Lahat ng Kabanata ng ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Kabanata 1621 - Kabanata 1630

พวกนางเอาแต่พากันกล่าวโทษฉินเหยี่ยนเย่ว์ทีละคนฉินเหยี่ยนเย่ว์เพียงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเท่านั้นองค์หญิงผิงเหยี่ยจงใจคว้ามือของนางให้เข้าไปตบที่ใบหน้าของตนเองทั้งยังพยายามกำหนดจังหวะขึ้นมา เพื่อให้กลุ่มคนของพวกนางเอ่ยวาจาโจมตีใส่ตนเป้าหมายก็เพื่อยั่วยุให้นางโกรธโมโหขึ้นมาเท่านั้นพวกนางต้องการให้ฉ

หวงกุ้ยเฟยสะอึก “เจ้าทำเกินไปแล้ว!”“ทำเกินไปหรือ? นี่ยิ่งน่าตลกกว่าอีก หากพวกพระองค์จะต้องใส่ร้ายหม่อมฉันให้ได้ หม่อมฉันก็ทนไม่ได้ที่จะถูกเอาเปรียบเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “หม่อมฉันบอกได้เลย ครั้งนั้นที่พวกพระองค์เพิ่งเห็นไป เป็นเพียงแค่ผิงเหยี่ยคว้ามือหม่อมฉันไปตบหน้าตัวนางเอง และใส่ร้ายว่าหม่อม

พระพันปีเผลอก้าวถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัวสายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ฉินเหยี่ยนเย่ว์เหงื่อออกชุ่ม มือกุมตรงหน้าอกไว้แน่น ด้วยความเจ็บปวดมากจนรู้สึกราวกับว่าจะขาดอากาศหายใจลงได้ทุกเมื่อ“หมอหลวง หมอหลวง” ถึงแม้ว่าพระพันปีจะเกลียดฉินเหยี่ยนเย่ว์ ทว่านางกลับไม่สามารถยืนดูคนตายโดยไม่ช่ว

หวงกุ้ยเฟยมีโทสะอยู่เต็มทรวงอกนางอยากจะฉีกฉินเหยี่ยนเย่ว์ออกเป็นพันชิ้นหมื่นชิ้นยิ่งนัก ทว่า โอกาสไม่เอื้ออำนวย นางจึงทำได้เพียงยอมไกล่เกลี่ยประนีประนอมหวงกุ้ยเฟยแทบจิกเล็บเข้าไปในเนื้อ โดยหวังจะคั้นเอาเลือดออกมา“เสด็จแม่ ฉินเหยี่ยนเย่ว์ทำเกินไปแล้ว เป็นเพียงชายารองคนหนึ่ง หางชี้ขึ้นฟ้าหมดแล้ว เร

องค์หญิงชิงอินพูดเสียงเบาว่าจะไปทางขวา ทว่ากลับเดินตรงไปทางซ้าย!“ท่านเดินผิดทางแล้ว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดขึ้นอย่างหมดคำจะพูด “ทางนั้นคือทางซ้าย”องค์หญิงชิงอินมองมือตนเองด้วยความงงงวย จากนั้น ก็โคลงศีรษะเป็นเชิงเข้าใจในทันที “เดินผิดทางแล้ว เดินผิดทางแล้ว”ระหว่างที่นางพูดนั้น ก็เดินไปทางขวาเดินไปได