Sabay na pumasok ang dalawa sa loob ng bahay ni Alexis. Mabuti na lamang at nakapaglinis ng bahay si Alexis at hindi makalat ang loob.“Nandoon ang kusina,” turo ni Alexis. “May mga karne at gulay sa fridge. Ikaw na bahala kung anong lulutuin.” Tumango si Alvin bilang sagot. Nilibot lamang nya ng ilang minuto ang paningin sa kabuuan ng kusina at nang muling tumingin kay Alexis ay nakahiga na ito sa sofa at mukhang natutulog na.Napangiti na lamang sya at napailing. Mukhang napagod ito kakaiyak.Tumunog ang cellphone ni Alvin sa kaniyang bulsa. Kinuha nya iyon at sinagot. Nagtungo sya sa kusina.Isang boses ng lalaki ang agad na bumungad sa kaniya. “Alvin Dela Cruz, na saan ka? Sabi mo maglulunch tayo ngayon? San ka na naman nagpunta? Tara—.”Hindi na natapos pa ng lalaki ang sasabihin dahil pinutol na sya ni Alvin. “May gagawin pa ako. Kumain ka na muna mag-isa. Nakapark yung sasakyan ko sa campus. Gamitin mo muna, after lunch pick me up.”“Palautos ka na—.”Hindi na naman nuling pin

Hindi makatulog si Alvin kahit na anong pikit ang gawin nya. Nagawa na nya ang lahat ng pwesto sa kaniyang malambot na kama ngunit hindi pa rin sya dinadalaw ng antok. Uminom na rin sya ng gatas ngunit wala pa rin epekto sa kaniya.Hindi mawala sa isip nya ang nangyari ngayong araw. Hindi nya tuloy maiwasang maalala ang mga pagtatagpo nilang dalawa ni Alexis.Pumunta sya sa office ng kaibigan noon, nabangga sya ni Alexis at nahulog nito ang susi. Doon nya ito unang nakita na umiiyak. Hinintay nya ito doon at hindi sya nagkamali nang bumalik ito. Maga pa ang mata at halatang galing sa pag-iyak. Hindi pa doon natapos ang pagtatagpo nila. Nakita nya ito sa bakery shop na nakita lang nya nitong mga nakaraang araw. Hindi nya akalain na si Alexis ang may-ari ng shop na 'yon. Hindi lang isa, kung hindi tatlong beses nyang nakita si Alexis na umiiyak. Natawa tuloy sya nang mahina. "Paano pala kung pumayag ako sa sinabi nya kanina?" bulong nya sa sarili. Tinutukoy niya ay yung pagtatanong

Tila ba naging yelo sa kinauupuan si Alexis nang marinig ang mga sinabi ni Alvin sa kaniya. May kung anong saya syang naramdaman sa puso at hindi nya alam kung ano at saan galing ‘yon.Nakailang kurap sya bago makabalik sa wisyo. Kinuha nya ang baso sa gilid at ininom iyon. Pinakalma nya ang sarili at huminga ng malalim. Tinignan nya si Alvin at mukhang hindi nga ito nagbibiro. Malamig ang panahon dahil sa malakas na ulan pero tila ba nag-iinit ang kaniyang mukha at kitang kita ni Alvin ang namumula nyang tainga.“H -huh?” pag-ulit ni Alexis sa mga sinabi ni Alvin sa kaniya. “Ano bang sinasabi mo dyan. Ang aga mo naman magbiro.”Napangisi si Alvin sa mga nakikitang reaksyon ni Alexis. Natutuwa sya dahil kahit papaano ay nagagawa nya itong pakiligin. Sa kaniyang isipan ay maaaring may chance sya. It’s now or never.“Seryoso ako,” sagot ni Alvin sa kaniya. “I think I like you, Alexis. Hindi ko alam kung kaialn nagsimula pero iyon ang totoo. And sorry kasi nagsinungaling ako sayo kanina.

Tumila na ang ulan sa labas at ang araw ay syang bumibida ngayon sa itaas. Basa pa ang daan at ang sarap ng amoy ng hangin. Kasalukuyang papunta sila Alexis at Alvin sa unit ni Alvin para kuhanin ang naiwan nyang nakasaksak na laptop. Hindi nya ito natanggal dahil sa pagkalutang kanina.“Sorry talaga,” ani Alvin habang nagmamaneho. “Ngayon lang pumasok sa isip ko na hindi ko natanggal yung laptop sa kwarto ko. Naexcite akong pumunta dito e.”Natawa ng mahina si Alexis. “Grabe kanina ka pa nagsosorry,” sagot nya. “Ok lang talaga. Tsaka first time ko rin makikita yung bahay mo if ever.”“Actually, unit lang naman sya. Hindi sya bahay. Tho kaya ko naman bumili ng bahay pero wala pa talaga sa isip ko.” Tumingin sya kay Alexis nang nagkulay red ang stoplight. “Pero if gusto mo nang magsettle down pwede naman ako bumili ng bahay ngayon.” Natawa si Alvin matapos sabihin ang bagay na ‘yon. Kitang kita nya kasi ang muling pamumula ng mukha ni Alexis dahil sa hiya. Tumataas lalo ang kompiyansa

Matapos pakalmahin ni Alexis ang kaniyang sarili sa banyo ay lumabas din sya kaagad. Napapailing na lamang sa tuwa si Alvin habang pinagmamasdan ang mga nakakatuwang reaksyon ni Alexis. “Malapit ng mag-8,” sabi ni Alexis at humarap kay Alvin. “Wala kang class? Usually maaga ka di ba?”Tinaas ni Alvin ang kamay at tinignan ang kanyang relos na suot. “Meron,” sagot nya. “Hintayin na kita matapos kumain para mahatid kita sa shop mo.”Tinitigan sya ni Alexis. “May car naman ako,” sagot nya. “Sge na, mauna ka na. Baka malate ka pa. Ngayon ka pa malalate eh malapit ka na nga sa university. Ok lang ako.”Inisip ni Alvin na baka sinusubukan lang sya ni Alexis. Pero mukhang seryoso si Alexisat wala na syang nagawa sa sagot na narinig nya mula rito. Napabuntong hininga sya dahil alam nyang hindi sya mananalo sa kaniyang kausap.. “Then mauna na ako, please be careful on the way.”Nginitian sya ni Alexis. “Bye, love,” natatawa nyang paalam na nagpangiti kay Alvin.“See you later, love.”Nang m