Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 551 - Bab 560

HINDI NAMAN NI Gavin ipinagkait sa bata na makita ang ibang mga kamag-anak na updated din sa lagay ng kanilang anak. Hindi niya na iyon brinoadcast pa sa media dahil alam niyang pagkakaguluhan. Hindi lang iyon, tiyak na aabot ito sa kaalaman ng kanyang asawa na babad sa social media. Naging simple lang ang lahat. Itinago niya ang lahat. Madalas na bumisita sa villa sina Governor Bianchi at si Donya Livia, ganundin ang kanyang mga magulang. Alam nila ang plano niya. Naipaliwanag na rin ni Gavin ang dahilan kung bakit hanggang sa mga oras na iyon ay lihim pa rin sa kanyang asawa ang tungkol sa kanilang anak.“Hihintayin ko lang pong matapos ang concert nila ng Tito Drino,” napatingin siya kay Mr. Dankworth nang magtaas ito ng isang kilay, hindi pa rin siya sanay na tawagin ito sa iba. “I mean ni Papa bago ko sabihin kay Thanie ang tungkol kay Gabe. Sayang naman po kung bigla kong sasabihin at mababalewala ang pagod niya. Kilala niyo naman ang asawa ko pagdating sa anak namin. Pakiusap,

NAPAAHON SI BETHANY sa pagkakasandal niya sa balikat ni Gavin habang nagmamaneho ito. Hindi na rin sila nagtagal pa sa airport kanina. Ilang minuto lang silang nagpahinga matapos na may gawing kababalaghan sa loob ng sasakyan at tumulak na para umalis sa lugar. Ilang beses niyang nilingon ang asawa na diretso lang sa kalsada ang tingin na tila ba hindi napapansin ang ginagawa niyang pagsulyap. Nagtataka siya kung bakit lumiko ito sa halip na diretso upang magtungo ng kanilang penthouse. Hindi niya matandaan na may short cut doon banda o hindi niya lang alam dahil matagal siyang nawala sa bansa? Napansin niya man iyon ay hindi na siya nagtanong pa at baka ma-istorbo ito. Ang isipin pa lang na mababaling ang atensyon nito sa ibang bagay habang nagmamaneho baka maulit iyong noon.‘Baka may bagong shortcut.’ kumbinsi niya sa sarili kahit na kanina niya pa napapansin na may iba dito. Napansin iyon ni Gavin at hinintay siya nitong magtanong, ngunit pinili naman ni Bethany ang manahimik kay

TAHIMIK NA NAKAUPO si Gavin sa loob ng masterbedroom ng kanilang villa. Nakapatong ang dalawa niyang kamay sa mga hita. Hindi niya inaalis ang mga mata sa asawang si Bethany na may isang oras na yatang paroo’t-parito sa harap niya. Matalim na ang panaka-nakang mga titig nito sa kanya gamit ang namumugtong mga mata. Halata pa rin ang galit ngunit anong magagawa niya? Iyon naman dapat ang normal na reaction ng asawa at makailang beses na niyang na-imagine ang tagpong iyon. Nakahanda na ang mga sasabihin niya, ngunit hangga’t maaari ay mananahimik siya. Hahayaan niyang ilabas ni Bethany ang sama ng loob. Normal lang iyon. Ilang beses niyang kumbinsi sa kanyang sarili, ngunit hindi na niya natiis. Gusto niyang ipaintindi sa asawa na hindi niya ginawa iyon para lang sa sarili niya. Ginawa niya iyon para sa kanilang mag-asawa. Para mabuo ang kanilang pamilya. Iyon ang papanindigan niya pa rin.“Thanie, oo na. Aaminin kong intensyon kong itago sa’yo ang bagay na ito pero ang plano ko ay dapa

MEDYO MASAMA MAN ang kalooban ay agad namang ginantihan iyon ni Gavin. Niyakap niya ang asawa kahit na nagtatampo siya. Hindi niya kayang tiisin ang asawa dahil sa kabila ng mga sinabi niya, sobrang mahal niya pa rin ito.“Hindi mo kailangang solohin ang lahat. Sabi mo nga mag-asawa tayo. Dapat magkasama tayo. Magkatulong. Hindi mo kailangang sarilinin ang lahat ng problema at sakit. Ilang beses akong umuwi. Sana sinabi mo sa akin ang tungkol sa kanya. Sana ibinahagi mo sa akin ang sakit na mag-isa mong dinala. Pinaghatian natin iyon. Hindi mo kailangang solohin, Attorney. Di ba asawa mo ako? Partner mo? Kaya dapat ipinaalam mo. Sorry, kung naging isa ako sa pabigat sa’yo…sorry…dahil ina ako at asawa mo…kung may mali man akong mga nasabi, patawarin mo ako pero hindi kita sinisisi. Kasalanan ko ang nangyari sa amin noon ni Gabe dahil nagmatigas ako. Naging matigas ang ulo ko. Ako ang may mali at hindi ikaw, Gavin…kaya huwag mong sisihin ang sarili. Hindi mo kailangang angkinin ang laha

ISANG LINGGO ANG matuling lumipas. Hindi pa rin makapaniwala si Bethany sa natatamasa niyang kasiyahan sa piling ng kanyang mag-ama sa kanilang marangyang villa. Naisip niya na marahil ay hindi pa alam ng ibang kamag-anak na nasa bansa na siya. Hindi rin siya nag-reached out lalo na sa tiyuhin sa Baguio dahil tutok siya sa anak. Sa loob ng isang Linggong iyon ay para pa 'ring nananaginip lang siya ng gising sa lahat ng mga nangyayari. Dati hangad lang niya iyon, kumbaga ay naiisip lang niya pero ngayon ay tunay pala. Hindi pa rin maabot iyon ng kanyang isipan pero unti-unti rin niyang napaniwalaan na totoo ang lahat at hindi bahagi ng ibang mundo niya.“Hindi naman niya kailangang araw-araw na pumasok ng school. Masyado pa siyang bata. Thanie, isinali ko lang siya doon para naman may pagkaabalahan siya habang nasa trabaho ako. Ang hirap niyang iwanan at hindi ko naman pwedeng dalhin siya sa office ko at ibang environment iyon sa kanya.” ito ang naging sagot ni Gavin nang magtanong ang