Semua Bab Seducing My Hot Ninong Everett: Bab 691 - Bab 699

Samira POVPagkagising ko kinabukasan, ramdam ko pa rin ang bigat sa dibdib ko. Para akong walang pahinga sa dami ng emosyon na dumaan kagabi. Galit, lungkot at uhaw sa hustisya. Tulala ako habang nakaupo sa gilid ng kama, nakatitig sa sahig na para bang may sagot doon sa sakit na nararamdaman ko. Hindi pa ako nagbibihis. Hindi pa ako nagsusuklay. Pero alam ko, kailangan kong gumalaw dahil may matindi akong plano ngayong araw.Narinig kong bumukas ang pinto. Si Miro pala. Pareho kaming mukhang pagod at walang tulog, pero alam kong pareho rin kaming may gustong sabihin sa isa’t isa.“Samira,” tawag niya sa akin habang mahina ang boses. “You okay?”“No. I’m not,” sagot ko habang nakatingin sa kaniya. “And I don’t think I’ll ever be okay until we end this.”Tumango siya. Umupo sa tapat ko. Tahimik lang kami ng ilang segundo, pero hindi na ako nakatiis. Gusto ko nang sabihin sa kaniya ang naisip kong plano kagabi pa.“I want Don Vito dead,” seryoso kong sabi habang punong-puno ng galit. “

Miro POVIsang linggo na ang lumipas mula nang makaalis ng bansa ang pamilya ko. Safe na sila roon. Wala na akong inaalalang baka may sumunod sa kanila o baka may humabol pa. Ako na lang ang natira at sina Samira, Tito Zuko, Tito Sorin, Tito Eryx, at si Ramil. Kami na lang ang natitirang lalaban. Kami na lang ang naiwan sa ilalim ng mundong ito.Pero ang kagandahan, dumami pa ang mga soldiers ko na nasa tahimik na lugar, sa mga lugar na sinu-sure kong hindi makikita ng kahit na sinong tauhan ni Vic. Pinagte-training ko pa sila nang maigi para mas gumaling at mas manalo kami kapag nangyari na ang malaking labanan.Tahimik ang tanghaling ‘yon. Mas tahimik pa kaysa dati. Nakahiga ako sa isang metal cot habang pinagmamasdan ang kisame ng underground hideout. Ilang araw na kaming tahimik at hindi nagpaparamdam. Ang naisip namin, magpahinga muna at magpalakas habang ang mga tauhan ni Vic, tiyak na pagod na sa kakahanap kung nasaang lupalop kami. Sa ganoong paraan, mas lalong mag-iinit ang u

Samira POVBumukas na ang pinto.“What the fuck?!” sigaw ni Via nang makita niya ako sa dilim. Gusto niya sana akong sagasaan at takasan ka agad pero hindi ko hinayaang mangyari ‘yun. Sa isang iglap, naitulak ko siya pabalik sa loob ng kuwarto. Tumilapon siya sa sahig.Ni-lock ko ang pinto. Nilapag ko ang maliit kong bag sa kama. Mula roon, isa-isa kong inilabas ang mga gamit na gagamitin ko sa gagang Via na ‘to.Pinuwersa ko siyang umupo sa silya sa gitna ng kuwarto. Gumapang siya palayo, pero mabilis akong nakalapit at tinutukan siya ng kutsilyo sa leeg.“Don’t fucking touch me!” sigaw niya.“Where is your brother?” galit kong tanong habang hinila ko ang duct tape mula sa bag at agad siyang itinali.“Fuck you.”Sinampal ko siya nang malakas. “Try again.”Tumawa lang siya na tila hindi natatakot sa akin. “You think I’ll rat out my brother? Dream on, bitch!”Talagang matapang ang bruha. Hindi ko alam kung paanong naging ganito siya. Tila ba handa na siyang mamatay talaga.Kinuha ko tu

Miro POVSa isang linggo na lumipas matapos mamatay si Via, tahimik lang muna kami rito sa underground hideout. Hindi kami nagpapakita kahit kanino. Kung may kailangang lumabas, sina Tito Zuko, Tito Sorin at Tito Eryx lang ang pumupunta sa itaas para kumuha ng supplies at pagkain namin. Kami na lang ni Samira at si Ramil ang natitira sa loob ng hideout. Tahimik kaming namamahinga at nagpapalakas. Minsan nakakabingi ang katahimikan. Pero minsan ay busy din dahil kailangan naka-monitor kami sa mga soldiers kong nasa iba’t ibang hideout nila. Hindi lang kami ang nagpapalakas, sila rin kasi kailangang paghandaan ang malaking labanan.“May kailangan ba kayo? Lalabas kasi ulit kami para bumili ng ibang pagkain natin?” tanong sa akin ni Tito Zuko.“Wala naman, mag-ingat lang po kayo sa labas,” sagot ko.Pag-alis nila, hinatid sila ni Ramil sa bungad, pagkatapos, sinugurado niyang magla-lock mabuti ang pinto doon.Pinuntahan ko si Samira na tulog at palaging nakahiga. Napansin ko na may kakai

Samira POVUmaga pa lang, ramdam ko na ang saya dahil alam kong magpi-picnic o magca-camping na kami sa nakita kong waterfalls na may lawa. Maaga kaming nagising ni Miro para maghanda ng mga pagkain na dadalhin namin.“Mahal, huwag mo kalimutan ‘;yung chicken barbecue!” sigaw ko mula sa kusina habang inaalis ko sa ref ang mga prinitong bangus na binalot ko kagabi. Baka maghapon kami doon kaya gusto kong maraming pagkain na naka-ready.Hindi ko na kasi mahihintay ang mag-relax kahit hindi pa tapos ang labanan, nabuburyo na ako kakakulong sa hideout namin.“Copy, chef!” sagot niya at saka tumawa. Abala siya sa pagbalot ng mga inihanda naming hotdog, marshmallows at ilang pirasong liempo para iihaw mamaya. May dala rin kaming kanin na nilagay ko sa lunchbox na may insulation para mainit pa rin pagdating namin.Pinlano talaga namin na parang tunay na camping trip ang dating—kahit malapit lang kami sa hideout. Gusto namin maramdaman ang simpleng kasiyahan kahit ngayon manlang. Isa pa, ngay