Hindi mapigilan ni Alexis na kabahan sa mga narinig nya kay Alvin. Napalunok sya at hinintay ang sasabihin nito. Hinanda nya ang sarili at huminga ng malalim. Kahit na malamig ang simoy ng hangin sa labas ay nagpapawis ang mga kamay niya sa kaba.Hinawakan ni Alvin ang kamay ni Alexis nang maramdaman na kinakabahan ito. Ito na ang tamang oras para kay Alvin para sabihin kay Alexis ang totoo. Hindi na rin nya kaya ang pagtatago ng mga rason na ito dahil nagiging unfair na sya para sa kaniyang sarili at kay Alexis.“I have post traumatic disorder,” panimula ni Alvin. “Lagi akong laman ng mga clinics or hospitals noon t see a psychiatrist but it doesn’t work. Hindi ako naging ok. Nagkaroon ako ng insomnia and trust issue.”Bumaling sya sa gilid at nagtagpo ang mga mata nila ni Alexis. Ngayon ay ilang inches na lang ang pagitan ng kanilang mukha. Ramdam nila ang bawat hinga na ginagawa. Sa isipan ay hindi maiwasang malungkot ni Alexis. Kaya pala hirap makatulog si Alvin, akala nya ay dah

“See you later,” ani Alvin kay Alexis. Ngayon ay na sa tapat na sila ng gate ng university. Nagpasundo si Alexis kay Jasmine gamit ang motor ng bakery shop dahil nagkaroon ng biglaang meeting sila Alvin. Gusto man maglibot pa ni Alexis ay wala rin naman syang magagawa dahil kailangan ng presensya ni Alvin sa meeting bilang dean. “Mauna ka na sa loob, baka nag-uumpisa na yung meeting nyo,” ani Alexis at tumingin sa kaniyang relos. “Malapit naman na si Jasmine. Mga ilang minuto lang ay nandito na rin ‘yon,” dagdag nya.Umiling si Alvin. “Hindi,” natatawang sagot nya. “Hihintayin kitang makasakay bago ako umalis. Paano kung nandito pala yung ex mo?” pagbibiro nya. Mahina syang nahampas ni Alexis sa braso. “Ikaw talaga, masyado ka na naman. Sge na pumasok ka na at malapit na yun si Jasmine.”Aalma pa sana sya nang makita nila si Jasmine sa hindi kalayuan, papunta na sa kanila ngayon. Humarap si Alexis kay Alvin. Hindi na napigilan pa ni Alvin ang sarili, humakbang sya at lumapit kay A

Balak na sanang magpahinga ni Alexis nang makaalis si Joy ngunit hindi nya inaasahan ang papasok ng isang babae sa shop nya. Ang babaeng nandito kahapon na napagkamalan syang kabit, si Amora.“Good afternoon,” ani Alexis pagpasok ni Amora.“Good morning, Alexis,” bati pabalik ni Amora. “Upo muna tayo,” dagdag pa ni Amora. Minuwestra nito ang malapit na upuan. Umupo naman si Alexis at sa isipan ay para bang napapagod na sya. Ang daming ganap ngayong araw, nakausap nya ang mommy ni Manuel, nakatanggap ng regalo kay Joy, at ngayon ay kausap ang babaeng napagkamalan syang kabit.Ngayon na nakaupo na sila sa mesa ay um-order si Amora ng best seller ni Alexis na egg pie at ensaymada, may fresh milk din at tea. Hindi rin naman nagtagal ay dumating ang order nila.“Again, sorry ulit sa nangyari kahapon, Alexis,” panimula ni Amora. “Hindi ko sinasadya. Hindi ko man lang tinanong ang fiancee ko at nagdesisyon ako agad na pumunta rito sa shop mo.”Kita naman ni Alexis na sincere si Amora sa mga

Hindi mapigilan ni Alexis na makaramdam ng takot at kaba sa mga maaaring mangyari ngayong araw. Lalo pa at na sa harapan nya ngayon si Manuel na mayroong galit na ekspresyon sa mukha. Nakailang lunok na sya para pigilan at pakalmahin ang sarili. “Let’s talk, right now,” madiin na sabi ni Manuel sa kaniya at hinatak sya palabas ng sasakyan.Pinasok sya nito sa katabing sasakyan. Nanginginig na sa takot si Alexis at ang kaniyang luha ay nagbabadya na ring bumagsak. Hindi nya alam ang gagawin dahil napakabilis ng pangyayari.Nilock ni Manuel ang pintuan kaya kahit na anong pilit buksan ni Alexis ang pinto ay hindi ito bumubukas.“B -buksan mo ‘to!” sigaw ni Alexis na hanggang ngayon ay pilit pa rin na binubuksan ang pinto. “Hindi na ako natutuwa, Manuel. Hindi ako nagbibiro.”Napatiim bagang si Manuel sa ingay na ginagawa ni Alexis. “Mag-usap muna tayo ng maayos, Alexis.”“Ilang ulit ko bang sasabihin sayo na wala na tayong dapat pag-usapan?” inis na tanong ni Alexis sa kaniya. “Buksan

Tanghali na ngunit hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi ni Alexis. Napapakagat pa sya sa kaniyang labi sa tuwing naaalala ang mga nangyari kagabi. Inangat nya ang kamay nya at tinignan ang singsing na ibinigay ni Alvin sa kaniya. Kumikinang pa ito sa tuwing natatapatan ng ilaw.“Ang ganda,” bulong nya at muli na namang kinilig.Nagtataka na syang tinignan ng mga staff. “Boss ok lang po ba kayo?” Kanina pa kasi sya hindi mapakali at nakangiti simula nang pumasok sya sa shop.Humarap siya sa kanila. “Yup, I’m fine.”“Kanina pa kayo kinikilig dyan, boss,” ani Jasmine. “Ano pong meron?” Ngumisi si Alexis at pinakita sa kanila ang singsing. “Bagay ba sa akin?“ natatawang tanong nya.Parang walang nangyari kahapon. Hindi na bakas sa mukha ni Alexis ang lungkot at pagkabigla sa pagsugod ni Manuel kahapon. Ang mga staff ay napangisi na lamang at napailing. Ngayon ay may idea na sila kung bakit ganito ang reaksyon ng kanilang boss.“Kaya naman po pala,” ani Jasmine. “In love na ulit si bo