Semua Bab Seducing My Hot Ninong Everett: Bab 711 - Bab 720

Samira POV“Good morning, mahal,” bulong niya habang inaabot ang buhok kong nakalatag sa pisngi ko. Napakasaya sa pakiramdam na gigising ka na mukha ng mapapangasawa mo ang makikita mo. Lalo nang masarap gumising sa umaga kapag alam mong wala nang problema.“Good morning,” sagot ko naman habang nangiti ko sabay halik sa noo niya. “Ready ka na ba today?”Tumango siya habang hinihila ako palapit sa kaniya. “Kasal natin ‘to, Samira. Hindi ito pwedeng maging basta-basta lang.”“Kung ganoon, tama na ang hilata, bumangon na tayo at maligo dahil marami-rami tayong dapat asikasuhin,” sabi ko sa kaniya. Ako naman ang nanghila sa kaniya para tumayo na kami.Palagi na kaming sabay naliligo. Siya ang nagsasabon sa akin, ako naman ang nagsasabon sa kaniya.Pagkagayak namin, nag-almusal na kami. Ngayong umaga, siya ang naka-schedule na magluluto ng almusal kaya nakaupo lang ako sa lamesa at patingin-tingin ng mga idea about sa kasal namin.**Nagpunta kami sa isang exclusive na events planning firm

Miro POVHanda na ang lahat. Araw na lang ng kasal namin ang hihintayin. Pero ngayong gabi, sa wakas, may pagkakataon na rin akong huminga nang maluwag. Sa totoo lang, never ko pa palang na-try makipag-inuman sa mga tito ko, naiinom naman na ako dati pero dahil busy sa pakikipagbakbakan, never ko pang na-try makipag-inuman ng walwalan night. Kaya naisip kong mag-set-up, bago manlang ako mawala sa pagiging binata.Sa mismong mansion, sa rooftop lounge na overlooking ang city lights, pina-setup ko ang inuman namin. May mga leather couches, ambient lights at whiskey bar na pinuno ng pinakamatitinding alak mula pa sa private collection ni Tito Eryx. May naglulutong chef sa tabi para kung may mag-crave ng pulutan, ready agad. Mahangin ang gabi, sakto para sa isang relaks at maingay na boys night namin.Hindi lang ang mga tito ko ang nandito, sa wakas kasi ay makakasama ko na rin ang mga bestfriend ko sa school na matagal-tagal ko ring hindi nakasama.“Hoy, Miro! Where’s the groom-to-be?” s

Miro POVPambihira, kasal ko na pala talaga ngayon.First time kong magising na walang kayakap sa umaga. May mga nalalaman pa kasi silang pamahiin. Hindi ko tuloy nakatabi si Samira sa pagtulog kagabi, kulang ang gabi kapag hindi ko siya kayakap.Maaga akong nagising. Hindi dahil sa alarm, kundi dahil kailangan kasi kung tatanghaliin ako, aba, baka mahuli ako sa kasal namin ng mahal ko.Tangina, ngayon lang ako kinabahan nang ganito. Hindi noong unang pumatay ako ng kalaban. Hindi noong sinugod kami ng rival gang. Alam ko namang wala nang mangyayaring masama, tapos na e, pero legit ang lintik na kaba.Nasa isang private suite ako sa loob ng mansyon. Sadyang pinaghanda ‘to ng glam team ko na si Mama Ada ko ang may pakana at hindi ko alam kung matatawa ba ako o matatawa kasi parang ako ang bride sa dami ng kailangang umasikaso sa akin. Ang katwiran naman ng kapatid kong si Ahva, ganoon daw talaga. Dapat, maging poging-pogi at ayos na ayos ako sa kasal ko.May sarili kasi akong stylist,

Samira POVAng unang bagay na naramdaman ko pagdating sa wedding reception namin ay para akong lumulutang. Pagbukas pa lang ng grand doors ng reception hall, sinalubong kami ng malalakas na palakpakan at masasayang hiyawan ng mga taong bisita namin. Ramdam ko agad ang init ng mga taong nandoon para ipagdiwang ang araw na ito kasama namin ni Miro. Pero hindi lang init ng mga bisita ang bumungad sa akin—kundi ang mala-paraisong setup ng lugar. Iba na talaga mag-asikaso si Ahva. Oo, hindi lang sina Lolo Everett at Lola Misha ang nangialam, pati si Ahva. Gusto raw niya kasing maganda ang magiging kalalabasan ng reception.Nasa loob kami ng isang dome-shaped glass pavilion sa isang private luxury estate na pagmamay-ari ng Tani family. May chandelier na gawa sa tunay na kristal mula raw Paris. Sa bawat sulok naman ng lugar ay may mga floral arrangements na gawa sa imported peonies, Ecuadorian roses at mga rare orchids. Ang mga kulay nito ay soberang elegante para sa akin—blush, ivory at cha

Samira POVPagkatapos naming mag-stay sa mansiyon ni Papa Mishon, sunod naming destinasyon ay ang flower farm na katabi ng villa ni Mama Ada. Sa totoo lang, hindi ko akalaing may ganitong klaseng lugar sa Paris. Ang ganda, sobra at ang bango ng hangin dahil sa mga amoy ng sari-saring mga bulaklak na tanim dito.“Welcome, Samira!” bungad sa akin ni Mama Ada. Tumakbo agad ito at sinalubong ako ng mahigpit na yapak. Kaya siya wala sa manisyon nila ni Papa Mishon ay dahil siya ang bantay ngayon dito sa business at lumapain ng mama ni Mama Ada.Pinapasok niya kami sa villa, at mula sa balkonahe, tanaw na tanaw ang buong flower farm. Parang isang dagat ng halo-halo ang kulay: pula, asul, dilaw, rosas at lila.“You weren’t kidding when you said you love flowers,” biro ni Miro habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang kamay niya.“I didn’t know Paris could feel this warm,” bulong ko pabalik sa kaniya.Nag-ready si Mama Ada ng lunch namin sa ilalim ng malaking puting canopy tent na may mga lace