องค์ชายเจ็ดพลันเดือดดาลขึ้นมาทันที “องค์รัชทายาท เจ้าคงจะดูแคลนข้าเกินไปแล้วกระมัง!”หลี่หลงหลินแค่นเสียงเย็นชา “มิใช่ข้าดูแคลนเจ้า ด้วยความสามารถของเจ้าในตอนนี้ แม้แต่พระชายาองค์รัชทายาทก็ยังเอาชนะไม่ได้ ยิ่งมิต้องพูดถึงจางไป่เจิง เจ้ามิใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย”องค์ชายเจ็ดพลันเดือดดาลอีกครา “องค์รัชทายาท เจ้าดูแคลนข้าเกินไปแล้ว!”หลี่หลงหลินยังคงแค่นหัวเราะ “มิใช่ข้าดูแคลนเจ้า ด้วยฝีมือของเจ้าในยามนี้ แม้แต่พระชายาเจ้าก็ยังสู้ไม่ได้ อย่าว่าแต่จะไปคิดต่อกรกับจางไป่เจิงเลย”องค์ชายเจ็ดเหลือบมองซูเฟิ่งหลิงแวบหนึ่งแล้วแค่นเสียงเย็นชา “สตรีธรรมดานางหนึ่ง ข้าไม่ลดตัวไปสู้กับนางหรอก”ซูเฟิ่งหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “องค์ชายเจ็ด เจ้าพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร?”ซูเฟิ่งหลิงฝึกยุทธ์มาตั้งแต่เยาว์วัย จิตใจรักการเอาชนะและไม่ยอมคนอย่างยิ่งนางย่อมไม่อาจทนให้ใครมาดูแคลนตนเองได้!องค์ชายเจ็ดกล่าวว่า “พระชายา แม้กองทัพตระกูลซูของเจ้าจะห้าวหาญเก่งกาจในการรบ แต่นั่นก็ไม่เกี่ยวกับเจ้า สตรีธรรมดาเช่นเจ้าอย่าได้อวดดีแถวนี้ ประเดี๋ยวจะหาว่าข้าไม่เตือนหากต้องเจ็บเนื้อเจ็บตัว!”ซูเฟิ่งหลิงพลัน
Baca selengkapnya