Mahigit isang linggo na ang nakalilipas nang mangyari ang insidenteng iyon sa gubat. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na makitang muli pa sila Argon dahil sa paghihigpit ni Xavion. Nagdoble-ingat na rin ito sa kanya dahil ayaw na nitong mangyari pa ang nangyari noong nakaraan. Minsan gusto na rin niyang magmaktol dahil palagi na lang siyang nasa loob ng bahay. Nalibot na siguro niya ang buong bahay dahil sa kabagutan. Dagdag pang todo-bantay pa ito sa kanya. Isang buwan mahigit pa lang naman ang tiyan niya pero pakiramdam niya ay kabuwanan na niya.Tinalo pa niya ang lumpo sa sobrang OA ni Xavion. Katulad ngayon, mailapat niya lang ang paa sa sahig ay may nakaabang na agad na wipes. Ewan niya ba pero naiinis na siya kapag nakikita niya ang pagmumukha nito. Gusto niyang pigain ang ulo nito sa sobrang inis. Nailipat na ata niya sa lahat ng channel at hanggang ngayon wala pa rin siyang matipuhang panoorin."Bakit kasi hindi na lang siya magbuntis ng anak niya, nananamay pa ng
Nanlaki ang mga mata ni Rose nang magsimulang maghubad si Xavion ng kanyang mga damit. Dumagundong ang kaba sa dibdib niya nang mga oras na iyon. Hindi niya alam kung Mabilis niyang iniwas ang mga mata niya sa gawi ng binata. A playful smirk plastered on his face. Hindi niya aakalaing magrereact ng ganito si Rose.Kinapa ni Rose ang tabi niya kung saan niya nilapag ang mga damit niya pero mabilis ang mga kamay ni Xavion at napigilan siya. Mas lalong napasigaw si Rose dahil nasa mismong harapan na niya ang binata. Mabilis siyang lumipat ng pwesto at nagtago sa ilalim ng bula habang ang mga mata ay nakapikit pa rin ng mariin.Kahit na dalawang beses na may nangyari na sa kanila at ilang beses na niyang nakita ang katawan nito ay hindi pa rin niya magawang masanay."Nasisiraan ka na ba ng ulo?" sigaw niya kay Xavion."Maybe I am." Mas lumapad ang ngisi sa labi nito.Sinabuyan niya ang direksyon kung saan narinig niya ang boses ni Xavion, tanging mahinang tawa lamang nito ang natanggap
Tiningnan ni Rose ang sarili niya sa salamin. Sakto lang ang dress na binigay sa kanya ni Xavion. Iyon nga lang ay hapit na hapit sa katawan niya, revealing her curves. Ngayon lang siya nakapgsuot ng damit na ganoon.Inangat niya ang mga kamay niyang nanginginig. Muli na naman niyang makakaharap ang ina ni Xavion, at ngayon pati na rin ang ama nito. Paano kung ganoon din ang tingin sa kanya ng ama ni Xavion? Ayaw niyang magmukhang kawawa.Isa pa sa posibilidad na mangyayari ay ang maitanong ang buhay niya sa syudad. Hindi niya pwedeng sabihin na hindi siya nakapagtapos ng kolehiyo o nagkaroon ng maayos na trabaho. Mas lalo siyang mamaliitin.Pero kung magsisinungaling siya, paano kung magbackground check ang mga ito sa kanya? Napasapo siya sa kanyang ulo sa kaiisip ng mga bagay-bagay. Siguro hindi na lang siya magsasalita.Napaigtad siya nang biglang may kumatok sa pinto. Tiningnan niya muna ang itsura sa salamin at sinuri kung may kulang pa ba. Hindi naman siya mahilig sa make-up kay
Sobrang tahimik ng paligid. Tanging mga kutsara't kubyertos lamang ang maririnig na nagkakalampagan. Wala ring nangahas na putulin ang katahimikan dahil lahat ay abala sa kanilang mga kinakain. Katabi niya sa upuan si Xavion na tahimik lang at pinagbabalat siya ng hipon. Kaharap naman nila ay Donya Evasha na maya't maya kung ngitian siya, hindi niya alam kung bakit. Ginagantihan niya naman ng ngiti pero pilit dahil hindi niya pa rin makalimutan kung paano siya nito nilait noong wala si Xavion. Malinaw pa rin sa alaala niya ang pangyayaring iyon. "Rose, hija, mind if I ask something," basag ni Donya Evasha. Iyan na nga ba ang sinasabi niya. Hindi pa naman siya handa sa ganitong question and answer portion. Masyado siyang abala magpanic. "Paano kayo nagkakilala nitong anak ko? You must have something interesting to tell about. I'm just curious since my son won't bother telling us." She was caught off guard by that question na inihagis sa kanya, napatingin siya kay Xavion na nakating
The sun rays hit Rose' face through the half open shutters making her groan and hide her face in her soft pillow. It smelled so nice. Lavender? Agad siyang bumangon nang makaramdam na babaliktad na naman ang sikmura niya. Argh... Morning sickness again. Siya ay nagngingitngit, isinandal ang kanyang ulo sa kanyang braso na nakapatong sa toilet. Mariin siyang napapikit dahil sa hirap, wanting the nausea to stop. Lahat ng kinain niya kagabi ay lumabas. Matapos niyang magsuka ay naghilamos na siya at nagtoothbrush. Ang pangit ng pakiramdam niya at hindi niya kaya ang maligo, siguro mamaya na lang. Pagkalabas niya ng banyo ay naamoy niya ulit ang lavender dahilan para maduwal siya ulit kaya tinakpan niya kaagad ang ilong niya. Sakto namang may kumatok sa pinto, naglakad na siya para pagbuksan kung sino man iyon. Sinalubong siya ni Donya Evasha, napakaaliwalas ng mukha nito at may dala pa itong tray ng pagkain. Napamaang siya sa ginawa nito, mabilis niyang kinuha ang tray at pinapasok it
Pumasok sila sa loob ng botique na iyon at sinalubong ng isang bakla. Hinalikan nito sa pisngi si Donya Evasha habang siya ay nakatingin lang sa kanila. Nang dumapo ang tingin sa kanya nito ay nag-iwas siya. Pinagmasdan niya ang mga damit na nakadisplay sa mga mannequins. Hindi niya mapigilang mamangha sa ganda ng mga gawa roon."Hi!" Napatingin siya sa pinanggalingan ng boses. "Mamsh, siya na ba si Rose? Ang ganda niya pala sa personal."Tumikhim ang Donya. "Masyadong exaggerated. So, shall we?"Sinundan niya lang ng tingin kung paano magsukat ang ginang, hindi niya alam kung para saan. Kung simpleng shopping lamang ito, hindi naman na kailangan ng tape measure, hindi ba?Habang tumatagal ay inaantok lang siya, gusto na niyang umuwi at kumain. Hindi naman agad sinabi ng ginang na sasamahan niya lang pala ito para magsukat. Binalingan niya ng tingin si Roldan na may kinakausap sa telepono nito.T-teka? Cellphone. Ibig sabihin may signal dito sa bayan. Tumayo na siya sa sofa na inuupua
Bukas na ang nasabing gaganapin na welcoming party pero hindi niya man lang magawang tumulong dahil ayaw ni Xavion na pakialam pa siya sa ganoong bagay na hindi niya naman responsibilidad in the first place. "You'll just exhaust my child,"Umikot ang mga mata niya dahil sa mga paalala nitong masyadong exaggerated. Hindi naman siya magbubuhat ng isang toneladang mesa. Matagal din siyang nagtrabaho bilang waitress kaya hindi na siya bago doon. A little help will do.Pero sa huli ay nagtagumpay si Xavion kaya wala rin siyang nagawa. Mas lalo lang siyang na-stress na wala siyang ginagawa. Nababagot lang siya lalo.Napagdesisyunan niyang umakyat na lang sa terrace at magpahangin. Bitbit ang isang mangkok na may lamang gummies ay tinungo na niya iyon. Napapikit siya nang sumalubong sa kanya ang maaliwalas na hangin. Mula sa kinatatayuan niya ay tanaw niya ang kabuuhan ng bakuran kung saan ang venue ng party.Nilapag niya sa lamesa ang mangkok at akmang uupo na nang mapansin niya ang isang
"Ako na kasi bahala sa buhok niya, ikaw na sa make-up, hindi ako marunong," sabi ni Yanna. "Kinamalayan ko dyan, mas madali ang buhok e." sagot naman ni Colet. "Sa tingin ko kailangan ng styling ng damit na 'to, masyadong--Iyon nga!" sabi naman ni Renalyn na may sariling mundo rin. Napasapo na lang siya habang pinagmamasdan ang tatlong mga kasambahay na magtalo sa kung ano ang iaayos sa kanya. Mamayang gabi na ang party at tanghali na pero wala pa silang nasisimulan. Sumasakit na ang ulo niya sa tatlong ito at hindi magkasundo-sundo. Bumukas ang pinto at pumasok si Nikolas, kumunot ang noo nito nang makitang hindi pa sila nakahanda. "Girls, what happened? bakit hindi pa kayo nakabihis?" bungad nito sa kanila. Yumuko ang tatlo, "Hello po, Sir Nikolas. E kasi po itong si Colet, ayaw niyang lagyan ng kolorete si Ma'am Rose." sumbong ni Yanna. "Hindi sa ayaw ko, baka kasi pumalpak. Mapahiya pa si Ma'am Rose." Natatawang napailing si Nikolas nang magsimula na namang magbangayan an