Lahat ng Kabanata ng My Stranger Groom Is A Billionaire: Kabanata 1041 - Kabanata 1050

“The agency I was talking to you about is contacting me again regarding you. Ano? Kailan ka ba uuwi? Kung trabaho ang iniisip mo kaya hindi ka pa bumabalik dito sa Pilipinas, I’ll guarantee you, the big modelling agency is waiting for you here! Susko ka, Dianna, sikat ka sa Hawaii, even here in the Philippines, you have a billboard, and they will be so happy to get you as a model! Sana naman sa susunod na birthday ni Alys ay dito na kayo. Look, oh, kayo na naman ang kulang dito!” Sermon agad ng ate niya, sabay kunot ng noo habang pinapakita sa camera ang buong pamilya na nagtatawanan sa likod.Habang nagsasalita si Thali, napatingin si Dia sa screen, nakita niya ang lahat. May kurot sa puso habang pinapanood ang bawat eksenang iyon. Ang ingay, ang tawanan, ang halakhakan, lahat iyon ay nakakapang-miss.Every time they talk, hindi talaga nawawala ang linyang iyon,“Umuwi ka na sa Pilipinas.” At sa bawat pagbanggit ni Thali noon, pakiramdam ni Dia ay mas lalong bumibigat ang dibdib niya.

“I want your real answer, do you really want to go to the Philippines?” tanong pa niya ulit, ngayon ay mas malumanay, mas puno ng pag-aalala, at sinigurado niyang totoo ang sasabihin ng anak niya.Kinagat muna ni Alys ang labi, saglit na huminga ng malalim, bago dahan-dahang tumango at saka tumitig sa kanyang ina.Ang mga mata nito ay naglalaro sa pagitan ng takot at pag-asa, parang may gustong sabihin pero hindi alam kung paano magsisimula.“Y-Yes,” sagot ni Alys, halos pabulong, na para bang natatakot na marinig ang sarili niyang tinig. “But if you don’t want, it’s fine. I can wait.” Nakayuko ito, naglalaro ang mga daliri, parang ayaw na matignan si Dia sa mata.She was afraid of disappointing her mother, but even more afraid that she would never see her father and just stayed here forever. Ramdam ni Dia ang bawat salita ng anak niya, bawat piraso ng pangungulilang nakabalot sa inosenteng boses nito.Napabuntong-hininga si Dia. Parang biglang bumigat ang hangin sa paligid, at sa loob

Hindi naman aksi biro ang taon na lumipas bago siya nagkaroon ng lakas ng loob sa desisyon na ito. HIndi pa rin siya makapaniwala na ngayon nga ay heto na, makakauwi na siya sa lugar kung saan nagsimula ang lahat.Halos matawa na lang siya nang marinig ang sabay-sabay na hingang bitin at ang nalaglag na panga ng ate niya. Bago pa makasagot si Thali, biglang kinuha na lang may kumuha ng phone niya and there she saw her brother.“What do you fvcking mean?” tanong ng Kuya River niya, halatang naguguluhan at medyo gulat pa rin sa narinig, pero kita ang excitement sa tono nito.Narinig pa ni Dia ang kaluskos ng silyang hinila, pati ang mabilis na yabag ng mga paa, parang buong pamilya ay nag-uunahang makibalita, sumilip pa ang iba sa screen kaya natawa na lang si Dia kahit na kabado sa pag iisip na uuwi na nga siya.“Uuwi kami, Kuya. Bakit? Hindi na ba kami welcome diyan?” Tinaasan pa niya ito ng kilay, nakangisi habang binibiro.Even her Kuya was trying to convince her everytime na tumataw

Chapter 205“Alys!” Tumitiling tawag na ni Cassandra nang matanaw na sila ng mga ito. Halos sabay pa silang nagtilian ni Alys, at agad namang tumakbo ang bata papunta sa tita niya habang si Dia ay bahagyang natawa na lang.Kinawayan pa siya ng Ate niya at ng iba pa, even Solvia is there, smiling and so happy that Dia is really finally in the Philippines. The warmth of the welcome made her chest tighten; the sight of her family waiting felt surreal after so many years.Ang Kuya River niya naman at si Kuya Lorenzo ay lumapit para kunin ang mga maleta nila. Their smiles were wide, their voices full of energy, at sa bawat hakbang ni Dia palapit sa kanila, parang may bigat na nababawas sa puso niya.“Kuya,” she said sabay yakap kay Kuya River niya na agad ding yumakap pabalik. Mahigpit, parang yakap na may kasamang pagtawa at saya.“Yeah, at last you come back,” nakangiting sambit ni Kuya River niya at hinalikan pa ang noo nito.May bahid ng tuwa at relief sa tono, as if matagal niyang inan

Chapter 206“So anong naramdaman mo noong makita ulit siya? Bumilis ba ang tibok ng puso mo, ramdam mo bang namimiss mo siya—”"Galit," mabilis at hindi na nag-iisip na sambit ni Dia para matigil na ang pinsan niya sa kakatanong ng kung ano-ano. Ramdam pa ni Dia ang bigat ng salitang iyon, parang gusto niyang maniwala sa sarili niyang sinasabi kahit halatang may kung anong kumikiliti sa loob niya na ayaw niyang aminin."Talaga? Aside sa galit, did you miss him---"“Oh, come on, Solvia.” Halos mapadaing sa inis si Dia sa pinsan niyang kanina pa nang-aasar na animoy isang high school student na nakakita ng crush! Napataas pa ang kilay niya habang hawak ang baso ng juice, pilit na pinapakalma ang sarili kahit halatang gustong sabunutan ang pinsan. Tumikhim pa siya at umirap bago muling humigop ng juice, na para bang iyon lang ang paraan para hindi siya sumabog sa inis.Pero humalakhak nang malakas si Solvia nang makita ang iritang tingin ni Dia. She was really too happy na asarin ito lalo