Semua Bab Hiding Mr Billionaire's Twins: Bab 1 - Bab 10

“Thea Watson’s Point of View”“Good morning, ladies and gentlemen, I would like to thank everyone who were able to attend in our special celebration. Tonight, I am pleased to announce that my one and only daughter, Thea Watson and my friend’s son, Ace Fruxico are officially engaged,” Nakangiting saad ni daddy.Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa kaniyang mga sinabi. Pakiramdam ko ay biglang nagsibagsakan ang lahat ng aking mga pangarap. I confusedly look at him with a question written on my face, asking about what is happening, but he just raises his hands, telling me to join him on stage. Without thinking, I followed his order, and to my surprise, Ace also went to join us on stage. “Dad, ano ba ito?” naiinis kong tanong. Nginitian lamang ako ni daddy at tumingin sa mga bisita, hindi pinansin ang aking tanong. “This is my daughter, Thea Watson and her fiancée, Ace Fruxico.”The guests applauded as a sign of their joy and suppor

“Thea Watson’s Point of View”Parang gumuho ang mundo ko nang marinig ang mga sinabi ni Daddy. Pakiramdam ko ay natapos na ang masasayang pangyayari sa buhay ko. "WHAT?" hindi makapaniwalang singhal ko. "Dad, hindi mo pwedeng gawin 'yon!"Kumunot ang noo nitong tumingin sa akin. "At bakit naman hindi, Thea? Ikaw at si Ace ay nagkakamabutihan na. Baka mamaya nga magulat na lang kami na kayo na mismo, ikaw ang lumapit at pumilit sa amin na ipakasal ka kay Ace."Napailing ako dahil sa sinabi niya. Hindi ako makapaniwalang lumabas ang lahat ng ito mula sa bibig ni Daddy. Hindi man lang niya inalam ang totoo. Basta-basta na lang itong nanghuhusga sa mga nakikita niya kahit pa hindi alam ang tunay na nangyari. Hindi maaaring basta na lang muling magdi-desisyon si Dad sa buhay ko.Pakiramdam ko ay wala na akong karapatang magdesisyon sa sarili kong buhay. Para akong robot na kinokontrol ng mga magulang. Iyon bang wala na akong Kalayaan, hindi ko na pwedeng sabihin ang mga gusto ko dahil hin

"Sandro, bilhin mo ang lahat ng gamot na nasa resita niya." Utos ni daddy at tumingin sa akin. "Simulan mo nang magempake ng mga gamit mo dahil pagkarating na pagkarating ng kuya mo ay ayaw na kitang makita rito sa pamamahay ko," sabi niya sa akin bago lumabas ng aking silid. Naluluha akong napatingin kay mama. Niyakap niya ako habang umiiyak na rin. Hinahagod nito ang aking likuran na para bang pinapatahan ako. Pinaparamdamn niya sa akin na nariyan lang siya at hindi ako iiwan. Parang binasag sa maliliit na piraso ang aking puso dahil sa sobrang sakit na nararamdaman. I feel so helpless. My hands are trembling and my heart stings. Parang tinurusok ng karayom ang puso ko at hindi ko maipaliwanag ang sakit na nararamdaman. Gusto kong sumigaw ng sobrang lakas upang maibsan ang sakit ngunit hindi ko magawa. Nais ko na lang na mawala ang lahat ng sakit na dinada ko sa kahit na anong paraan ngunit tanging iyak lang ang nakakaya ko. Halos hindi ako makagalaw dahil ang lakas ko ay napunta

"Jp, sino 'yang kasama mo ang ganda niya, ha?" saad ng babaeng maganda ring nakasalubong namin. "Ay, si Thea ito, Hannah," sagot niya sa babae. "Thea, ito si Hannah kapitbahay natin.""Hello, Thea, nice meeting you," saad ko at nag-offer ng kamay para makapag-handshake sa kaniya. Inaya ako ni Jp na maglibot-libot dito sa lugar nila para raw ma-familiarize ko naman at makilala ang mga kapitbahay nila rito. Pumayag naman ako dahil maboboring lang din naman ako kung nandon lang ako sa bahay nila. Sinabi rin pala ni Jp na pupunta kami mamaya sa bukid kung san nagtatrabaho si Nanay Aida. "Hello, Ate, welcome po dito sa lugar namin. Kaano-ano mo po 'yag baklang walang plano sa buhay na 'yan?" Natawa ako dahil sa sinabi niya. "Nako, nakita lang ako ni Nanay Aida kagabi at kinupkop lang nila ako dito." "Saan ka galing, Ate? Bakit naman napadpad ka dito? Wala ka po bang pamilya?" sumod-sunod niyang tanong. "Napaka-chismosa mo talaga, Hannah, ano?" biglang saad naman ni Jp. "Halikana nga

Panibagong araw na naman at narito na ako ngayon sa salon. Sobrang aga pa pero hindi ko kasi gawain ang maging late sa school or appointment dati pa lang kaya heto at hindi pa kami marain g empleyado ang narito sa salon. "Hindi na tayo nakapagusap kagabi, Thea, inumaga na kasi akong nakauwi," sabi ni Jp. Naglilinis kami ngayon dito sa salon. Tinulungan ko na lang din siya kasi wala naman akong ginagawa. May janitor din naman ang salon pero wala pa kasi maaga pa naman kaya kami na lang muna ni Jp ang naglilinis-linis ng mga kalat na hindi masyadong nalinis kahapn. "Kamusta ka naman kahapon dito? Hindi ka ba tinarayan ni Lara?" tanong niya. "Tinarayan, Baks, pero hindi ko na lang din pinansin," sagot ko. "Mataray pala talaga siya?" "Nako, oo. Sobra 'yan makaasta akala mo may-ari pero tama 'yan huwag mo na lang siyang pansinin," payo niya. "Mabait na amo si Charlene, Thea, pagbutihin mo lang ang trabaho mo at ipakita mo lang sa kaniya ang kasipagan mo wala kang magiging problema sa