All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 721 - Chapter 730

Ayaw naman niyang mangialam noon o kung ano pa man, hindi siya gumagalaw ng kahit ano rito. But because she knows there’s something deepening between them—something real—she had the courage now.Binuksan niya ang unang drawer, it’s just some papers again. Receipts, documents, even a few old notes with Lorenzo’s precise, intimidating handwriting. Sa pangalawa naman ay mga gamit na relo at ilan pang personal na gamit. One of them she picked up—a watch, sleek and worn. She smiled."Magkano kaya ito kapag binenta," natatawang ani niya na lang dahil obvious na mahal ang relong iyon, feeling nag niya ay ginto iyon, pero binalik din naman.Sa pangatlo siya natigilan. She slowly opened it, half-curious, half-nervous. She got something and looked at it—her breath hitched. It was a folded photo, slightly wrinkled from being touched too often. She look at it.Parehas ito ng letratong nakita niya sa library. Iyong babaeng maganda na nasa tabing-dagat—nakangiti, masaya, mahal na mahal.Noong una a

The heart monitor beside her responded in panic, beeping loudly as her heartbeat spiked from the emotional overload. Mas bumilis ang tunog, kasabay ng pagtaas ng tensyon sa buong silid.“Oh ghad, Thali!” tarantang sigaw ng kanyang ina.Thali could feel the sudden rush of footsteps, ang pagmamadali ng mga tao sa paligid niya. May mga kamay na dahan-dahang humawak sa kanya, malamig ngunit mabilis."Thali!"Ang mga boses ay naghalo-halo, mabilis, nag-aalala, magulong parang alon na sabay-sabay dumadagundong sa kanyang pandinig.She opened her eyes.At sa isang iglap, nakita niya ang lahat ng pamilyar na mukha sa paligid niya. Her father—stoic but visibly shaken—was standing near the foot of the bed, his knuckles white from gripping the railing too tightly.Nanlalaki ang mga mata nito, puno ng pag-aalala at galit na hindi niya alam kung saan patungo. Her sibling was there, nag-aalala, pero tahimik siyang pinagmamasdan.Her cousins, her grandparents, her Titoand Tita's—all of them—crowding

“Ah, Sir, we are here to deliver some details about Thalizah Buenavista,” sambit ng isa sa mga tauhan, na ikinapatigil ni Lorenzo sa paglalakad, it was Ferdy.Napatingin siya agad dito—mabilis at may halong tensyon. Ang pangalan pa lamang ay nakukuha na nito ang attention niya.“Tell us what did you discover about that agent,” mariing utos ni Paul. Napasulyap si Lorenzo dito, hindi para makipag-away, kundi para pigilan ang sariling hindi magwala dahil hindi naman siya nag-utos o ano pa man. Nanginginig ang kanyang kamay, pero pinigilan niya ang sarili—hindi ito ang panahon.“What? We need more information about your girlfriend who will put you in jail,” dagdag pa ni Paul, seryoso, pero may pagka-sarkastiko dahil halatang nawawalan na ng pasensya. Ang bawat salitang binibitawan nito ay parang kutsilyong paulit-ulit na tumatama sa pride ni Lorenzo.Napapikit si Lorenzo, hindi dahil sa pagod kundi dahil sa pagpipigil. Saka siya tumitig sa tauhang nagsalita. Matindi ang titig niya, malami

And after all, this is not the Thali they know. She used to be jolly, approachable, the type who could make the most hardened agents laugh during down time. A friendly, but undeniably powerful agent—someone who carried both warmth and command in equal measure.Sa karaniwan, siya ang buhay ng grupo, palatawa, mapagbiro, laging may kwento. Pero kapag dumating na ang oras ng aksyon, she shifts like lightning—silent, focused, untouchable. Kaya para sa kanilang nakakakilala sa kanya, ang katahimikan niya ngayon, ang galit sa mga mata niya, ay tila isang babalang mas malakas pa sa kahit anong sigaw. This wasn’t just about a mission. Something deeper was breaking inside her—and they could all feel it.“Thali!” tawag ng mga kasamahan niya mula sa likod, pero hindi siya tumigil. Hindi niya kayang tumigil. Hindi ngayon. Hindi kung kailan nariyan ang pagkakataong iyon. Ang dibdib niya ay tila sasabog, at ang isip niya ay puro pangalan lamang ni Lorenzo.Nang marating ang harap ng opisina ng comm

Napapikit si Thali. Humugot siya ng malalim na buntong-hininga. Marami siyang gustong sabihin pero pinipigilan niya ang sarili.“If he calls you… o kung may malaman ka tungkol sa kanya—”“I’ll inform right away,” mabilis at siguradong sagot ni Evelyn, na tila gustong tapusin ang usapan.But Thali laughed. A cold, bitter laugh.Tumawa siya ng mapait. Hindi dahil masaya siya, kundi dahil alam niyang kabaligtaran ng sinasabi nito ang layunin niya. Kinuha niya ang misyon hindi para mahuli si Lorenzo. Kinuha niya ito para protektahan siya.Galit pa rin siya kay Lorenzo sa pangalan na ibinigay nito sa kanya. Pero kahit ganoon, ang pagmamahal niya dito ay hindi na niya mapigilan. Ang tiwala niya ay sobra—walang hanggan.Yes, this is insane. Isa siyang alagad ng batas. Itinuro sa kanya ng ina niya na huwag magpalambot sa mga kriminal. Pero ngayong nararamdaman niya ito, alam niyang wala na siya sa katinuan.“You are wrong,” mariin niyang ani. Mariin din ang tingin niyang ibinigay sa babaeng m