All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 1471 - Chapter 1480

ในป่าไผ่ ซูเฟิ่งหลิงอาศัยแสงจันทร์ค้นหาร่างองค์ชายห้าอยู่ในป่า ซ่า ซ่า ซ่า! เสียงดังแผ่วเบาดังมาจากในป่า ซูเฟิ่งหลิงไม่ลังเลแม้แต่น้อย พุ่งตรงไปยังทิศทางที่เสียงดังมา แต่ก็เห็นเพียงเงาดำสายหนึ่งวูบผ่านไปเบื้องหน้า ซูเฟิ่งหลิงกล่าวเสียงทุ้ม “องค์ชายเจ็ดพูดไว้ถูกต้องจริงๆ วรยุทธ์ตัวเบาขององค์ชายห้าช่างยอดเยี่ยมจริงๆ เหนือกว่าข้ามากนัก!” “หรือว่าเขาจะหนีไปได้จริงๆ แล้วหรือนี่?” ทันใดนั้น เมฆดำบนฟ้าก็สลายไป แสงจันทร์สาดส่องลงมายังพื้นปฐพี แสงจันทร์อันเจิดจ้าขับไล่ความมืดมิดออกไป ป่าไผ่พลันสว่างไสวขึ้นมาในทันที ซูเฟิ่งหลิงดีใจที่พบรอยเลือดบนพื้นใต้เท้าของตนเอง ซึ่งทอดยาวเข้าไปในป่าไผ่ ซูเฟิ่งหลิงเอ่ยอย่างดีใจยิ่งนัก “ขอเพียงตามรอยเลือดไป ก็จะต้องพบองค์ชายห้าแน่นอน! เขาบาดเจ็บจากธนู ย่อมหนีไปได้ไม่ไกล!” นางไม่ลังเลแม้แต่น้อย รีบออกเดินทาง ตามรอยเลือดเข้าไปในป่า ในขณะนี้ องค์ชายห้ากำลังอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากการบาดเจ็บที่ขาขวา และยังคงดิ้นรนหลบหนีอย่างไม่ย่อท้อ องค์ชายห้าสาปแช่งในใจอย่างไม่หยุดหย่อน ไอ้หลี่หลงหลิน! ขอเพียงให้ข้าหนีออกจากเขาเป่ยซานนี้ไ

ใต้แสงจันทร์ ใบหน้าขององค์ชายห้าซีดขาวราวกับกระดาษ ไร้ซึ่งท่าทีภาคภูมิใจเยี่ยงเดิม สะบักไหล่ขวาบาดเจ็บ เลือดสีแดงฉานย้อมเสื้อคลุมสีครามจนเปียกชุ่ม เขาอดทนต่อความเจ็บปวดอย่างรุนแรง กล่าวเสียงเย็นชาว่า “หลี่หลงหลิน! เจ้าช่างโหดเหี้ยมนัก! วันนี้ไม่เพียงตั้งใจจะฆ่าองค์ชายแปด แต่ยังตั้งใจจะฆ่าข้าด้วย!” “เจ้าไม่รู้หรือว่าเจ้าก่อกรรมชั่วมหันต์!” “แม้เจ้าจะใช้ลิ้นสองแฉกหลอกลวงองค์ฮ่องเต้ได้ เจ้าก็ไม่อาจหลอกลวงผู้คนทั้งใต้หล้าได้!” หลี่หลงหลินยิ้มเล็กน้อย “เจ้าเอาตาหมาที่ไหนมาเห็นว่าข้าฆ่าองค์ชายแปด?” องค์ชายห้าตกตะลึง เขาไม่คาดคิดว่าหลี่หลงหลินจะหน้าด้านถึงเพียงนี้ ความจริงอยู่ตรงหน้าแล้ว ยังคิดจะแก้ตัวอีก! องค์ชายห้ากล่าวเสียงเย็นชาว่า “น่าขันนัก เจ้าคงไม่คิดจะบอกว่าองค์ชายแปดยังมีชีวิตอยู่หรอกนะ?” “เมื่อครู่ข้าเห็นกับตาว่าเขาบาดเจ็บจากธนู สิ้นใจตายในอ้อมแขนข้า! นี่คือความจริง เจ้าไม่อาจปิดบังได้! ยิ่งไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้!” “เจ้าทำเช่นนี้ไม่ละอายใจบ้างหรือ?” หลี่หลงหลินกล่าวราบเรียบว่า “องค์ชายห้า อย่างที่เจ้าว่านั่นแหละ องค์ชายแปดยังมีชีวิตอยู่จริงๆ” แปะ แปะ! หลี่

ซูเฟิ่งหลิงแตะสำรวจลมหายใจขององค์ชายห้า ใบหน้าเผยความตกใจ “องค์รัชทายาท เขาขาดใจตายแล้วจริงๆ...” ไม่คาดคิดว่าองค์ชายห้าจะเด็ดเดี่ยวถึงเพียงนี้ เมื่อไร้ทางออกกลับเลือกดื่มยาพิษฆ่าตัวตาย! นางสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ “สมแล้วที่เป็นศิษย์ของเสิ่นชิงโจว การกระทำโหดเหี้ยม ถึงขั้นยอมสละชีวิตของตนเอง เพื่อโยนความผิดให้พวกเรา!” ซูเฟิ่งหลิงเงยหน้ามองหลี่หลงหลิน ใบหน้ากังวล “องค์รัชทายาท ตอนนี้องค์ชายห้าตายแล้ว พวกเราก็ไม่อาจล้างมลทินได้แล้ว...” “ในโลกนี้ไม่มีกำแพงที่ลมไม่พัดผ่าน เรื่องนี้ไม่ช้าก็เร็วจะต้องแพร่สะพัดเข้าวังหลวง ขุนนางฝ่ายบุ๋นในราชสำนักจะต้องนำไปเป็นข้ออ้าง กล่าวหาว่าองค์รัชทายาท สังหารสายเลือดที่ใกล้ชิดที่สุด...” “ถึงตอนนั้นหากเสด็จพ่อทรงลงโทษ จะทำอย่างไรดีเพคะ?” หลี่หลงหลินกล่าวเบาๆ ว่า “พระชายา กลัวอะไร คนทำอะไร ฟ้าดินรับรู้ ความยุติธรรมอยู่ในใจคน” “แม้เขาจะเป็นองค์ชาย แล้วอย่างไร? ทรยศต้าเซี่ย ขายชาติเพื่อความรุ่งโรจน์ สมควรตายแล้ว!” “ยิ่งกว่านั้น เขาก็ไม่ได้ถูกเจ้าและข้าฆ่า เพียงแต่ความจริงเปิดเผย เลยกลัวความผิดแล้วฆ่าตัวตายเท่านั้น” ซูเฟิ่งหลิงพยักหน้าเบาๆ หลี่ห

เหล่าขุนนางกลุ่มข้าราชการต่างตะโกนว่า “ฝ่าบาท พระองค์ไม่อาจปล่อยให้องค์รัชทายาทกระทำตามอำเภอใจได้อีกแล้ว!” “มิฉะนั้น ไม่รู้ว่าเขาจะก่อเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้นอีก!” “วันนี้เขากล้าสังหารสายเลือดที่ใกล้ชิดที่สุด พรุ่งนี้เขาก็กล้าถือดาบขึ้นสู่ท้องพระโรงแล้ว!” “เรื่องนี้ห้ามมองข้ามเด็ดขาด!” ฮ่องเต้หวู่ใบหน้ามืดครึ้ม กล่าวเสียงทุ้ม “ถ่ายทอดคำสั่ง เรียกพระชายาและองค์รัชทายาทเข้าวังมาพบข้า! ข้าจะถามให้กระจ่างแจ้ง!” พระองค์อดทนต่อความเจ็บปวดในใจ จนถึงตอนนี้ พระองค์ก็ยังไม่อาจเชื่อความจริงข้อนี้ได้ แม้แต่พระองค์ยังคงยืนกรานว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง ทั้งสองฝ่ายล้วนเป็นสายเลือดแท้ๆ ของพระองค์ พระองค์ไม่ต้องการเห็นทั้งสองฝ่ายฆ่าฟันกันเอง ยิ่งกว่านั้น หลี่หลงหลินยังเป็นองค์รัชทายาทของราชวงศ์ การกระทำเช่นนี้ย่อมทำลายอนาคตของตนเองเท่านั้น! จะทำให้สถานการณ์ของต้าเซี่ยยิ่งวุ่นวายขึ้น ฮ่องเต้หวู่ส่ายหน้า ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ ครึ่งชั่วยามต่อมา หลี่หลงหลินและซูเฟิ่งหลิงมาถึงท้องพระโรง หลี่หลงหลินประสานมือคารวะ “ลูกขอถวายบังคมเสด็จพ่อ ไม่ทราบว่าเสด็จพ่อเรียกให้ลูกเข้าวังด้วยเหตุใด!”

ครึ่งชั่วยามต่อมา จางไป่เจิงถูกพามายังท้องพระโรง ทว่าบัดนี้ความองอาจสง่างามของเขามิได้หลงเหลืออยู่ เขาสวมชุดนักโทษ หัวฟู ตัวสกปรก และส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้ง จางไป่เจิงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาถูกจับเข้าคุกหลวงอย่างงงงวย และถูกปล่อยตัวออกมาอย่างงงงวยเช่นกัน พลั่ก! จางไป่เจิงหวาดกลัวอย่างยิ่ง “กระหม่อมขอถวายบังคมฝ่าบาท!” ฮ่องเต้เรียกตนเองมา จะทรงปลิดชีพตนเองแล้วหรือ? ฮ่องเต้หวู่ตรัสด้วยสีหน้าอ่อนโยน “จางอ้ายชิง ลุกขึ้นเถิด” จางไป่เจิงงงงวย ค่อยๆ ลุกขึ้น “ขอบพระทัยฝ่าบาทที่เมตตา!” อ้ายชิงคำเรียกขานที่คุ้นเคยนี้ ฟังดูช่างแปลกหน้าเสียจริง! ฮ่องเต้หวู่มองไปที่หลี่หลงหลิน แล้วกล่าวว่า “หากจางอ้ายชิงต้องการขอบคุณ ก็จงขอบคุณองค์รัชทายาทเถิด การที่ท่านออกมาจากคุกหลวงได้ ล้วนเป็นผลงานขององค์รัชทายาททั้งสิ้น” จางไป่เจิงงงงวย “ฝ่าบาท เกิดอะไรขึ้นพ่ะย่ะค่ะ?” ฮ่องเต้หวู่ทรงอธิบายเรื่องราวความเป็นมาทั้งหมดให้จางไป่เจิงฟังอย่างละเอียด จางไป่เจิงจึงเข้าใจในที่สุด “อะไรนะ! องค์ชายห้าผู้นั้นเป็นศิษย์ของเสิ่นชิงโจวหรือ?” หลี่หลงหลินพยักหน้า “ถูกต้อง และข้าสงสัยว่าครั้งนี้พวกเขา