All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 781 - Chapter 790

Paul’s jaw tightened, obvious ang inis, at hindi mapakali ang mga kamay niya na parang gusto nang ibato ang hawak na tinidor sa mukha ng dalawa nang hindi na sila makapang asar pa.“Ang korny niyo!” bulalas niya at agad nang napatayo, halos tumilapon ang upuan sa biglaang pagtayo..“Oh, saan ka pupunta?” Natatawang tanong na ni Thali habang pinagmamasdan itong nagdadabog, lalo na’t nakakunot ang noo ni Paul, halatang naduduwal sa nakikita. Mas lalo pa siyang tumaas ng kilay, tila nang-aasar pa sa bawat galaw nito. Si Lorenzo naman, hindi mapigilang mapangiti, aliw na aliw kung paano naiinis ang pinsan niya.“Aalis na ako! Bahala kayo diyan,” badtrip na ani nito, sabay alis. Pati ang bawat hakbang ng paa niya ay sobrang malalakas, animo’y lindol sa bawat apak, halatang iritang irita nga. Sa bawat pagbagsak ng paa niya sa sahig ay parang nagbabadya ng lindol ang buong paligid, at kahit wala na siya sa mesa ay ramdam pa rin ang init ng inis niya.Natawa na lang si Thali at saka tinignan s

Chapter 142Nakangiting lumipat si Thali sa condo niya. Gusto pa niyang maramdaman ito, gustong-gusto pa, hindi siya nakuntento at gusto niyang ilang beses pa siya nitong angkinin. Ang bawat halik at yakap ni Lorenzo ay parang marka sa balat niya, at kahit anong pilit ay hindi niya iyon mabura mula sa alaala. Ramdam niya pa rin ang init, ang tibok ng puso nitong bumangga sa dibdib niya—mga bagay na gusto pa niyang ulit-ulitin.Ngunit kahit gaano pa niya kagustuhin iyon, kailangan niyang bumalik sa sarili niyang condo dahil tumawag ang kapatid niyang si Dia—pupunta raw ito sa unit niya at doon mag-i-sleep over. Kahit may kirot ng panghihinayang, pinilit niyang tumayo, mag-ayos, at tanggapin na kailangan muna niyang itigil ang sandaling paraiso nila ni Lorenzo.Pero bago siya tuluyang umalis, kinuha niya ang number ng phone ni Lorenzo. Alam niyang naka-konekta iyon sa opisina, sa team ni Theo, pero hindi na niya pinansin kung may makakabasa ba ng usapan nila sa phone. Wala na siyang paki

Chapter 143 & 144“Ma,” malambing na tawag na ni Thali sa mama niya at agad na niyakap ito. Kanina pa siya nasa mansion, ramdam ang bigat ng katahimikan mula sa ina na abala sa pagluluto ng almusal nila. Hindi tulad ng dati na agad siyang sasalubungin ng ngiti, ngayon ay parang may malamig na hangin na nakapagitan sa kanila.Mula sa likod ay pinagmamasdan lang niya ito, bawat galaw ng kamay sa pagluluto ay parang may bigat na hindi niya matukoy. Habang tumatagal, mas lalong sumisikip ang dibdib niya.Kaya hindi na niya napigilan ang sarili—lumapit siya at niyakap ito nang mahigpit, para bang iyon lang ang tanging paraan para maramdaman ng ina na totoo ang pagsisisi niya sa ginawa niya noon, sa pagsigaw niya at sa pagtatampo niya.Hindi niya kayang manatiling nanonood lang, tahimik, habang ramdam niyang unti-unting lumalayo ang loob ng ina sa kanya.“Ma,” tawag niya ulit, halos pabulong pero puno ng pagmamakaawa dahil talagang hindi siya pinapansin nito. May panginginig na sa tinig niya

Chapter 145 and 146 Kabado pa si Thali nang nasa harap na siya ng opisina ng papa niya, halos hindi pa niya alam kung ano ang unang sasabihin. Ilang beses siyang napalunok, paulit-ulit na iniikot ang hinlalaki sa gilid ng palad niya, pero kahit anong gawin niya ay hindi mawala ang kaba sa dibdib. But she knows she need to talk her father now and say sorry about what happened, kaya naman huminga ng malalim si Thali, pumikit sandali para mag-ipon ng lakas ng loob bago tuluyang kumatok sa pinto at marahang sumilip. She saw her dad in his swivel chair, nakasandal ito pero bakas sa postura ang pagod at bigat ng araw. Tinignan siya nito habang may kausap sa phone, at kahit abala, agad ding nahalata ng papa niya ang pagkabalisa sa mukha ng anak—yung paraan ng pagkakagat labi ni Thali, at kung paanong hindi ito mapakali sa pagtayo sa bungad ng pinto. Ilang sandali ay marahang humugot ng hininga ang papa niya at nagpaalam agad sa kausap sa phone nito, inilapag ang cellphone sa mesa at tumuo

Chapter 48 & 49“Renzo,” malambing na tawag ni Thali habang dahan-dahang sumilip sa kwarto. Napanguso siya nang makita ang binata—nakaharap ang mukha sa gilid, mahimbing ang tulog, nakadapa pa, at parang batang walang pakialam sa mundo. Kita niya ang banayad na pag-angat-baba ng likod nito kasabay ng paghinga. Mula rito, ramdam niya ang katahimikan ng gabi na lalo lang nagpalakas sa pintig ng puso niya.Bitbit niya ang isang paper bag na puno ng pagkain—pinabaon pa ng kanyang ina para kay Lorenzo. Imbes nga na sa condo niya dumiretso, dito agad siya dinala ng mga paa niya.Hindi man lang siya nakapagpalit ng damit, pero naisip niyang pwede naman siyang humiram ng damit dito kaya talagang dumeretso na siya. Tinignan niya muna ang oras bago tuluyang pumasok—9 pm na. Napangiti siya nang bahagya. Pakiramdam niya ay para silang mag-asawa ngayon, and that makes her so damn excited.Maingat niyang inilapag ang paper bag sa gilid ng kama, saka dahan-dahang inalis ang sapatos at umupo sa tabi.