All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1261 - Chapter 1270

นับตั้งแต่เริ่มต้น เขามีเพียงความรู้สึกซาบซึ้งใจต่อถงซู ไม่มีความคิดอื่นเพราะกังวลเจาย่วนจะเข้าใจผิด นับตั้งแต่เขากลับมาก็เล่าเรื่องนี้ให้สกุลกู้ฟังและรักษาระยะห่างมาโดยตลอดทีแรกถงซูอยากอยู่พักที่จวนก่อนชั่วคราว ตั้งแต่ต้นจนจบคิดว่าไม่เหมาะสม ต่อให้พวกเขาบริสุทธิ์ใจต่อกัน แต่หากเรื่องพรรค์นี้ถูกคนอื่นรู้เข้า นั่นก็อาจถูกคาดเดาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง“ข้าคิดว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่จำเป็นต้องยืดเยื้ออีกต่อไป”“แทนที่จะเดากันเช่นนี้ ไม่สู้หาโอกาสถามให้ชัดเจนเสียเลย ฉุดๆ ยื้อๆ กันเช่นนี้ก็ไม่มีอันใดดี ตรงข้ามกันเรื่องง่ายก็จะกลายเป็นซับซ้อน”สีหน้าเจียงฮูหยินจริงจัง เรื่องใดสมควรตัดสินชี้ขาดก็ต้องทำให้เด็ดขาด หาไม่แล้วอาจเกิดความวุ่นวาย ยิ่งยื้อนาน ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายก็จะยิ่งแย่หากสามารถกำหนดงานแต่งของเด็กทั้งสองคนได้ นั่นย่อมเป็นเรื่องดีอย่างไม่ต้องสงสัย ทว่าหากเด็กทั้งสองคนไม่มีวาสนาต่อกันจริง พูดให้ชัดเจนไปเสียเลยจะได้ไม่ส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างสองตระกูลหัวใจเจียงเย่หนักอึ้ง ภายในใจของเขาเองก็เกิดความคิดเช่นนี้ตั้งแต่แรก เพียงแต่เขาไม่อาจยอมรับได้ว่าเจาย่วนมีคนรั

“ครั้งนี้กลับมาแล้วไม่ทันระวังจนเกิดเอง กลิ้งตกภูเขาได้รับบาดเจ็บ แต่ข้ารักเจาย่วนมั่นคงฟ้าดินเป็นพยานได้ขอรับ!”“แต่พวกเราได้ยินมาว่าแม่นางถงและเจ้ามีความสัมพันธ์ฉันสามีภรรยา เจ้ารอแต่งงานกับเจาย่วนแล้วค่อยรับนางเข้ามาเป็นอนุ” สวี่เหราเอ่ยถามอีกครั้ง“เหลวไหลไร้สาระ!” เจียงเย่โมโหสีหน้าแดงก่ำ “นี่คือถูกปรักปรำขอรับ ตกลงใครทำเรื่องเลยเถิดเช่นนี้ ถึงขั้นสร้างข่าวลือลับหลัง!”“ท่านป้ากู้ ท่านบอกข้า ข้ายินดีไปโต้แย้งต่อหน้า ข้าต้องการแต่งงานกับเจาย่วนเพียงคนเดียว ไม่เกี่ยวข้องอันใดกับถงซู!”เขานับว่าเข้าใจแล้ว มิน่าเล่าตั้งแต่เขากลับมา ท่าทีของเจาย่วนก็เย็นชาถึงเพียงนี้ ที่แท้ก็เพราะสาเหตุนี้!สวี่เหราและเจียงฮูหยินสบตากันแวบหนึ่ง ท่าทางของเจียงเย่ไม่คล้ายเสแสร้ง“ถ้อยคำนี้...เป็นแม่นางถงพูดเองกับปาก”เจียงเย่ชะงัก “อะไรนะ?”“เจ้ากลับมาเมืองหลวง เจาย่วนดีใจมาก แต่แม่นางถงมาหาเจาย่วนโดยตรง พูดว่าพวกเจ้าเป็นสามีภรรยากันตั้งนานแล้ว หวังว่าเจาย่วนจะยอมรับนางเข้าจวน”สวี่เหราพูดพลางสังเกตท่าทีตอบสนองของเจียงเย่ “ไม่เพียงแค่นี้ ทีแรกเจาย่วนอยากไปหาเจ้าแล้วถามให้ชัดเจน ปรากฏว่าบังเอิญเห

กู้เจาย่วนหยุดพูด อันที่จริงก่อนหน้านี้ญาติผู้พี่หญิงก็เคยเตือนนาง เรื่องนี้อาจเป็นความเข้าใจผิด นางก็เข้าใจแล้วเจียงเย่ไม่เคยเปลี่ยนไป เป็นนางทำผิดต่อเจียงเย่เจียงเย่รักมั่นเพียงนาง แต่นางถึงขั้นชอบฉวีเซินก่อนหน้านี้นางถูกทำให้หลงใหลจริง กลับไม่นึกถึงเรื่องนี้ คิดเพียงว่านางต่างหากคือคนทุกข์ใจที่สุด ทว่านับตั้งแต่วันนี้นางได้สติกลับมา นางก็รู้สึกอายและรู้สึกผิดเหตุใดนางทำเรื่องเช่นนี้ออกมา นางไม่มีคุณสมบัติถามไล่เรียงเจียงเย่!เจียงเย่กลับไม่รู้ความคิดของเจาย่วน เห็นสีหน้าลังเลของนางจึงเอ่ยว่า “ตอนนี้ทุกคนอยู่ที่โถงหน้าแล้ว พวกเราเองก็ไปเถอะ?”“รอเรื่องทั้งหมดชัดเจนก่อนแล้วค่อยว่ากัน มอบโอกาสให้พวกเราสักครั้งดีหรือไม่?”โถงหน้าถงซูถูกพามาที่สกุลกู้ นางเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีภายในใจจนกระทั่งได้เห็นเจียงเย่และกู้เจาย่วนมาพร้อมกัน ภายในสายตาสะท้อนแววเหลือจะเชื่อ นับๆ เวลาดูแล้ว ตอนนี้น่าจะเกิดเรื่องกับกู้เจาย่วนแล้วไม่ใช่หรือ?ต่อให้ไม่ตาย ก็ไม่มีวันปลอดภัยเช่นนี้!“แม่นางถง วันนี้เจ้าเองก็คงรู้แล้วว่าเชิญเจ้ามาด้วยเหตุใด ไม่สู้วันนี้พูดออกมาให้ชัดเจน ตกลงเจ้าและเจียงเย่มีคว

สวี่เหราและกู้ชิงเหยี่ยนสบตากันแวบหนึ่ง อารมณ์ของทั้งคู่ซับซ้อนอย่างมากเรื่องนี้อิงตามความคิดของพวกเขา ไม่พูดออกมาย่อมดีที่สุด ประเดี๋ยวจะไม่เป็นประโยชน์ต่อกู้เจาย่วนน่าเสียดายถงซูพูดเรื่องนี้อย่างชัดเจน น่ากลัวว่าไม่อาจปิดบังได้อีก กลับยุ่งยากอยู่บ้าง“ปากเจ้าเปี่ยมคำโป้ปด คำที่พูดออกมาควรค่าให้คนเชื่อกระนั้นหรือ?”ซ่งรั่วเจินเดินเข้ามาหยุดข้างกายกู้เจาย่วน ภายในสายตาสะท้อนความเย็นชา “เหตุที่เจ้าสามารถช่วยคุณชายเจียงได้ ไม่ใช่เพราะเจ้าบังเอิญอยู่ละแวกใกล้เคียงนั้น แต่เพราะเจ้าเป็นคนวางกับดักต่างหาก”“เพื่อให้ได้อยู่ในเมืองหลวงต่อ ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไร้กังวล จึงใช้วิธีนี้ใช่หรือไม่?”ชั่วขณะถงซูได้เห็นซ่งรั่วเจิน หัวใจหดเกร็งในทันใด ไม่รู้เพราะเหตุใดถึงเกิดความรู้สึกราวกับถูกมองออกอย่างทะลุปรุโปร่ง“ท่านคือ...พระชายาฉู่อ๋อง?”นางคิดว่าเพียงคนเดียวที่สามารถทำลายคาถาสะกดฉวีเซินได้ก็คือพระชายาฉู่อ๋อง นี่ก็คือสิ่งที่นางไม่เข้าใจหลังกลับมาเกิดใหม่ชาติก่อนหลังพระชายาฉู่อ๋องแต่งงานกลับหลินโหวแล้วก็ตายจากไป ส่วนหลินโหวและฉินซวงซวงกลายเป็นสามีภรรยารักใคร่ ตำแหน่งภายในเมืองหลวงสูงศั

“เจาย่วน เจ้าอยากพูดอันใดก็พูดออกมาเถอะ ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องกังวล”“เรื่องนี้เป็นข้าจัดการไม่ดี ติดกับถูกหลอกและทำให้เจ้าเดือดร้อน ข้ารับประกันว่าภายภาคหน้าจะไม่มีวันเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นอีกเป็นอันขาด อีกทั้งยังหวังว่าไม่ว่าภายภาคหน้าเจ้ามีความคิดเช่นไร ล้วนสามารถบอกข้าได้”สุ้มเสียงฝ่ายชายนุ่มนวล ท่าทียามปฏิบัติต่อนางของเขามักทำให้นางรู้สึกจิตใจสงบโดยไม่รู้ตัว“อันที่จริงเจ้าไม่ได้ทำผิดต่อข้า เป็นข้าทำผิดต่อเจ้า”กู้เจาย่วนพูดออกมาแล้วก็ตาแดงโดยไม่รู้ตัว “เจ้าไม่เคยหวั่นไหว แต่ข้ากลับคิดแต่งงานกับคนอื่นเพราะสาเหตุนี้”เจียงเย่อึ้งงันอยู่กับที่ “อะไรนะ?”กู้เจาย่วนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดก่อนหน้านี้ออกมา รวมถึงเรื่องอยากแต่งงานกับฉวีเซิน ต้องขอบคุณญาติผู้พี่ช่วยเอาไว้ นางถึงรอดชีวิตมาได้ ได้ฟังเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว เจียงเย่เหม่อลอยอยู่นาน“ไม่ว่าเจ้าตัดสินใจอย่างไร ข้าล้วนยอมรับทั้งหมด”กู้เจาย่วนยืนนิ่งงันอยู่ที่เดิม นางไม่อยากหาข้ออ้างให้ตนเอง ต่อให้ญาติผู้พี่พูดว่านั่นเป็นวิธีการของฉวีเซิน นางจะรู้สึกราวกับโดนของก็มิปาน แต่ไม่ยอมรับไม่ได้...ในช่วงนี้ต