All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 891 - Chapter 900

“Paano kung isipin niyang boyfriend ko si Gavin?” si Dia na hindi na mapakali, habang paikot-ikot sa kama na parang hindi mapakali ang buong katawan. Paulit-ulit niyang kinakagat ang labi niya, at para bang bawat segundo ay bumibigat ang pakiramdam niya. Hindi niya alam kung kinakabahan siya, nahihiya, o natatakot sa posibleng isipin ni Paul. Pakiramdam niya ay lahat ng iyon ay nagsasabay-sabay sa dibdib niya.Gabi na, pero hindi pa rin maalis ni Dia sa isip iyong nangyari kanina. Kinakabahan siya sa kung ano mang iisipin ni Paul ngayon! Pakiramdam niya, kahit gaano siya pumikit, lumalapit lang lalo ang imahe ng reaksyon ni Paul—kahit hindi naman ito nagsalita, parang may binabasa siyang mensahe sa mga mata nito, that serious eyes he have was amking Dia overthink.Napahiga siya at saka agad na bumangon ulit, tinakpan ang mukha gamit ang dalawang palad at saka napabuntong-hininga.“Ano ba, Dia…” bulong niya sa sarili, pero kahit ilang ulit niyang pagalitan ang sarili, wala pa rin. Nando

Napatingin siya kay Paul nang wala itong kahirap-hirap sa pagbuhat ng maleta. Napangiti tuloy ulit si Dia kahit ayaw niya—dahil sa kabila ng pagsusungit nito ay nagagawa naman nitong maging gentleman.Hindi man siya sinagot kanina, hindi rin siya iniwan ngayon.“Bakit wala ka pang asawa?” she suddenly asked nang masabayan niya ito sa paglalakad, pero nang tignan niya si Paul ay nakakunot lang ang noo nito. Hindi niya alam kung nainis ba ito, na para bang gusto siyang pagalitan sa sobrang prangka niya, o talagang hindi lang siya sasagutin dahil ayaw nitong magbukas ng kahit anong bagay tungkol sa personal na buhay nito.She know na dapat ay tumigil na siya ngayon sa pagtatanongd ahil baka nga tuluyan na siyang iwan doon kasama ang maleta, pero hindi niya mapigilan dahil sa totoo lnag? She was really happy knowing na wala pa itong asawa.“I already gave you time, dapat nag-asawa ka na,” sambit pa niya dito habang mabilis na sinasabayan ang paglalakad niya kahit na nahihirapan dahil malak

“Ang taas ng pride, ah,” iritado na sambit ni Dia, nakapamewang pa at napairap nang malakas. “Pwede ka namang tumanggap ng tulong pero ayaw mo. Nakakainis ka talaga.”Bumalik siya sa kinauupuan nang may kasamang dagundong ng upuan at padarag na binaba ang baso sa ibabaw ng lamesa. Inirapan pa niya ito bago muling sinimulan ang pagkain, ngunit hindi niya mapigilan na paminsan-minsan ay sumulyap pa rin dito.Si Paul naman ay napatingin ng matalim kay Dia matapos niyang humupa ang pag-ubo. Pinilit niyang ipakita na kontrolado pa rin niya ang sitwasyon, pero halata ang bahagyang pamumula ng kanyang pisngi—hindi niya alam kung dahil sa kakaubo o dahil sa narinig na papuri galing kay Dia.Nang maging maayos na si Paul ay matalim niyang tinitigan si Dia. “Kakain ka o itatapon ko na lang itong mga pagkain na ito?” he suddenly asked, mas lalong nagpasinghap kay Dia na parang hindi makapaniwala sa tono nito.“Ganyan mo ba itrato ang bisita mo?” Irita niyang sambit dito, sabay salubong ang kilay,

Sa likod ng lahat ng iyon, alam ni Dia na may mas malalim na dahilan kung bakit ganoon ang reaksyon nito, at iyon ang bagay na unti-unti na ring kumikiliti sa kanyang isipan.“Bakit? Anong problema sa suot ko? This is my usual pantulog—”“Pero dapat hindi ka lumalabas ng ganyan!” iritadong sambit ni Paul, ang boses niya mababa ngunit matalim. "Binabalandra mo yang suot mo?!" Halos umusok na ang ilong ni Paul at saka sinulyapan pa ang buong katawan ni Dia mula ulo hanggang paa, para bang sinusuri ang bawat detalye ng suot nito. Napalunok si Dia, aware na aware siya sa bawat tingin nito.He was clearly trying to keep his composure, pero kitang-kita kung gaano siya nagngingitngit. He hated how those men’s eyes followed Dia earlier, he hated the way they looked at her. Lalong kumunot ang kanyang noo, at ramdam na ramdam ang init na nagmumula sa kanyang katawan, para bang bawat ugat ay pulang-pula sa galit at selos.Umirap si Dia. “Ano namang masama sa suot ko? Kung lumabas ako ng ganito at

Chapter 57 and 59Nang makainom na siya ng tubig ay saka siya lumabas ulit, she looked at where they were, at hindi niya napigilan ang mapansin kung paano siya muling tinignan ng masama ni Paul.The sharp glare was almost burning, his eyes narrowing with a heat that made her chest tighten. For a split second, she felt as though his stare was pinning her down in place, pero imbes na matinag, kinindatan niya lang ito ng mabilis, isang malikot at mapang-asar na ngiti ang gumuhit sa labi niya, and then she turned away.Mabilis siyang bumalik sa kwarto, her footsteps light but her heart racing. She knew deep inside na kung mananatili pa siya roon, baka bubugahan nga siya nito ng sobra kapag nagpasaway pa siya. Kaya mas mabuti nang umiwas na lang muna.Pero kahit umiwas siya, hindi niya maiwasang matawa ng mahina, covering her lips with her hand as she remembered the way his jaw clenched and his eyes darkened. Para bang kahit hindi niya sinasadya, nagiging laro na sa kanila ang bawat titig a