เฟิ่งจิ่วเหยียนใกล้คลอดเต็มที คาดว่าน่าจะอีกไม่กี่วันนี้เพื่อให้นางคลอดอย่างปลอดภัย เวยเฉียงจึงจัดให้นางพักอยู่ที่ตำหนักเซวียนซื่อ พร้อมทั้งจัดเตรียมหมอหลวงคอยผลัดเวรกันเฝ้าดูแลส่วนพวกอาหลิ่นก็ถูกจัดให้อยู่ที่ตำหนักด้านข้าง โดยมีนายหญิงเฟิ่งเป็นคนดูแลด้วยตนเอง เพื่อป้องกันไม่ให้กระทบกระเทือนต่อนางวันนี้นางกำลังจะไปที่ตำหนักด้านข้างเพื่อเยี่ยมเด็กทั้งสอง แต่ยังไม่ทันก้าวออกจากประตูไม้ ฝีก้าวก็พลันหยุดชะงัก สายตาจับจ้องไปที่คนตรงหน้าคนที่จู่ ๆ ก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้านาง หากมิใช่เซียวอวี้ แล้วจะเป็นใครได้อีก?เฟิ่งจิ่วเหยียนราวกับถูกตรึงอยู่กับที่ ด้วยความรู้สึกประหลาดใจส่วนเซียวอวี้ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความยินดี รีบเดินไม่กี่ก้าวก็มาอยู่ตรงหน้านางแล้ว“เหตุใดท่าน...” นางยังเอ่ยไม่ทันจบ ก็ถูกเขาโอบกอดไว้แน่น“เราเป็นห่วงเจ้า”น้ำเสียงของเซียวอวี้แหบพร่า เต็มไปด้วยความรู้สึกที่เก็บกดไว้ แล้วจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผากของนาง จากนั้นค่อยปล่อยนาง และประคองนางให้นั่งลง“เราคำนวณวันแล้ว เจ้าใกล้จะคลอดแล้ว“ครั้งก่อนที่เจ้าคลอดพวกอาหลิ่น เราไม่สามารถอยู่เคียงข้างเจ้าได้“ครั้งนี้ไม่ว่า
Baca selengkapnya