Semua Bab ยอดหญิงในเงามาร: Bab 771 - Bab 780

เขาเพียงหัวเราะเยาะออกมา พอดีเหลือบไปเห็นเฉาซิงวั่ง ก็รีบเอ่ยขึ้นว่า “จริงสิ ฝ่าบาท เฉาซิงวั่งขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”“ให้เขาเข้ามาเถอะ” ฮ่องเต้หย่งชางเสวยยาลูกกลอนเม็ดหนึ่งลงไป พอเห็นเฉาซิงวั่งเดินเข้ามา ก็เลิกพระขนงขึ้น “เจ้าเฒ่านี่ วันหนึ่งมาตั้งห้าหกเที่ยว”ท่าทีของเฉาซิงวั่งที่นอบน้อม “ฝ่าบาท โปรดทรงพระเมตตาให้กระหม่อมที่พิกลพิการผู้นี้ได้รับหน้าที่ตรวจและลงนามผ่านฎีกาเช่นนี้ ซึ่งเป็นภาระหน้าที่ใหญ่อย่างยิ่ง กระหม่อมมิกล้าละเลยแม้แต่น้อย ขอฝ่าบาททรงวินิจฉัยเถิด!”แม้ว่าอำนาจการตรวจและลงนามผ่านฎีกาจะถูกมอบหมายให้ไปแล้วแต่ที่สุดแล้ว ฮ่องเต้หย่งชางก็ยังคงกุมอำนาจตัดสินสุดท้ายอยู่ พระองค์ย่อมต้องทอดพระเนตรฎีกาด้วยพระองค์เองดังนั้นพระองค์เพียงรับเสียงหนึ่ง แล้วก็พลิกเปิดฎีกาขึ้นดูแต่พอดีในเวลานั้นเอง จู่ ๆ มีฎีกาฉบับหนึ่งร่วงหล่นลงบนพื้นขันทีเซี่ย)กำลังจะก้าวไปหยิบขึ้นมาแต่ทว่าเฉาซิงวั่งกลับไวกว่า คว้าเก็บขึ้นมาด้วยความว่องไว ส่งถวายให้ฮ่องเต้หย่งชางฮ่องเต้หย่งชางยื่นพระหัตถ์รับมา พลางเปิดออกดูโดยไม่คิดอะไรทันทีที่ทอดพระเนตรเนื้อหาในนั้น ฮ่องเต้หย่งชางก็มีสีพระพักตร์มืดหม

กล่าวด้วยใบหน้าที่ทุกข์ใจ “นั่น นั่นก็แย่แล้วสิ! เฉาซิงวั่งไม่มีวันยอมปล่อยผ่านไปแน่ เขาเป็นคนที่ฝ่าบาททรงโปรดปราน อีกทั้งยังแสดงออกมาโดยตลอดว่าตนเองไม่มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับอ๋องฉี……”ดังนั้น เมื่อมองในทางกลับกัน ถ้อยคำของเขามีน้ำหนักความน่าเชื่อถือเช่นนี้แล้ว โทษหลอกลวงเบื้องสูงของเซียวอวิ๋นถิง จึงถูกตอกตรึงจนแน่นหนาไม่เพียงแค่เซียวอวิ๋นถิงเท่านั้น แม้แต่ตระกูลเฝิงก็จบสิ้นแล้วเหมือนกันแล้วก็ฮองเฮาเฝิง ฮองเฮาเฝิงจะทำเช่นไร?ชีหยวนยกมุมปากขึ้น ราวกับยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “พอเถิดใต้เท้าเฝิง การโอดครวญก็แก้ปัญหาอะไรไม่ได้หรอก ยามนี้ สิ่งสำคัญเฉพาะหน้า คือจะต้องหาทางแก้ไขเรื่องนี้ให้ได้”หลักการนี้เฝิงอวี้จางย่อมเข้าใจดีแต่ปัญหาคือ จะให้แก้อย่างไรเล่า?ทั้งพยาน ทั้งหลักฐานล้วนพร้อม จะให้แก้อย่างไร?!ชีหยวนหัวเราะออกมาอย่างฉับพลัน “อย่าเพิ่งร้อนใจไปเลย เรื่องสนุกเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นเอง เมื่อท่านได้เข้าเฝ้าฝ่าบาทแล้ว ก็จงยืนยันหนักแน่นไปว่า เรื่องเช่นนั้นไม่เคยมีอยู่จริงเลย ท่านเพียงแต่ไปช่วยพระนัดดารัชทายาทออกมาหลังจากเกิดคดีความอยุติธรรมที่เขาเหมาซาน แต่ท่านมิได้ส่งพระนัดดาร

จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาอันตรายจริง ๆ ยังดีที่ชาถ้วยนี้ดื่มลงไปโดยปราศจากเหตุร้ายไม่เช่นนั้นคงสำลักอีกหนเขายกมือลูบอก แล้วเอ่ยถามชีหยวนด้วยความสงสัยว่า “แม่หนูหยวน เจ้าวางแผนไว้ว่าอย่างไรกันแน่?”ชีหยวนเลิกคิ้วพลางว่า “ง่ายมากนัก หากฉีหลินกับเฉาซิงวั่งเป็นพวกเดียวกัน แล้วหลักฐานเมื่อครานั้น จะเป็นของจริงได้อย่างไรกัน?”ชีเจิ้นอดมิได้ที่จะอยากตบโต๊ะร้องชมยอดเยี่ยม!ยอดเยี่ยมโดยแท้!สมองของชีหยวน ไม่ว่านางจะทำสิ่งใดก็ต้องสำเร็จเป็นแน่แท้!ในขณะเดียวกัน เฉาซิงวั่งกลับกระวนกระวายใจเรื่องราวพลิกผัน เกิดการเปลี่ยนแปลงกะทันหัน เขารู้สึกไม่สบายใจเลยจริง ๆแต่ยิ่งหวาดกลัวสิ่งใด สิ่งนั้นก็มักจะเกิดขึ้นจริงไม่นานนัก จงจินสุ่ยก็เข้ามาจากด้านนอก กราบทูลฮ่องเต้หย่งชางเสียงเบาว่า “ฝ่าบาท องครักษ์ขนนก กัวฮ่วนจี๋ขอเข้าเฝ้า! กล่าวว่าจับกุมมือสังหารได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ!”มือสังหารหรือ? ฮ่องเต้หย่งชางพลันมิอาจใส่ใจเรื่องราวตรงหน้าต่อไป โบกพระหัตถ์ให้ฮองเฮาเฝิงและคนทั้งหลายถอยออกไปก่อนองค์รัชทายาทร่างอวบกลมผุดลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ก้าวเดินออกไปว่องไวเกินผู้ใด......ฮ่องเต้หย่งชางทอดดวงเนตรม

มีเพียงเมื่อความรักทัดเทียมกัน จึงจะดำรงอยู่ได้อย่างยืนนานชีหยวนเลิกคิ้วพลางว่า “บัดนี้ฉีหลินคงไปเข้าเฝ้าฝ่าบาทแล้วกระมัง”เป็นเช่นนั้นแล้วจริง ๆ ลู่อี้เฟิงคุมตัวฉีหลินไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้หย่งชาง ระหว่างทางยังเน้นย้ำว่า “เจ้าจงทำตัวซื่อสัตย์ อย่าได้ก่อเรื่องอันใดขึ้นมาอีก ไม่เช่นนั้นจงระวังชีวิตคนทั้งตระกูลของเจ้าเถิด!”หน่วยกล้าตายหามีครอบครัวไม่แต่ฉีหลินกลับมีสตรีในดวงใจยิ่งไปกว่านั้นยังลอบเข้าพิธีสมรสกับนางอย่างลับ ๆนับแต่ชั่วขณะนั้น เขาก็ขาดคุณสมบัติในการเป็นหน่วยกล้าตายไปแล้วเพราะเหตุนี้เอง เขาจึงถูกชีหยวนข่มขวัญจนเผยความลับทั้งหมดออกมาทันทีเมื่อคิดดังนี้ขึ้นมา ฉีหลินก็รู้สึกขมขื่นอยู่ในใจในท้องพระโรง ขณะนั้นเฉาซิงวั่งร้อนรุ่มในใจนักเขาไม่เข้าใจเลย ด้วยฝีมือของฉีหลิน อีกทั้งยุ้งฉางก็เป็นคนของตนทั้งสิ้น ไยฉีหลินถึงถูกจับในข้อหามือสังหารได้?ช่างเป็นคนโง่เง่า!โง่เง่า!แล้วทีนี้ ท่านอ๋องจะทำเช่นไรเล่า?!ใครเล่าจะไม่รู้ว่าฉีหลินคือคนสนิทของท่านอ๋อง!เขาร้อนรนจนแทบสิ้นสติ หัวใจเต้นแรงราวกับจะกระเด็นออกมาจากอก ขณะเดียวกันก็อดคิดมิได้ว่า หากอีกประเดี๋ยวฉีหลินพลั้งปาก

เขาตัวสั่นระริก หมอบราบกับพื้น ทั้งร้องไห้ทั้งหวาดกลัว “ฝ่าบาท ฝ่าบาท เรื่องนี้หามีส่วนเกี่ยวข้องกับบ่าวเฒ่าไม่พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท เขาใส่ร้ายบ่าวเฒ่าทั้งนั้น!”ฮ่องเต้หย่งชางเหลือบมองไปยังขันทีเซี่ยขันทีเซี่ยก็หมุนกายออกไป แล้วนำตัวเฉียวฉงเจินเข้ามาเดิมทีเฉียวฉงเจินรออยู่ด้านนอกมาตลอด มองดูเหล่าขุนนางใหญ่เข้าออกไปมา ในใจเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาสำนักพระพุทธศาสนา แท้จริงแล้วก็เป็นสำนักที่มีผลประโยชน์มากนัก เพราะใต้หล้านี้หาได้มีวัดวาอารามใดที่ยากจนไม่แต่ปัญหาคือ เขาอยู่ในสำนักพระพุทธศาสนาหาใช่เป็นขุนนางตำแหน่งใหญ่อันใดมีผลประโยชน์ก็มิได้ตกมาถึงมือเขาแต่ก็ไม่เป็นไร ขอเพียงทำเรื่องนี้สำเร็จ เช่นนั้นผลประโยชน์ย่อมตกมาถึงเขาแน่นอนเขากำลังคิดอยู่ ขันทีเซี่ยก็โบกมือเรียก เขาจึงรีบเดินตามเข้าไปยังตำหนักไท่จี๋อย่างปีติยินดีเพียงแต่ครั้งนี้เมื่อก้าวเข้าสู่ตำหนักไท่จี๋ เขาพลันรู้สึกได้ว่าบรรยากาศหาได้ปกติไม่เฉาซิงวั่งกำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น สีหน้าไร้โลหิตอีกทั้งยังมีฉีหลินหมอบอยู่กับพื้น ดูท่าทางเหมือนถูกข่มขวัญจนเกือบขาดใจตายนี่มันเรื่องอันใดกัน?เขาถึงกับสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ