All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 801 - Chapter 810

“Alam mo bang kinausap namin siyang mabuti? But he took down our offer kasi hindi raw niya ugali ang konsintihin ang ganitong trabaho. Until your uncle… yes, your foolish uncle… was the one who told me to do that thing. To kill them. Para mapunta sa kanya ang lahat ng kayamanan.”Napasinghap si Lorenzo, halos hindi makapaniwala sa naririnig. Ang loob-loob niya’y naglalagablab, pero pinilit niyang panatilihin ang malamig na ekspresyon. Sa labas, para bang hindi big deal, ngunit sa loob ay unti-unti nang nadudurog ang kaluluwa niya at gusto ng pumatay ngayon.“Siya mismo ang nagpresenta na magpapasok ng pera dito sa negosyo ko. Pero anong nangyari? Isa pa yang uncle mong tanga. What do you want me to do to him? Kill him? Just tell me, magpapadala agad ako ng papatay roon. Isipin mo na lang na this is just some welcome thank you for entering this organization.”Parang lumiliit ang mundo ni Lorenzo sa narinig. Ang galit ay humahalo sa sakit, at ang bawat kalamnan niya’y nanginginig sa pagp

Sa second floor, muntik pa siyang mabaril ng armadong bigla na lang sumulpot, ngunit mabilis ang reflexes niya—nauna pa siyang makaputok bago ito tuluyang makagalaw ulit.Tumilapon ang baril ng kalaban at bumagsak ito, nangingisay ngunit hindi pa tuluyang nawalan ng malay. Hindi na niya pinansin at dumiretso siya sa pasilyo. Hindi na rin bago sa kanya ang ganitong engkwentro—nakasanayan na niya ang tensyon, ang takot, at ang putukan sa bawat misyon.Ngunit iba ang laban na ito. Hindi ito tulad ng mga nakaraang misyon na bahagi lamang ng tungkulin; ngayon, personal ito. Lahat ng ginagawa niya ay para kay Lorenzo, para sa hustisyang matagal nang ipinagkakait sa pamilya nito.Mabilis siyang kumilos, pinakiramdaman ang bawat sulok ng pasilyo na puno ng tensyon, amoy ng pulbura at malagkit na bakas ng dugo sa sahig. Bawat hakbang ay may kasamang kaba, para bang anumang segundo’y may susulpot na panibagong banta na magpapaantala ulit ng pagpunta niya kung nasaan si Lorenzo.Nang makarating s

Nagising siya nang maramdaman ang dahan-dahang haplos sa kanyang kamay. Nang magmulat siya ng mata, napahinto ang kanyang puso nang makita si Lorenzo, gising na, nakatitig sa kanya na parang matagal na siyang pinapanood habang natutulog. Ang mga mata nito ay mapungay pa, tila naglalakbay mula sa dilim ng kawalan patungo sa liwanag ng pagkagising, ngunit sapat na iyon upang magdulot ng matinding pag-asa kay Thali.Napaupo agad si Thali, at mabilis niyang sinuyod ang katawan nito ng tingin. Bawat galaw niya ay puno ng pangamba, hinahanap kung saan pa ito maaaring nasasaktan.“May masakit ba sayo? Are you fine?” tanong niya, puno ng pag-aalala at kaba, halos nanginginig pa ang kanyang tinig.Bahagyang ngumiti si Lorenzo, mahina ngunit totoo, bago niya dahan-dahang pinisil ang kamay ng dalaga na para bang sinasabing, nandito pa ako.Wala na ang mga magulang niya sa loob ng kwarto, at si Paul na lamang ang natutulog sa couch dahil gabi na, walang kamalay-malay sa muling pagdilat ng mga mata

“They are right, you need to go home. Saka hindi pa tayo kasal kaya hindi ka pwedeng matulog dito,” he said na siyang nagpasingha kay Thali, hindi siya makapaniwalang tinignan si Lorenzo dahil masyado siyang gulat sa sinabi nito.“What the hell? Are you playing conservative now, Mr. Salvatore?” Sarkastikong tanong ni Thali, sabay irap at pagtawid ng braso. “Ano? Feeling v1rgin ka diyan at ayaw mong magtabi tayo sa kama? Ang pagkakaalam ko, ako ang babae, bakit biglang ikaw na ang conservative ngayon?” dagdag pa niya, mas matalim na ang tono, sabay taas ng kilay na parang nanunukso at nanunumbat.Natawa si Lorenzo, mababaw pero genuine na tawa iyon, parang hindi niya kayang seryosohin ang pang-aasar ni Thali. Ngunit sa kabila ng ngiti, may bahid pa rin ng pag-iingat ang mga mata nito, na para bang sinusukat ang bawat salita na lalabas sa bibig niya.“Or are you scared of my brother?” biglang dugtong pa niya, this time, tumagos ang tingin niya kay Lorenzo, naniningkit na ang mata at hala

"She was really a grown woman now," mahinang ani ni Azrael, halos bulong na si Cheska lamang ang nakarinig. May halong paghanga at kaunting lungkot sa kanyang tinig, para bang isang panaginip ang nasasaksihan niya.“Yeah, a part of me wanted to cry, but a part of me is really so happy while looking at her like this,” ani Cheska, mahina pero puno ng damdamin habang nakatitig kay Thali. Hindi siya ganito noong nakaraan, kahit noong magpapakasal na sana siya kay Theo; ngayon ay ibang-iba, mas matatag at mas buo ang kinang ng kanyang mga mata.Ngayon lang niya nakita ang ganitong ningning sa mga mata ng anak niya, parang liwanag na matagal nang nakatago at ngayo’y muling sumiklab.“Are you happy?” biglang tanong ni Azrael, seryoso ang tono kaya napatigil si Thali at napatingin sa kanya.Maging si Cheska ay natahimik at hinayaan silang mag-usap, ramdam ang bigat at kahalagahan ng tanong.Dahan-dahang tumango si Thali.“I am, Pa. And thank you—for supporting me, for accepting Lorenzo. Thank