จวนหยวนในเรือนหลัก ปกติท่านผู้เฒ่าหยวนมักจะกินข้าวคนเดียว วันนี้กลับแปลกออกไป มีคนมานั่งกินเป็นเพื่อนด้วยเสียวอู่กวาดตามองอาหารบนโต๊ะ “นี่มันจืดชืดมากเลย แย่ยิ่งกว่าภูเขาหวูหยาของพวกเราเสียอีก!“ท่านเป็นเจ้าบ้านไม่ใช่หรือ?”ท่านผู้เฒ่าเหลือบมองเขาแวบหนึ่งบ่าวรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ อธิบาย “คุณชายเสียวอู่ ท่านอาจไม่ทราบ ท่านผู้เฒ่าชอบทานอาหารจืด ๆ ขอรับ”เสียวอู่เบ้ปาก “ข้าไม่ชินกับอาหารพวกนี้”“ได้ยินมาว่าอาหารของเรือนตะวันตกไม่เลว ไม่งั้นข้า...”เพี๊ยะ! ท่านผู้เฒ่ากระแทกตะเกียบลงบนโต๊ะ “วันนี้เจ้าไปที่เรือนตะวันตกมาแล้วหรือ?”เสียวอู่ตอบ “อืม” เสียงหนึ่ง ไม่คิดว่าตัวเองทำอะไรผิด ตอนกลางวัน ท่านผู้เฒ่าเป็นคนพูดเอง ให้เขาเดินดูภายในจวน ทำความคุ้นเคยกับสถานที่เรือนตะวันตกก็เป็นส่วนหนึ่งของจวนหยวนไม่ใช่หรือ?สีหน้าท่านผู้เฒ่ามืดลงทันที “ต่อไปห้ามไปเรือนตะวันตกอีก”เสียวอู่ถามกลับอย่างไม่คิดอะไรมาก “ข้าอาจจะไม่ใช่หลานแท้ ๆ ของท่านก็ได้ ท่านจะมาจำกัดข้าแบบนี้? งั้นข้าขอไม่เป็นหลานของท่านดีกว่า”คำพูดนี้ทำเอาท่านผู้เฒ่าโกรธจนตัวสั่น “กล้าไปอีก ข้าจะตีขาเจ้าให้ห
Baca selengkapnya