Semua Bab The Star: Bab 21 - Bab 30

Nasa loob ako ng dressing room ko para sa paghahanda sa rehersal ko sa isang show ng biglang pumasok ang kaibigan ko na parang hinabol ng toro."Wae?" bulalas ko naman sa kaibigan ko na si Jae pinaupo siya nang bodyguard ko.(Why?)Nilapitan ko naman siya at inabutan ng maiinom nang tubig."She's back," sagot naman ni Jae isa rin siya sa kasama ko sa movie pati ang kaibigan namin na si Kim."Ah? Nuga dol-aonayo?" pagtataka kong bulalas naman at tinabihan ko siya ng upo.(Who is returning?)"Axelle Villa, geunyeoneun yeonghwa-e pohamdoeeoya hal inmul-igo, daleun nalaui oegug-in atiseuteuloseo uliwa hamkke jag-eobhal salam-ibnida." pahayag naman sa akin ni Jae nang ilapag ang inumin na hawak niya natulala naman ako.(She's part of the movie, which should be included, she's the one we're referring to as having a foreign artist from another country who will be working with us.)Walang binabanggit sa amin kung sino ang makakasama namin sa movie na mula sa ibang bansa."Geunyeoga yeonghwa-e

Binigyan ang buong cast ng pahinga sa pelikula ng magkasakit ang ibang cast pinadala pa kami sa hospital para i-check up kung may nahawa nalaman namin na isa sa cast may covid. Ang mga negative sa covid huwag lumayo sa lugar pwede lumabas ng normal pa rin at tapusin ang trabaho. "Nakaka-inip! Gusto ko mamasyal, may shoot ba ngayon?" tanong ko naman sa mga kasama ko nasa loob kami ng tinutuluyan kong kwarto. Magkakatabi lang naman kami ng kwarto. Ang isa sa kasamahan namin nahawa sa covid kaya lumayo ang ka-roommate nito kasama ito ng isa sa kasamahan ng manager ko. Nagka-tinginan naman sila at tumingin ako sa kanila. Walang nagsabi sa akin kung ano ang talagang schedule ko. "What? Hindi ko alam ang schedule ko sa movie, may shooting ba?" simangot kong tanong sa kanila mabuti na lang kami lang ito. "RD mo, Axelle sige mamasyal tayo ngayon kaso, wala kang kasamang bodyguard isa lang siguro kailangan din nila ng pahinga." bulalas ng manager ko at sumang-ayon ako hindi naman ako

Hindi rin kami nagtagal sa Jeju resort dahil kailangan naming bumalik sa Seoul para tapusin ang ginagawa naming pelikula. Dalawang araw ang nakalipas, nakaramdam ako ng pangangati ng lalamunan at ang sakit ng ulo ko. Uminom na ako nang maraming tubig at home remedy hindi pa rin nawawala. Nabaling naman ang tingin ko nang lapitan ako ng manager ko. Sa sakit nang ulo ko pumipikit na ako ng mata ko nakita ko sa mukha ng manager ko ang concern nito. "Okay ka lang ba?" pag-aalalang tanong sa akin ng manager ko nilapitan niya ako. Alam naman niya masama na ang pakiramdam ko. Kaya hindi ko kailangang mag-sinungaling sa kanya ang hindi pa nakaka-alam ang magulang ko kapag sinabi ko ito sobra sila mag-worry katulad noong nahimatay ako sa isang concert nanood kasi ako sa isang sikat na foreigner na singer that time kasama ko pa ang mga kaibigan ko. Akala nila malala ang nangyari sa akin pina-general check up pa ako sa hospital ng magulang ko para sigurado at inalam pa namin kung namana

This is last day of shooting, mag-damag ang ginagawa namin para maaga kami matapos sa shooting. Hindi ko alam kung bakit ako iniiwasan ni Axelle mula nang kausapin ako ng magulang niya may sinabi ba sila sa kanya.Nagpapahinga kaming lahat sa shooting napalingon ako ng tinabihan ako ng mga kaibigan ko na sina Kim, Jae, Joon nakasandal kasi ako sa pader."Bro, gwaenchanh-a? Meonghani chyeodabogo issjanh-a." pansin ni Joon sa harapan ko dahilan para mabaling ang tingin ko sa kanila.(Are you okay? You're staring blankly.)Hindi na lang ako sumagot sa kanilang pag-uusisa hindi ko naman maitatago sa kanila ang lahat. Napapa-isip lang talaga ako kung bakit ako nilalayuan at hindi pinapansin mula ng magkausap kami ng magulang niya.Okay lang ba siya?"Amugeosdo aniya. wae?" sagot ko na lang sa mga kaibigan ko.(It's nothing, why?)Hindi sila naniniwala sa sinasabi ko at parang nag-iisip kung anong nangyayari sa akin."Gwaenchanh-ayo?" bulalas ni Jae nang akbayan naman niya ako bigla lumayo

Nagmamadali ako maglakad sa hallway habang naglalakad ako at nakasuot ako sa headset hindi ko nakitang nakabunggo ako ng tao. Huminto lang ako para humingi paumanhin natigilan naman ako bigla."I'm—" putol ko nang sasabihin nang makilala ko ang nabunggo kong tao.May humawak sa akin at alam kong siya 'yon nilapitan niya ako nagka-titigan na lang kaming dalawa. Tinawag nito ang pangalan ko nakita ko sa mukha niya na may gusto siyang sabihin sa akin hindi niyamabigkas sa bibig niya."Sillyehabnida, jigeum tteonagessseubnida." sabi ko at nang lalampasan ko na siya nagsalita siya bigla.l(Excuse me, I'm leaving now.)"Wait!" awat ng taong hindi ko inaasahang makikita pa ulit sa nakalipas na taon.Hinawakan niya ako sa braso ko napahinto naman ako at hindi ako tumitingin sa likuran ko."Eotteohge jinaeseyo?" tanong nito sa akin hindi ko siya sinagot iba ang feeling ko ngayon nang magka-harap kaming dalawa.(How are you?)Hindi ako umiimik sa kanya at dahan-dahan inalis ko ang kamay ng baba