All Chapters of องค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น: Chapter 1551 - Chapter 1554

ท้องพระโรง ฮ่องเต้หวู่เห็นเหล่าขุนนางมีสีหน้าตกตะลึง ก็อดที่จะแย้มพระสรวลในพระทัยไม่ได้ ข้าเรียกพวกเจ้ามาตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง ก็เพื่อที่จะได้เห็นสีหน้าตกตะลึงจนคางแทบหลุดของพวกเจ้านี่แหละพ่อเสือย่อมไม่ให้กำเนิดลูกสุนัข ข้าดูเจ้าเก้าไม่ผิดจริงๆ!บัดนี้ข้าแก่ชราแล้ว แม้จะไม่สามารถลงสนามรบเพื่อสังหารศัตรูได้ด้วยตนเอง แต่เจ้าเก้าได้สืบทอดเจตนารมณ์ของข้า ช่วยข้าทำศึกสี่ทิศ! ความรู้สึกภาคภูมิใจเช่นนี้ บิดาทุกคนย่อมเข้าใจดีสิ่งที่ทำให้ฮ่องเต้หวู่รู้สึกสบายพระทัยยิ่งขึ้นคือ หากเป็นเมื่อก่อน เมื่อได้ทราบว่าหลี่หลงหลินขุดสุสานขโมยศพเพื่อใช้โจมตีเมือง คงมีพวกบัณฑิตหัวโบราณที่ชอบอ้างคุณธรรมกระโดดออกมากล่าวหาว่าเขาใช้แผนการที่โหดเหี้ยม ขัดต่อหลักเมตตาธรรมไปแล้ว แต่ผลลัพธ์คือ ไม่มีเลย นี่ก็เป็นความดีความชอบของเจ้าเก้าเช่นกัน การกวาดล้างขุนนางครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดราชสำนักก็ไม่เน่าเฟะเหมือนเมื่อก่อน! ความรู้สึกปลอดโปร่งเช่นนี้ เป็นครั้งแรกที่ฮ่องเต้หวู่ได้สัมผัสด้วยพระองค์เองตลอดหลายปีที่ครองราชย์แน่นอน นี่ไม่ได้หมายความว่าขุนนางน้อยใหญ่ในราชสำนักจะยืนอยู่ข้างเดียวกับ

หลังเลิกประชุม ฮ่องเต้หวู่เสด็จไปยังตำหนักฉางเล่อด้วยพระทัยที่เต็มไปด้วยเรื่องกังวลฮองเฮาหลินกำลังตัดแต่งกิ่งดอกไม้ เมื่อเห็นท่าทีของฮ่องเต้หวู่ จึงทรงชงชาด้วยตนเอง และถามด้วยความห่วงใย “ฝ่าบาท ทรงมีเรื่องกลุ้มพระทัยอะไรหรือเพคะ? หรือว่าทางดินแดนทางเหนือการรบไม่สู้ดี?” ฮองเฮาหลินทรงทราบว่าชนเผ่าป่าเถื่อนทางตอนเหนือยึดครองเมืองซั่วเป่ยได้แล้ว ราชบัลลังก์ต้าเซี่ยกำลังตกอยู่ในอันตราย น่าเสียดายที่วังหลวงห้ามยุ่งเกี่ยวกับการเมือง เรื่องของบ้านเมืองไม่ใช่สิ่งที่สตรีอย่างนางจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ฮ่องเต้หวู่ส่ายพระพักตร์ ตรัสว่า “ไม่ใช่เช่นนั้น เมืองซั่วเป่ยถูกตีแตกแล้ว! เป็นเจ้าเก้าที่ตีแตก!” ฮองเฮาหลินได้ฟังก็ทรงชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นบนใบหน้าที่งดงามราวกับดอกไม้ก็ปรากฏรอยยิ้มยินดี มารดาได้ดีเพราะบุตร หลี่หลงหลินสร้างคุณงามความดี นางผู้เป็นมารดาก็ย่อมมีหน้ามีตาไปด้วย ยิ่งไปกว่านั้น นี่คือการตีเมืองซั่วเป่ยแตก ปกป้องต้าเซี่ยให้ปลอดภัย นี่คือคุณงามความดีอันยิ่งใหญ่ไพศาล!ฮองเฮาหลินทอดพระเนตรเห็นฮ่องเต้หวู่ยังคงมีพระพักตร์อมทุกข์ ก็รู้สึกประหลาดใจ “แต่ฝ่าบาท ลูกของเราสร้างค