CHAPTER 103RD POV “Bakit kaya pareho tayo?” Tanong niya rito, matapos niya itong bihisan. Damit niya rin ang isinuot dito, dahil nakalimutan niyang bumili ng damit nito. “Boss, matutulog na ako.” Wika nito habang kinuha nito ang bote, na may laman na gatas.“Sige.” Sagot niya, habang nilagyan ito ng kumot. “Ayoko niyan Boss, mainit.” Wika nito, habang natigilan siya. Ganitong-ganito rin siya, ayaw niya sa kumot dahil mainit. Napangiti siya, dahil sa kanyang naisip. ‘Imposible, dahil ngayon ko lang nakita si Arya.’ Nagising si Gray, nang marinig niya ang iyak ni Alexander.“Hey…” Mahinang wika niya, habang tinapik ito. “Mommy…” Hikbing wika nito at niyakap siya ng mahigpit. “Bukas nalang kita ihatid.” Sagot niya rito, habang niyakap ito ng mahigpit. “‘Wag ka nang umiyak, nandito ako. Hindi kita iiwan.” Wika niya, habang tumigil ito sa pag-iyak. Kina-umagahan ay napabalikwas si Gray, nang marinig niya ang tunog ng doorbell. “Sir Gray, magandang umaga po.” Wika sa kanya ni Ar
Terakhir Diperbarui : 2025-05-17 Baca selengkapnya