All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 911 - Chapter 920

Chapter 69 and 70Bumaba si Dia nang makita niyang pumasok na ang lahat. Agad na inangat ni Paul ang tingin at saka sinamaan agad ng tingin si Dia, pero Dia didn’t mind at saka mabilis na bumaba, halos sinadyang ipakita na hindi siya natitinag sa mga titig nito.Sa bawat hakbang niya pababa ng hagdan ay para bang may ritmo ng hamon na ipinapakita kay Paul, na lalo namang nagpainit sa ulo ng lalaki. Ang kamay niya ay bahagyang nakahawak sa railings ng hagdan, ang bawat hakbang ay dahan-dahan, parang sinasadya niyang pahabain ang oras ng pananabik at inis na nararamdaman ng lalaki.Nakasuot ngayon si Dia ng short na maong at spaghetti strap top, kaya naman kitang-kita ang kaputian niya at ang hubog ng kanyang katawan. Ang simpleng damit ay tila naging mas mapanukso dahil sa paraan ng kanyang pagdadala—relaxed ngunit puno ng kumpiyansa, na lalong nakakakuha ng atensyon ng mga kasama ni Paul.Halos hindi maiwasan ng ilan na mapatingin muli at muli sa kanya, na lalo namang nagpaigting ng in

Chapter 71 “He deserve that, nakakainis siya!” Hindi na napigilan ni Dia ang ibulalas iyon nang tuluyang umalis si Paul sa hapagkaininan.Ang kaninang nakakalokong ngiti niya ay napalitan ng inis na tingin, at saka agad siyang kumain, halos naglagablab ang pisngi niya sa galit. Sa sobrang buhos ng emosyon, nakalimutan na niya na may iba pa siyang kasama sa mesa. Naalala lang niya iyon nang biglang tumikhim si Harold, na parang pinapaalala sa kanya na hindi siya nag-iisa.At dahil nga napalakas ang pagsabi ni Dia noon ay narinig nila Harold ang sinabi nito.Napakurap-kurap si Dia, saka alanganing tumingin sa kanila. Isa-isa niya silang tinignan bago siya huminga nang malalim. They were all staring at her, curious and waiting for her to say something, at para bang inaabangan kung may aaminin siya o sasabihin man lang ulit.“Well, let’s make it clear.” Pauna niyang sambit. “Yes, I’m single, but I don't like any of you here,” diretsong sambit niya sa tatlo, walang kahit anong pag-aalinlan

All she did was to fight Paul’s gaze with her own, matapang, walang kurap, kahit alam niyang unti-unting nanlalamig ang paligid dahil sa tensyon. Her chest rose and fell, her lips pressed into a thin line, and beneath the table her fingers dug into her palm, holding on to every ounce of courage she had. The silence stretched long, broken only by the faint hum of the air-conditioning, each second sharpening the edges of their standoff.Ken shifted uncomfortably, sensing the storm building right in front of him. Harold let out a soft sigh, barely audible, pero sapat na para makita na pareho silang iniisip kung paano matatapos ang tensyon na ito. “Oo, talking stage. And I like Dane na—” she said firmly, eyes not leaving Paul’s, as if daring him, pero halos mamutla na si Dane dahil sa puntong ito, may napapansin na siya kay Paul. The fire in her eyes was unrelenting, para bang bawat salita niya ay tinutulak lalo si Paul sa gilid ng kanyang pasensya.“What the f*ck?” Si Paul, halos pasigaw

“Mukhang hindi naman, kaya ano’ng pinagpuputak mo diyan?!” dagdag niya, halos desperadong banggain ang pananahimik ni Paul, kahit na alam niyang mas lalong lumulubog ang loob niya sa bawat segundo ng pagtitig nito.“Because how will you jealous? Hindi ka nga nagagandahan sa akin,” mariin na ani ni Dia dito, halos pasigaw, at nandoon na naman ang sama ng loob niya sa paulit-ulit na pagpapaalala nito na hindi niya ito nakikita bilang maganda.The last thing she wanted was to assume again. Ayaw na ayaw niyang bigyan ng dahilan ang puso niyang umasa, ayaw niyang muling mahulog sa parehong bitag ng maling interpretasyon kahit na sa totoo lang, alam niya sa sarili niya na kaunting pag asa, aasa talaga siya.“Sa akin ka ipinagkatiwala ng ate mo, Dia. Malaki ang tiwala sa akin ng ate mo, so don’t fvcking put me on my limit, will you?!” galit na wika ni Paul, may diin sa bawat salita.Ang tinig nito ay mabigat, puno ng pananakot at sabay na pagpapaalala ng responsibilidad, na para bang pinapaal

Chapter 76 & 77“Hulaan ko, may nangyaring maganda?” agad na tanong ni Solvia nang makita niya sa screen si Dia na may malaki at hindi maipaliwanag na ngiti.Sa ilang araw na nag-uusap sila sa phone, kabisado na ni Solvia kung kailan maganda ang mood ng pinsan niya. Noong nakaraang mga araw, halos busangot ang mukha ni Dia at parang wala sa sarili. Pero ngayon? Ngayon lang ulit siya nakita ni Solvia na nakangiti nang sobra, tipong parang may bitbit na sikreto at may ningning pa sa mga mata na hindi niya kayang itago.Solvia raised her eyebrows, napalapit pa ng kaunti ang mukha sa camera, at hinintay ang pinsan niya na magsalita. She was waiting for a clue, a story, any kind of reason that could explain why Dia suddenly looked so lovesick, as if she were hiding a secret that was too sweet to keep to herself.The way she was smiling, it was too obvious. At gusto niyang malaman kung ano iyon.Dia, on the other hand, couldn’t help but bite her lip, parang pinipilit pigilan ang sarili pero