All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1291 - Chapter 1298

เพียงมองปราดเดียวซ่งรั่วเจินก็มองเห็นดวงวิญญาณที่ลอยอยู่ข้างๆ อย่างสวี่หยวนชิง บัดนี้ดวงวิญญาณดวงนั้นมองทุกคนด้วยสายตาว่างเปล่า จนกระทั่งสบตากับนาง สายตาของดวงวิญญาณก็พลันฉายแววคาดหวังขึ้นมา“พระชายาฉู่อ๋อง ท่านเห็นข้าหรือ?”นับตั้งแต่สวี่หยวนชิงถูกวางยาก็รู้ว่าตนเองคล้ายดวงวิญญาณหลุดลอย ก่อนหน้านี้เพียงแต่เคยได้ยินเรื่องทำนองนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดขึ้นกับตนเองเพียงนึกถึงความอับอายเมื่อวานนี้ เขาก็รู้สึกทั้งอายทั้งโกรธ อยากจะหายไปจากโลกนี้เสียให้ได้หลังวันนี้เขาฟื้นขึ้นมา ก็ได้ยินบิดาพูดว่าจะไปคิดบัญชีกับซ่งจืออวี้ เหล่าน้าสะใภ้ภายในจวนต่างพากันสาปแช่งหวังเสวี่ย พวกพี่ชายล้วนเย้ยหยันเขาโง่เขลาเบาปัญญาเขาในฐานะบุรุษ ถึงขั้นติดกับหญิงสาวคนหนึ่งติดกับก็ช่างเถอะ ยังเกิดเรื่องน่าอายเช่นนี้ขึ้น เมื่อวานมีคนรู้เรื่องเชิญหมอมามากมาย ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนได้ยินเรื่องดับคาอก ก็ล้วนสนใจขึ้นมาเป็นพิเศษเขากลายเป็นตัวตลกไปแล้วดังนั้นหลังไล่บ่าวภายในห้องออกไปแล้ว เขาจึงผูกคอตายเขาคิดไม่ถึงเลยว่าฆ่าตัวตายจะเจ็บปวดเพียงนี้!ช่วงเวลากำลังจะสิ้นใจก็นึกเสียใจภายหลังขึ้นมา ภาพใช้ชีวิตอย่าง

“พระชายาฉู่อ๋อง บัดนี้หยวนชิงน่าสงสารมากแล้ว หรือท่านยังจะพูดถ้อยคำเหล่านี้เพื่อซ้ำเติมบาดแผลของคนสกุลสวี่อีกกระนั้น?”หวังเสวี่ยร้อนใจอย่างอดไม่ได้ ทั้งๆ ที่วันนี้นางได้ยินว่าใต้เท้าสวี่เดินทางไปสกุลซ่ง เรื่องราวน่าจะวุ่นวายจนตึงเครียด ยากจะฟื้นคืนกลับมาได้ เหตุใดบัดนี้พระชายาฉู่อ๋องถึงมาช่วยเหลือได้เล่า?อิงตามที่นางรู้ แต่ไหนแต่ไรมาพระชายาฉู่อ๋องไม่ใจดีเพียงนี้!“พวกท่านอย่าฟังคำพูดเหลวไหลของนางเลย เพราะหยวนชิงและข้ามีความสัมพันธ์กัน ฮวนเอ๋อร์จึงเกิดความบาดหมางกับพวกเรา ไม่มีวันอยากช่วยเหลือด้วยใจจริง”“พระชายาฉู่อ๋องเป็นญาติผู้พี่ของนาง ไม่แน่ว่าอาจมาเพื่อทำให้วิญญาณของหยวนชิงแตกสลาย!”เพียงเอ่ยถ้อยคำนี้ออกมา สายตาทุกคนในสกุลสวี่เปลี่ยนไป ต่อให้พูดว่าหยวนชิงเมาเหล้าอาละวาด แต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องพบจุดจบน่ากลัวเช่นนี้“หวังเสวี่ย เจ้าพูดจาเหลวไหลอันใด! พระชายาฉู่อ๋องไม่ใช่คนพรรค์นี้!” สวี่ฮูหยินตะคอกใส่ด้วยความโมโห “ข้าว่าเจ้านังแพศยาคนนี้ไม่อยากเห็นหยวนชิงอาการดีขึ้น เจ้าคงไม่อยากให้หยวนชิงกลับมากระมัง!”“นางย่อมไม่อยาก หาไม่แล้วหากคุณชายสวี่ฟื้นขึ้นมา นางยังจะเอาอันใดมาต่อรองกั

สีหน้าสวี่หยวนชิงยามสบมองกู้ฮวนเอ๋อร์แดงก่ำ เอ่ยปากอย่างอดไม่ได้ “นางไม่เคยพูดเช่นนี้กับข้า”“หมายความว่าอย่างไร?” กู้ฮวนเอ๋อร์สงสัย“นางบอกข้ามาโดยตลอด เจ้าชอบข้า เพียงแต่ต้องการทดสอบข้า หวังให้ข้าแสดงความจริงใจมากอีกหน่อย”สวี่หยวนชิงย้อนนึกถึงเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมา นับตั้งแต่ครั้งแรกที่กู้ฮวนเอ๋อร์ปฏิเสธเขา ภายในใจเขาก็เกิดความรู้สึกเสียใจและพ่ายแพ้อย่างลึกซึ้งอันที่จริงตอนแรกไม่ใช่เขาไม่นึกถึงคำตอบนี้ เพราะมารดาเคยไปเอ่ยเรื่องนี้กับสกุลกู้มาก่อน แต่กลับไม่ตอบตกลงรับปาก นี่ก็เดาความคิดของฮวนเอ๋อร์ได้ไม่ยากเพียงแต่ หวังเสวี่ยบอกเขามาโดยตลอดว่าไม่เป็นเช่นนี้นางพูดว่าฮวนเอ๋อร์เป็นแม่นางในห้องหอคนหนึ่ง ต้องการทดสอบเขามากสักหน่อย พิสูจน์ความจริงใจของเขาหวังเสวี่ยให้กำลังใจเขาหลายต่อหลายครั้ง ให้เขาตบแต่งฮวนเอ๋อร์กลับไปให้ได้ ต่อให้เมื่อวานเป็นงานแต่งของฮวนเอ๋อร์ หวังเสวี่ยก็ตามเขาไปด้วย“อะไรนะ?” กู้ฮวนเอ๋อร์ชะงักไป“ข้าคิดว่านางและเจ้ามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน ไม่มีวันพูดความเท็จ นี่จึงไม่ยอมแพ้มาโดยตลอด”บัดนี้สวี่หยวนชิงเข้าใจแล้ว เขาถูกหวังเสวี่ยหลอกมาโดยตลอด!“อวิ๋นอ๋อ

ซ่งรั่วเจินขมวดคิ้ว “ไม่มีแน่หรือ?”นางเพ่งพิศมองฮวนเอ๋อร์ ลอบรู้สึกได้ถึงความประหลาดบางอย่าง แต่พอมองดูอย่างละเอียดกลับไม่พบความผิดปกติจากตัวนาง“ไม่มีจริงๆ ญาติผู้พี่ ข้าสบายดีมาก ไม่ต้องกังวลข้าเจ้าค่ะ”กู้ฮวนเอ๋อร์หัวเราะเบาๆ คิดว่าญาติผู้พี่กังวลเรื่องของสกุลสวี่จะทำให้อวิ๋นอ๋องเกิดความร้าวฉานกับตน แต่นางรู้ว่าท่านอ๋องไม่ใส่ใจตั้งแต่แรกยิ่งไปกว่านั้นเมื่อครู่สวี่หยวนชิงเองก็บอกกล่าวอย่างชัดเจนแล้ว ตั้งแต่เริ่มจนจบล้วนเป็นอุบายของหวังเสวี่ย ไม่เกี่ยวอันใดกับนางบัดนี้ในที่สุดนางก็ได้แต่งงานกับคนที่ชอบ ไม่รู้ว่าดีมากเพียงใด“ใช่แล้วญาติผู้พี่ จากนั้นนางพญางูขาวนี้เป็นเช่นไร? ก่อนหน้านี้ข้าฟังเรื่องนี้ค้างไว้ถึงแค่กลางเรื่อง ใจก็ร้อนรนแทบขาด ท่านจะเขียนหนังสือเล่มนี้ให้จบยามใด?”ก่อนหน้านี้นางได้ยินว่าเจียงเย่และเจาย่วนไปฟังเรื่องนางพญางูขาวกัน นางตื่นเต้นดีใจมาก เพียงแต่ต้องเตรียมงานแต่งของตนจึงไม่ได้ใส่ใจนัก“หลายวันมานี้ข้าหาเวลาเขียนเนื้อหาออกมาหมดแล้ว เมื่อวานพี่สี่เองก็เร่งข้าอยู่ตลอด หากข้าไม่เขียนออกมา น่ากลัวว่าเขาจะต้องมาเร่งข้าถึงบ้านแน่”ซ่งรั่วเจินหลุดหัวเราะออ