Semua Bab The Billionaire's Unloved Wife: Bab 201 - Bab 210

Alas syete na ng gabi pero wala pa rin ang mommy ni Vaden. Inantok na lang si Venice sa kakapanood ng tv. Hanggang sa nakatulog na rin ang bata habang nakasandal ang ulo sa dibdib niya. Marahan niyang hinaplos ang ulo ng bata at pinakatitigan ito. Ang cute niya, sobrang ganda pa. Marahan siyang gumalaw at inayos ang pagkakahiga nito sa sofa. Baka kasi mangalay ang leeg nito kakasandal sa dibdib niya. Maingat niyang hinaplos ang mataba nitong pisngi at pinisil ang maliit nitong ilong. "Ang ganda-ganda mong bata ka pero ang daldal mo. Lagi pang nakairap iyang mga mata mo na magaling mag-puppy eyes kagaya ng babaeng mahal ko," pagkausap ni Vaden sa batang natutulog kahit hindi naman siya naririnig. "How I wish na buhay ang anak namin ni Sofie. Tapos kasing ganda, daldal at bibo mo rin siya. Pero wala na siya nasa heaven na siya. At kasalanan ko kung bakit siya nawala sa amin," pagsasalita ni Vaden na biglang gumaralgal ang boses. Hindi niya namalayan na biglang tumulo ang luha ni

VADEN Tahimik na nakatayo si Vaden sa harap ng window glass sa loob ng kanyang opisina habang may hawak na baso ng alak. Mariin niyang pinagmamasdan ang mga building sa labas na nagsisitaasan. Umagang-umaga at sobrang liwanag ng sikat ng araw pero heto siya madilim ang mundo. Hindi niya alam kung magliliwanag pa ba ang buhay niya gayong tuluyan ng natuldukan ang pagsamama nila ng dating asawa. "Daddy?" Biglang natigilan si Vaden mula sa malalim na pag-iisip nang may narinig siyang boses ng bata na nagsalita mula sa likod niya. At tama ba ang narinig niya? Tinawag siyang daddy ng bata? Paanong may bata na nakapasok dito sa opisina niya? "Hello daddy, ikaw ba ang daddy ko?" muli niyang narinig ang medyo garalgal na boses ng bata. Sa tono nito ay parang maiiyak na. Dahan-dahan na lumingon si Vaden at ganun na lang ang gulat niya nang makita niya ang mukha ng batang kaharap niya na ngayon ay humihikbi na. "Mr. Sungit?" "Venice?" Halos magkapanabay pa nilang sambit. Gulat

SOFIE Mula nang dumating kanina si Vaden pagkatapos ng meeting nito ay walang tigil ito sa pakikipaglaro sa anak nila. Masaya siya sa nakikitang saya ngayon sa mukha ni Venice. Ibang-iba ito noong si Kurt ang nakikipaglaro sa anak niya. Siguro iba talaga kapag kadugo mo at sariling ama pa. Halos kalahating araw na sila na nandito sa loob ng opisina ni Vaden at ngayon ay alas singko na ng hapon. Siguro aayain na niyang umuwe si Venice para hindi sila gabihin sa kalsada. Total malapit lang naman ang mansion ng mga magulang niya rito. "Venice, anak," tawag ni Sofie sa anak. Lumapit naman ito sa kanya. "Yes mommy?" "Uuwe na tayo baby kasi hapon na at para hindi tayo gabihin sa daan," pagkausap niya sa bata. "Is my daddy go with us mommy?" tanong pa ni Venice kaya umiling siya. "No, anak, hindi natin kasama ang daddy mo dahil uuwe rin ang dad mo sa bahay niya," paliwanag niya sa anak. "Eh, di sama na lang tayo sa house ni daddy, mommy," wika nito na parang maiiyak na sa hara

"Malayo pa ba tayo daddy?" tanong ni Venice mula sa back seat ng sasakyan kung saan ito nakaupo. "Medyo malapit-lapit na baby, excited ka na ba?" ani Vaden na sinilip ang anak mula sa rear view mirror. "Yes daddy! Kanina pa ako excited eh, tagal kasi gumising ni mommy," anito na sinisi pa siya. Tumawa naman ang ama nito. Pero agad ding tumigil nang samaan niya ng tingin. Kasalukuyan silang nasa byahe ngayon papunta sa mansion ng mga magulang ni Vaden. At kanina pa siya nakikinig sa ingay ng dalawa niyang kasama. Matapos nilang mag-breakfast kanina ay gumayak na sila. Ang sabi ni Vaden ay doon na daw sila manananghalian sa parents nito. Alam ni Sofie medyo malapit na sila pero hindi niya mapigilang ipikit ang mga mata. Umaga pa lang pero bakit tinatamaan na naman siya ng antok. Alam niya mahaba ang naging tulog niya kagabi at hindi naman siya puyat, pero naging antukin siya. Pinagbigyan na lang niya ang sarili total wala naman siyang kausap at ang dalawa lang nagdadaldalan. Hindi

VADEN Padabog na bumangon si Vaden mula sa kama niya dahil sa sunod-sunod na doorbell at kalabog sa pinto ng condo niya. Muntik pa siyang matumba dahil nahihilo siya sa dami ng alak na ininom niya kagabi kaya muli siyang napaupo sa kama. Sa alak niya binuhos ang lahat ng sakit na nararamdaman niya. Naalala niyang hirap na hirap siyang inuwe ng dalawang bodyguard niya kagabi. Nasuntok pa niya ang isa sa mga ito dahil sa pinigilan na siyang uminom sa sobrang kalasingan niya. "Daddy!" "Daddy! Open the door!" Sigaw ng isang matinis na boses. At hindi siya pwedeng magkamali, boses iyon ng kanyang anak na si Venice. Dali-daling umalis sa kama si Vaden at lumabas ng kwarto para pagbuksan ang walang tigil na nagdo-doorbell sa labas. At tama nga siya dahil bumungad sa paningin niya ang anak na nakasuot ng isang magandang dress na parang pangkasal. Sobrang cute at ganda tignan ng kanyang anak. Nabaling ang tingin niya sa likuran ng kanyang anak at doon niya nakita ang yaya nito pa