บททั้งหมดของ ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: บทที่ 1801 - บทที่ 1810

“เรื่องนี้ไม่ต้องให้ท่านใส่ใจ ข้ากับฉางผิงต่างมีใจตรงกัน ข้าจะรับนางเข้าประตูแต่งให้เป็นภรรยา ท่านวางใจได้”ฉีจวิ้นหมิงใจเย็นลง บัดนี้ฉีจวิ้นเฉิงไม่สมปรารถนาในความรัก ได้แต่มองน้องชายอย่างเขาครองคู่กับคนในดวงใจบัดนี้ภายนอกมองดูแล้วผ่อนคลาย แต่น่ากลัวว่าภายในใจโมโหแทบตายแล้ว!“ใช่ ข้ากับจวิ้นหมิงต้องได้แต่งงานกันอย่างแน่นอน!” ท่านหญิงฉางผิงเอ่ย “ข้าไม่อยากเห็นหน้าเจ้า เจ้ารีบไปเร็วหน่อยได้หรือไม่?”ฉีจวิ้นเฉิงมองนางอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง “ฉางผิง เจ้าแน่ใจแล้วหรือ? หากข้าออกไปตอนนี้ เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น”ท่านหญิงฉางผิงเงียบไปชั่วครู่ ก่อนหน้านี้นางเมามายจริง คล้ายจะยอมปล่อยให้เลยตามเลย กอปรกับไม่พอใจบิดามารดา อยากจะทุ่มเทอย่างสุดตัวหากทุ่มเทอย่างสุดตัวแล้ว ท้ายที่สุดก็จะสามารถแต่งงานกันได้อย่างราบรื่น!บัดนี้ถูกขัดจังหวะ นางรู้สึกเพียงว่าความกล้านั้นหมดไปแล้ว คล้ายถูกสาดด้วยน้ำเย็นจนได้สติบัดนี้บิดามารดาอารมณ์ไม่ดี หากรู้ว่าตนเองทำเรื่องพรรค์นี้ จะต้องโมโหตายแน่!“ฉางผิง เจ้าไม่ต้องสนใจเขา หลายปีมานี้เขากดดันข้าไปทุกจุด บัดนี้ได้เห็นเจ้าชมชอบข้า เขาย่อมรู้สึกขัดเ

ชั่วขณะซ่งรั่วเจินได้ยินว่าเกิดเรื่องกับสกุลฉีก็อดแปลกใจไม่ได้ ศาลต้าหลี่ยังสืบคดีของสกุลฉีไม่เสร็จ นี่เกิดเรื่องอันใดกับสกุลฉีกันเล่า?“คุณชายใหญ่สกุลฉีโดนพิษอาเจียนเป็นเลือด หลังหมอตรวจแล้วบอกว่าไม่อาจรักษาได้ สกุลฉีจึงรีบเชิญหมอหลวง แต่หมอหลวงยังมาไม่ถึง คนก็สิ้นใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”สิ้นคำ ทั้งซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงต่างมองหน้ากัน ทั้งคู่ตกใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้วันนี้พวกเขาเพิ่งพูดถึงท่านหญิงฉางผิง ฉีจวิ้นเฉิงก็เป็นบุคคลสำคัญในคดีนี้ แต่ยังไม่ทันเริ่มสอบสวนอย่างจริงจัง ฉีจวิ้นเฉิงก็ตายไปเสียแล้ว?“ตอนนี้คนตายไปแล้วแน่หรือ?” ฉู่จวินถิงขมวดคิ้ว สถานการณ์นี้อยู่เหนือความคาดหมายของเขาอย่างแท้จริง“หมอหลวงตรวจแล้ว ยืนยันว่าหมดลมหายใจ ไม่มีทางช่วยได้พ่ะย่ะค่ะ”อวิ๋นหยางส่ายหน้า หากยังมีลมหายใจ คาดว่าจะต้องมาขอให้พระชายาช่วยอย่างแน่นอน แต่บัดนี้เห็นได้ชัดว่าหมดหนทางรักษาแล้ว“เพราะทั้งหมอและหมอหลวงต่างยืนยันว่าถูกวางยาเสียชีวิต สกุลฉีจึงแจ้งทางการทันทีพ่ะย่ะค่ะ”“ทางศาลต้าหลี่รับคดีแล้ว ดังนั้นจึงส่งคนมาแจ้งให้ท่านอ๋องรีบไปตรวจสอบ”ฉู่จวินถิงพยักหน้าเข้าใจ ซ่งรั่วเจินกลับสงสัยเล็กน

จวนท่านหญิงฉางผิง“นายท่าน วันนี้ลูกสาวกลับมาก็อารมณ์ไม่ดีอยู่ตลอด พอได้ยินข่าวจากเสนาบดีศาลต้าหลี่ พวกเราจึงใช้ยันต์นี้ แต่นางกลับหลับไม่ฟื้นตั้งแต่นั้น ข้ากังวลยิ่งนัก… นางจะไม่เป็นอะไรจริง ๆ ใช่หรือไม่?”ซุนฮูหยินเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ ช่วงนี้นางแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเรื่องของบุตรสาวเมื่อก่อนเป็นเด็กเรียบร้อยเชื่อฟังมาโดยตลอด แต่นับแต่รู้จักฉีจวิ้นหมิง นิสัยกลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงคล้ายโดนของก็มิปาน มุ่งมั่นจะออกเรือนไปกับฉีจวิ้นหมิงให้ได้ ไม่ว่าพวกเขาเกลี้ยกล่อมอย่างไรก็ไม่ฟังช่วงนี้เพราะพวกเขาไม่ยอมรับ ก็เริ่มอดอาหารข่มขู่ เมื่อเห็นบุตรสาวเป็นเช่นนั้น นางจึงเริ่มหมดเรี่ยวแรงจะขัดขวางลูกเติบโตแล้ว ย่อมไม่เป็นอย่างที่พวกเขาคาดหวังไปเสียทุกอย่าง ในเมื่อดูแลไม่ได้ก็ให้นางทำตามความปรารถนา ดีกว่าภายภาคหน้าจะทำเรื่องสะเทือนใจออกมาจนลูกสาวเกลียดชังพวกเขาไปทั้งชีวิตจนกระทั่งวันนี้ มีข่าวจากศาลต้าหลี่ นางถึงได้เห็นสาเหตุแท้จริง ในที่สุดก็โล่งใจแล้วเพียงแต่นางคาดไม่ถึง หลังใช้ยันต์นี้แล้ว ลูกสาวกลับสลบไปทั้งวันไม่ตื่น ภายในใจก็ยิ่งหวาดกลัว นี่คงไม่เกิดเรื่องอันใดหรอกกระมั

ซ่งรั่วเจินก็ไม่ปิดบังอะไร กล่าวขึ้นว่า “ข้ามีญาติผู้น้องคนหนึ่ง เขาและสหายในวัยเยาว์รักกันอย่างมาก เดิมทีตกลงจะแต่งงานกัน”“คาดไม่ถึงว่าก่อนถึงวันแต่ง จู่ ๆ นางจะเปลี่ยนใจไปชอบชายอื่น ยืนกรานจะยกเลิกงานแต่งให้ได้”“ญาติผู้น้องของข้ารู้สึกไม่ชอบมาพากล เขาไม่เชื่อว่าความผูกพันหลายปีจะสลายหายไปอย่างง่ายดาย จึงมาเชิญให้ข้าไปดู ข้าจึงพบเรื่องคาถาลุ่มหลง”ใต้เท้าซุนตกตะลึง “หรือว่า… คนผู้นั้นก็เป็นคนตระกูลฉี?”“ถูกต้อง เป็นลูกอนุสกุลฉี”สิ้นคำ ไฉนเลยสามีภรรยาสกุลซุนจะไม่เข้าใจ?ดูท่าแล้ว นี่คงเป็นฝีมือที่คนสกุลฉีใช้เป็นประจำ!“รอให้ท่านหญิงฉางผิงฟื้นขึ้นมา นางย่อมรู้ความจริง ไม่สู้ฟังนางพูดก่อนเถอะ”ระหว่างนั้น ท่านหญิงฉางผิงที่อมโสมไว้ในปากก็เริ่มฟื้นสติ“ท่านพ่อ ท่านแม่”ฉางผิงค่อย ๆ พยุงตัวลุกขึ้นนั่ง นางนวดศีรษะ รู้สึกเพียงเจ็บปวด“เกิดอะไรขึ้น? เหตุใดข้าปวดหัวถึงเพียงนี้ ร่างกายก็ไม่มีแรงเลย”“ฉางผิง เจ้าฟื้นเสียที” ซุนฮูหยินรีบพยุงบุตรสาวให้นั่งขึ้นมา ถอนหายใจโล่งอก “เจ้าปลอดภัยก็ดีแล้ว ทำให้พวกเราตกใจแทบแย่”ใบหน้าฉางผิงยังเต็มไปด้วยความสับสน “ข้า ข้าเป็นอะไรไปหรือ?”ได

ฉางผิงตกอยู่ในห้วงแห่งความลังเลครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยขึ้นว่า“ก่อนจะไปขอคำอธิบายจากสกุลฉี ข้าอยากไปพบคุณชายใหญ่สกุลฉีก่อน”บัดนี้เรื่องราววุ่นวายมาถึงขั้นนี้แล้ว ทุกอย่างในตอนนี้แตกต่างจากสิ่งที่นางเคยคิดไว้มากนัก นางยังไม่อาจตัดสินใจได้ว่าจะจัดการอย่างไรต่อไป แต่สิ่งที่นางต้องการที่สุดในตอนนี้คือพบจวิ้นเฉิงนางอยากอธิบายทุกอย่างให้เขาฟังให้ชัดเจน เช่นนี้แล้ว ไม่ว่าผลท้ายที่สุดจะเป็นอย่างไร นางก็จะยอมรับมันคำพูดนั้นทำให้ซุนฮูหยินกับใต้เท้าซุนสบตากันแวบหนึ่ง ทั้งสองต่างรู้ดีว่าคนที่ฉางผิงรักจริง ๆ คือผู้ใด“เจ้าอยากไปพบก็ย่อมได้ แต่ตอนนี้มีหญิงสาวที่ดีมากมาย เรื่องราวไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ได้พบหน้ากันแล้วเจ้าอาจจะต้องเสียใจ เจ้าจะต้องเตรียมใจเอาไว้ด้วย”สายตาใต้เท้าซุนมองเปี่ยมความเจ็บปวด ในฐานะผู้ใหญ่ เพียงได้ฟังเรื่องที่เกิดขึ้นดูแล้ว ก็รู้แล้วว่าผลลัพธ์ของเรื่องนี้อย่างกระจ่างชัดงานแต่งย่อมเป็นไปไม่ได้แล้ว...ยังไม่ต้องพูดถึงสกุลฉี แม้แต่พวกเขาก็ไม่อาจรับปากได้สกุลฉีมีคนต่ำช้าอย่างฉีจวิ้นหมิง บัดนี้สามารถทำเรื่องต่ำช้าเช่นนี้ได้ ใครจะรู้ว่าภายภาคหน้าเขาจะทำสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว