All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 741 - Chapter 750

Chapter 99Thali cried until it was midnight, hindi siya makatulog sa bigat sa dibdib niya. Her pillow was soaked in tears, and her chest ached as if a boulder sat on it.Every sob that escaped her lips felt like a plea for something she couldn't even name anymore. And knowing that Lorenzo had already left her condo made her heart even more shattered. It felt like being abandoned all over again, but this time, by the one person she thought could finally stay. Gusto niyang manatili ito, pero gusto niya ring umalis, sa subrang gulo ng nangyayare sa buhay niya ay halos gulong gulo na rin ang isip niya.Galit siya rito, kasi ang saya niya noon, subrang saya niya noon when he gave her a name. Sa simpleng bagay na ‘yon, she felt seen. Special. Parang saglit siyang naging kompleto kahit wala siyang maalala noong mga sandaling iyon dahil binigyan siya nito ng pangalan.Pero ang ending? Gumuho ang lahat. Ang pangalan na ibinigay nito sa kanya… ay pangalan ng taong mahal niya, ang ex nitong hin

Chapter 101“Let go!” iritang ani ni Thali at sinubukang kumawala, but well, he is Lorenzo after all.Malakas si Thali. Hindi siya tulad ng ibang babae na malambot, marupok, o madaling matakot. Kaya niyang makipagsuntukan, makipaglaban sa halos limang tao nang sabay-sabay. Namana niya ‘yon sa kanyang ina—isang halimaw sa laban, sa tapang, at sa determinasyon. Sanay siya sa mga baril, suntukan, diskarte. Pero pagdating sa lalaking ito? Parang hindi sapat ang kahit anong natutunan niya sa pakikipaglaban.But when it comes to this man in front of her, wala siyang ibang maramdaman kundi ang panghihina, parang lahat ng lakas niya ay kinukuha nito sa isang sulyap lang, ng isang hawak o haplos lang. Sa tuwing naririnig niya ang boses nito, sa tuwing nakikita niya ang mga mata nito, para siyang nawawala sa sarili niya.“I said, let fvcking go!” she even groaned because of frustration, ngunit imbes na bitawan siya, bigla na lamang siyang hinaplos ni Lorenzo sa pisngi—banayad, mainit, nakakakury

Chapter 103Hindi lumayo ang labi ni Lorenzo sa balat ni Thali. Agad nitong hinanap ang sensitibong bahagi sa ilalim ng kanyang tainga, dahilan para manginig ang buong katawan ni Thali. Ang mga kamay niya ay nasa buong katawan na nito ngayon, mahigpit ang pagkakahawak sa damit nito, sabik na sabik sa haplos, sa init, sa presensya ng lalaking dapat ay hinuhuli, pero heto, hinahayaan niyang baliwin siya.“R-Renzo,” bulong niya rito at sa salita niya lang na iyon, agad na siyang binuhat ni Lorenzo, like he knows what that means.Napayakap si Thali dito habang buhat siya at halos ibaon ang mukha sa leeg ni Lorenzo. Ramdam niya ang bawat paghinga nito, ang init ng balat nito laban sa kanya, at ang tensyon na lumalalim sa bawat segundo.Hindi niya alam kung paano sila nauwi sa ganitong sitwasyon. Kanina lang, puno siya ng galit, ng tampo, ng sama ng loob. Gusto niya itong paalisin, gusto niyang marinig ang pinto na nagsasara sa likod nito, gusto niyang maglaho na lang ito sa paningin niya.P

Maya-maya, nagbago ang timpla ng kanyang tinig, mas magaan na, parang sinusubukang ibalik ang init ng kanilang usapan.“Hmmm, sinong namimiss mo? Ako o iyong luto ko?” tanong nito habang nakangiti, pilit binabawi ang bigat ng sitwasyon, at napaangat ng tingin si Thali sa kanya, kita sa mata ang bahagyang ginhawa.“Bakit? Pagkain ka ba?” sagot ni Thali, kunwaring sarcastic, pero hindi mapigilang ngumiti. Sa loob-loob niya, gusto na lang niyang mapanatili ang ganitong klaseng normal, kahit sa gitna ng kabaliwan ng lahat.Biglang dinaganan siya ni Lorenzo, kaya’t napasinghap siya, pero wala siyang lakas para pigilan ito. Sa halip, natawa siya.“You are asking that question while last night, you were really eat my—”Agad na tinakpan ni Thali ang bibig nito, habang natatawa, nangingiliti sa kanya ang tawa nitong nakakabaliw.“Shut up, ano nanaman ba yang lalabas sa bibig mo? Lutuan mo na lang ako. Ako sana ang magluluto, pero hindi naman ako gaya ng ex mo kaya—”Biglang nagbago ang ekspresy

Chapter 107Lorenzo was already inside their headquarters, restless and uneasy, his mind consumed with worry for Thali. Kung siya lang ang masusunod, hinding-hindi siya aalis, pero ramdam niya na parang gusto rin nitong mangyari—na umalis siya, para magkaroon ito ng pagkakataong kausapin ang pamilya nito nang maayos.Mabigat ang dibdib niya habang nakaupo roon, pinipigilan ang sariling tumayo at bumalik. He exhaled slowly, forcing himself to stay put, gripping his glass tighter.“Ilang taon ako makukulong kapag nahuli ako?”Mahinang tanong ni Lorenzo, halos pabulong, ngunit dama ang bigat at kaba sa bawat salitang lumabas sa kanyang bibig.Pinagmamasdan niya nang matagal ang pag-ikot ng pulang alak sa baso, parang doon niya hinahanap ang kasagutan. Ni hindi niya inakalang darating ang araw na tatanungin niya ito—dati kasi, wala siyang pakialam, walang takot, pero ngayon, unti-unting sumisingit sa isipan niya ang bigat ng posibleng kapalaran.Hindi man lang siya lumilingon kay Paul, pa