanong nito.Kumunot ang noo niya. "Bakit?""Kantahan niyo po kami. Ang tahimik kasi, mas natatakot kami kapag sobrang tahimik." saad ni Shai.Nag-init ang pisngi niya sa naging request ng mga bata. Hindi naman sa hindi maganda ang boses niya, nahihiya lang talaga siya. Simula noong mawala ang inay niya, itinigil na niya ang pagkanta sa mga publikong lugar na lubhang ikinadismaya ni Sally sa kanya.Huminga siya ng malalim. "Okay, isa lang.""Yeyyy!" tuwang-tuwa na nagpalakpakan ang tatlo. Tumikhim siya bago nagsimulang itono ang boses niya. Isang kanta lang ang madalas niyang kantahin at hindi makalimutan. It was one of her all-time favorite song from the movie Moana,

Nanlaki ang mga mata ni Rose nang magsimulang maghubad si Xavion ng kanyang mga damit. Dumagundong ang kaba sa dibdib niya nang mga oras na iyon. Hindi niya alam kung Mabilis niyang iniwas ang mga mata niya sa gawi ng binata. A playful smirk plastered on his face. Hindi niya aakalaing magrereact ng ganito si Rose.Kinapa ni Rose ang tabi niya kung saan niya nilapag ang mga damit niya pero mabilis ang mga kamay ni Xavion at napigilan siya. Mas lalong napasigaw si Rose dahil nasa mismong harapan na niya ang binata. Mabilis siyang lumipat ng pwesto at nagtago sa ilalim ng bula habang ang mga mata ay nakapikit pa rin ng mariin.Kahit na dalawang beses na may nangyari na sa kanila at ilang beses na niyang nakita ang katawan nito ay hindi pa rin niya magawang masanay."Nasisiraan ka na ba ng ulo?" sigaw niya kay Xavion."Maybe I am." Mas lumapad ang ngisi sa labi nito.Sinabuyan niya ang direksyon kung saan narinig niya ang boses ni Xavion, tanging mahinang tawa lamang nito ang natanggap

Sobrang tahimik ng paligid. Tanging mga kutsara't kubyertos lamang ang maririnig na nagkakalampagan. Wala ring nangahas na putulin ang katahimikan dahil lahat ay abala sa kanilang mga kinakain. Katabi niya sa upuan si Xavion na tahimik lang at pinagbabalat siya ng hipon. Kaharap naman nila ay Donya Evasha na maya't maya kung ngitian siya, hindi niya alam kung bakit. Ginagantihan niya naman ng ngiti pero pilit dahil hindi niya pa rin makalimutan kung paano siya nito nilait noong wala si Xavion. Malinaw pa rin sa alaala niya ang pangyayaring iyon. "Rose, hija, mind if I ask something," basag ni Donya Evasha. Iyan na nga ba ang sinasabi niya. Hindi pa naman siya handa sa ganitong question and answer portion. Masyado siyang abala magpanic. "Paano kayo nagkakilala nitong anak ko? You must have something interesting to tell about. I'm just curious since my son won't bother telling us." She was caught off guard by that question na inihagis sa kanya, napatingin siya kay Xavion na nakating