All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1351 - Chapter 1358

ภายในสายตาชุยอิงเอ๋อร์สะท้อนไอแค้น นางไม่รู้ว่าลู่ฉิงเสวี่ยคนนั้นมีดีอันใด ก็แค่ชาติกำเนิดสูงศักดิ์อยู่บ้างไม่ใช่หรือ?เว้นเสียแต่เรื่องนี้ นางไม่มีแม้แต่ความใจกว้างอันเป็นพื้นฐานของนายหญิง ทั้งๆ ที่แต่งงานกันมาหลายปีแล้วกลับยังไม่อาจตั้งครรภ์ ยังขอให้หัวหรงครองคู่กับนางไปชั่วชีวิตอีกด้วยหญิงริษยาเช่นนี้ควรถูกหย่า แต่หัวหรงกลับปกป้องนางอยู่ตลอดทว่า...ต่อให้ปกป้องลู่ฉิงเสวี่ยแล้วอย่างไร?ตอนนี้นางตั้งครรภ์เลือดเนื้อของฟ่านหัวหรง รอเด็กคนนี้คลอดออกมา นางไม่เชื่อหรอกว่าตนเองจะเข้าประตูใหญ่ของสกุลฟ่านไม่ได้!ยิ่งไปกว่านั้น ฟ่านหัวหรงคิดว่าเขาปกปิดไว้ดีมากแล้ว แท้จริงแล้วลู่ฉิงเสวี่ยรับรู้การมีตัวตนของนางตั้งนานแล้วหญิงคนนั้นภายนอกสง่างาม ท่าทางสูงศักดิ์และไม่ต่อสู้แย่งชิง ไม่รู้ว่าบัดนี้หลบไปร้องไห้จนกลายเป็นเช่นไรแล้ว!ถึงตอนนั้นลูกของนางสืบทอดกิจการของสกุลฟ่าน ต่อให้นางเข้าบ้านได้เป็นเพียงอนุ แต่ด้วยฝีมือของนาง จะต้องสง่างามยิ่งกว่านายหญิงที่ไม่อาจคลอดลูกได้อย่างนางแน่!คิดได้ดังนี้ ชุยอิงเอ๋อร์หัวเราะออกมา ยกมือโอบคอของฟ่านหัวหรง เป็นฝ่ายมอบริมฝีปากหอมให้“ขอเพียงภายในใจท่าน

“ไอ้สารเลวคนนั้นถึงขั้นกล้ามา?”ใต้เท้าลู่ได้ยินข่าวการมาของฟ่านหัวหรงแล้ว สีหน้าเย็นชาลงไป“มาแล้วก็ดี ประเดี๋ยวฉิงเสวี่ยเห็นแล้วเขาจะไม่สบอารมณ์ ไม่สู้รีบตัดให้ขาดไป ให้เขาเขียนหนังสือหย่า แยกย้ายจากไปด้วยดี!”ลู่ฮูหยินพยักหน้าเห็นด้วย “ก่อนหน้านี้สาบานต่อหน้าพวกเรา จะดีต่อฉิงเสวี่ย ปรากฏว่าลับหลังกลับทำเรื่องพรรค์นี้ นางแพศยาคนนั้นตั้งครรภ์ลูกของเขาแล้ว ยังคิดจะหลอกฉิงเสวี่ยไปตลอด!”“ข้ารู้สึกไม่คุ้มค่าแทนฉิงเสวี่ยจริงๆ เมื่อแรกทั้งๆ ที่เลือกคุณชายน้อยสกุลต้วนไว้ให้ฉิงเสวี่ย แต่เขาตามตอแยไม่เลิกรา”“แต่งงานได้เพียงไม่นานก็เลิกทะนุถนอมแล้ว คำพูดของผู้ชายไม่น่าเชื่อถือจริงๆ!”เพียงสิ้นเสียงของลู่ฮูหยิน ใต้เท้าลู่และลูกชายสองสามคนของสกุลลู่ต่างมองหน้ากัน ครู่ต่อมาอยากอธิบาย แต่นึกถึงอารมณ์ของลู่ฮูหยิน แต่ละคนล้วนเลือกจะเงียบปากลง“เพราะฉิงเสวี่ยไม่ตั้งครรภ์มาโดยตลอด จึงรู้สึกผิดต่อเขาอยู่ในใจ เพื่อรักษาอาการป่วย แต่ไหนแต่ไรมาไม่รู้นางกินน้ำแกงยาไปมากน้อยเพียงใด”“ข้าที่เป็นแม่ล้วนเห็นอยู่ในสายตา ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อแรกฉิงเสวี่ยรู้สึกผิดต่อเขา ยังคิดเสนอให้เขารับอนุจิตใจดีมาคนหนึ

“ฉิงเสวี่ย เจ้าเข้าใจข้าผิดไปหรือไม่ หรือมีใครพูดอันใดต่อหน้าเจ้ากระนั้น?”ฟ่านหัวหรงสืบเท้าขึ้นมาจับมือลู่ฉิงเสวี่ย “พวกเราอยู่ร่วมกันมานานเพียงนี้ ความจริงใจของข้าเจ้าเองก็รู้ดี!”ลู่ฉิงเสวี่ยมองชายที่นางเคยรักอย่างลึกซึ้งคนนี้ เป็นเขาสร้างความฝันอันงดงาม ทีแรกคิดว่าชาตินี้จะติดอยู่ในความฝันอันงดงาม บัดนี้ตื่นขึ้นมาแล้ว นางไม่มีวันทำเรื่องโง่งมอีก“หัวหรง ข้าเคยพูดไว้ตั้งแต่แรก ข้าลู่ฉิงเสวี่ยไม่ชอบการหลอกลวง ยิ่งไม่ชอบถูกทรยศ”“หากวันหนึ่งท่านมีคนอื่น ไม่สู้บอกข้าโดยตรง พวกเราจะได้จบลงด้วยดี แต่ทั้งๆ ที่ท่านรับปากข้าแล้ว กลับยังเห็นข้าเป็นตัวโง่งมหลอกลวงกันเช่นนี้ นี่จำเป็นด้วยหรือ?”ฟ่านหัวหรงตึงเครียดขึ้นมา ความโชคดีรางๆ นั้นมลายหายไปแล้วทว่าทั้งๆ ที่เขาปกปิดไว้ดีถึงเพียงนั้น ฉิงเสวี่ยไม่ควรรู้เรื่องถึงจะถูก...“ช่วงนี้ท่านและชุยอิงเอ๋อร์ออกไปเที่ยวเล่นที่ภายนอกมีความสุขหรือไม่?” ลู่ฉิงเสวี่ยเอ่ยถามเสียงเรียบรูม่านตาฟ่านหัวหรงหดเกร็ง ฉิงเสวี่ยไม่เพียงรู้เรื่องชุยอิงเอ๋อร์ แม้แต่เรื่องเขาพาชุยอิงเอ๋อร์ออกไปพร้อมกันก็รู้ทั้งหมด!“ฉิงเสวี่ย เจ้าฟังข้าอธิบาย เรื่องไม่เป็นอย

เดิมทีฟ่านหัวหรงก็ไม่ยอมแพ้ เขาไม่มีวันยอมหย่ากับลู่ฉิงเสวี่ย!ภายในใจเขามีลู่ฉิงเสวี่ยมาโดยตลอด เรื่องนี้ไม่เคยหวั่นไหวมาก่อน ส่วนชุยอิงเอ๋อร์ เดิมทีก็ไม่สามารถเทียบกับฉิงเสวี่ยได้!เพียงแต่ ทุกคนของสกุลลู่เข้มงวดมาก ไม่คิดมอบโอกาสให้เขาใต้เท้าลู่สั่งให้คนเขียนหนังสือหย่าแล้วมอบให้ฟ่านหัวหรง ส่วนด้านบนนั้น ลู่ฉิงเสวี่ยลงชื่อไว้เรียบร้อยแล้วฟ่านหัวหรงเหม่อมองหนังสือหย่าในมือ ภายใต้ความโมโหจึงลืมมารยาทของผู้น้อย ฉีกหนังสือหย่าทิ้งต่อหน้าคนสกุลลู่ สุดท้ายถูกไล่ออกไปซ่งรั่วเจินเห็นเส้นเลือดบนขมับของฟ่านหัวหรงเต้นตุบๆ ดวงตาแดงก่ำ คล้ายไม่อาจทนต่อความเจ็บปวดใหญ่หลวงได้ ชนิดที่ว่าคุกเข่าต่อหน้าทุกคน ท่าทางคล้ายขอโอกาสให้เขาสักครั้ง ภายในใจรู้สึกอยากขันหลายส่วนคนมากมายล้วนรอให้เสียไปก่อนถึงจะรู้ว่าที่มีอยู่นั้นล้ำค่ามากเพียงใด แต่เห็นได้ชัดเจนมากว่าสายไปเสียแล้ว“ไม่เข้าใจจริงๆ ต้องการอันใดกันแน่?”ฉู่จวินถิงสบสายตาซับซ้อนของฮูหยินตนแล้วพูดว่า “ก็แค่ต้องการทุกอย่าง เขาไม่ได้ชอบชุยอิงเอ๋อร์ เพียงแต่ชอบให้แม่นางเคารพยกย่องโดยสันดานเท่านั้น”“ท่านพี่กลับมองออกอย่างกระจ่างชัด ข้าเห็น