Semua Bab My Stranger Groom Is A Billionaire: Bab 791 - Bab 797

“Sinabi ko nang kumain ka na,” ani Thali, may halong tampo at lambing sa tinig, habang dahan-dahang nilalapitan siya. Sa halip na magbihis, naupo muna ito sa gilid ng kama, bahagyang inalog ang buhok para matuyo, saka sinilip ang ginagawa ng binata. Nakita niyang abala si Lorenzo sa laptop, seryoso ang mukha habang nagbabasa ng kung anong files, para bang malalim ang iniisip.“Kamusta pala ‘yong company ng family mo? Hindi ba naaapektuhan?” biglang tanong ni Thali, halatang nag-aalala, at may bahid ng takot na baka naapektuhan na nga ang lahat dahil sa mga nangyayari.Umiling si Lorenzo, mababa ang boses, ngunit ramdam ang bigat ng responsibilidad. “I’ll give an authority to your brother on holding the company. He can handle it while I… stay here.”Napanganga si Thali, hindi makapaniwala sa narinig. “W-Who?” halos pabulong niyang tanong, para bang hindi pa rin nag-sink in ang sinabi nito. Naramdaman niya ang kakaibang kaba sa dibdib, naghahalo ang gulat, tuwa, at pangamba sa posibleng

“Yeah? And you guarantee that you’ll not going to dead?” halos pasigaw na ang boses ni Thali, nanginginig ang bawat salita na parang sibat na pinapana sa puso nito. “Sasama ako sa ayaw at sa gusto niyo. Tangina naman, dito ako magaling kaya pwede bang—” Umangat ang tono ng kanyang boses, halos mabasag ang hangin sa tindi ng emosyon. Halos kumawala na ang luha sa gilid ng kanyang mata, hindi dahil sa takot kundi dahil sa galit at desperasyon dahil hindi siya gustong isama ng lahat gayong kaya naman niyang tumulong, epro hindi niya natuloy ang sasabihin nang sumabat na si Theo.“So kailangan na ba naming umalis?” biglang singit ni Theo, halatang naiinis sa palitan ng dalawa. May diin ang boses nito, tila gustong tapusin agad ang usapan bago pa lumala ang sigawan.Sabay na natigilan sina Thali at Lorenzo. Halos marinig pa nila ang mahinang hikab ng katahimikan na nabuo sa sala, tila ba lahat ng oras ay huminto para sa kanilang dalawa.Nang lumingon si Thali sa iba, muntik nang malaglag a

Nang tuluyan na itong lumabas ng pinto, naiwan ang bigat ng tensyon. Ramdam agad ni Thali ang pagyakap sa kanya ni Lorenzo mula sa likod. Mainit, mahigpit, nanginginig ang mga kamay nito, parang takot na takot itong mawala siya, na baka sa isang iglap ay bumalik siya kay Theo.At sa bawat higpit ng yakap, mas nararamdaman ni Thali ang desperasyon at pag-aangkin ni Lorenzo."May problema ba?" Takang tanong ni Thali sa paraan ng yakap nito.“I was just wondering. Do you regret choosing me over Theo? I was nothing but a—” Hindi na hinayaan ni Thali na matapos niya ang sasabihin. Agad siyang sumabat, ayaw niyang marinig pa ang alinman sa mga salitang sisira lalo sa kumpiyansa nito.“Kailan ka pa naging sad boy?” Nakataas ang kilay na tanong niya, pilit na pinapagaan ang usapan, sabay lingon dito, pero ramdam niya ang bigat sa tinig nito.“I’m serious,” Lorenzo murmured, halos pabulong, pero ramdam ang bigat sa bawat salita. Dumilim ang mga mata niya, may takot at insecurity na bumabalot.

Pagkatapos ng tawag ay halos sabay-sabay silang napabuntong-hininga. The room was heavy, puno ng kaba at tensyon,. Bawat isa sa kanila ay ramdam ang bigat ng responsibilidad, alam nilang ang susunod na oras ay maaaring magtakda ng tagumpay o kapahamakan.“You all heard it, the operation will be tonight,” ani Theo, bakas sa tono ang bigat ng desisyon. His gaze swept across the team, lingering on each face bago tuluyang tumigil kay Thali. "We need everyone at their best—walang pagkakamali, walang atrasan."Napairap ito at agad na nagsalita, “Don’t look at me like that. Pupunta ako, at hindi magbabago ang isip ko patungkol doon.”Hindi niya na kailangang ipaliwanag. She was firm. Kung si Lorenzo ang magiging pain, hindi siya papayag na wala siya roon. Hindi niya matitiis ang ideya na nakataya ang buhay nito habang siya ay nasa gilid lamang, naghihintay. She needed to be part of this, to see it through with her own eyes.“Okay, I’ll give you a go signal now. Please, everyone, be safe,” sa