Semua Bab Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Bab 271 - Bab 280

Si Sharon ay halos hindi mapakali sa tuwa sa narinig mula sa batang limang taong gulang. Sa sobrang galak, nakalimutan niya ang hapdi sa kanyang mga paa at napasigaw sa tuwa."Munting prinsesa, ano ‘yung sinabi mo? Ulitin mo nga!"Tila seryoso si Anri habang inuulit ang kanyang sinabi. "Kailangan naman talagang makahanap ng asawa si Daddy balang araw. Ang bait-bait mo sa akin—maganda at mahinahon—kaya bakit hindi ikaw na lang ang pakasalan niya? Sa ganun, lagi mo akong mapapangalagaan."Nanlaki ang mga mata ni Sharon sa kasabikan. "Tama! Saktong-sakto!" Halos pabulong niyang sinabi habang palihim na lumapit kay Anri. "Makinig ka, munting prinsesa, ang babaeng mapapangasawa ng daddy mo ay magiging napaka-importante sa ‘yo. Isipin mo… paano kung maling babae ang mapili niya? Paano kung masama ang ugali? Paano kung gusto ka niyang saktan?"Hindi na halos mapigil ni Sharon ang kanyang kilig. Ito na ang pagkakataon niya. Kung makukuha niya ang loob ng batang ito, tiyak na pasok na siya sa

Nagulantang ang buong bulwagan sa matinding kaguluhan.Naghari ang pagkamangha at katahimikan habang ang mga bisita ay nanood, tuluyang nawindang sa nasasaksihan.Pati ang pinuno ng pamilya, si Alec, na nakaupo sa pinakamataas na posisyon, ay pansamantalang natulala.Matapang si Zoey—iyon ay alam ng lahat—pero may isa siyang kinatatakutan: si Alec. Ngunit ngayong kasama niya ang kanyang lolo, si Don Pablo, nadagdagan ang kanyang kumpiyansa. Hindi siya magpapatalo.At ngayong harap-harapan pa siyang niloko ni Sharon, hindi niya ito palalagpasin.Sa matinding galit, sinabunutan ni Zoey si Sharon nang buong puwersa. Napasigaw si Sharon sa sakit, ramdam ang paghapdi ng anit niya mula sa malakas na hatak. Sa desperasyon, inapakan niya nang ubos-lakas ang paa ni Zoey.CRACK!Tunog ng nabaling buto."AHHH!" Napasigaw si Zoey, napaluhod sa sahig.Pero sa halip na bitiwan si Sharon, lalo pa niyang hinatak ang buhok nito, nagngangalit ang mga ngipin. Pareho silang natumba, nagpagulong-gulong, n

Had Don Pablo not mentioned the emerald green bracelet, Alec might have forgotten about it entirely. That bracelet—an heirloom from his mother—was invaluable, both in worth and sentiment.Don Pablo’s voice cut through the tension again."Alec, mapanlinlang ang babaeng iyon. Namumuhay siya sa anino, ginugulo ang lahat para sa sarili niyang kapakinabangan. Nakalimutan mo na ba kung paano niya sinira si Duke, si Zeus—ang batang panginoon ng mga Altamirano—at si Marco?"Hindi siya katulad ng ina mo.”"At sabihin mo sa akin, ang batang pinalaki ng isang babaeng tulad niya—maari bang lumaking maayos?"Alec let out a slow, deliberate smile."Nasa akin na ngayon ang anak ko. Ano ang kinalaman niyan sa ina niya?”"Don Pablo, lumalampas ka na sa linya.”"At pagdating sa pagpapalaki ng anak ko, hindi ko kailanman kailangan ng payo mula kaninuman. Siguro mas mabuting pagtuunan mo ng pansin ang pagdisiplina sa sarili mong apo—bago pa siya lalong mapahiya sa mga Beaufort!"With that, he rose to his

Mas mukhang hinog at mas may taglay na pino at marangal na aura si Marco kumpara sa anim na taon na ang nakalipas. Naaalala pa rin ni Irina kung gaano ito nakatulong sa kanya noong tumakas siya mula sa South City. Kahit noong desperado niyang sinubukang pigilan ang kasal ni Alec mula sa kanyang mumunting inuupahang silid, si Marco ang isa sa mga naging sandigan niya.Ngayon, habang nakatingin siya rito, may bahagyang init sa kanyang tingin—mas malambing, mas nagpapasalamat.Pinagmasdan muna siya ni Marco bago nagsalita. “Irina, ayos ka lang ba? Narinig kong nahuli ka ni Alec... Matagal nang nagmamatyag ang pamilya ko sa'yo, pero alam kong kung gagalaw ako agad, lalo lang siyang magagalit. Kaya nanatili akong malayo. Pero ngayong nagkaroon ako ng pagkakataon, sabihin mo sa akin—talaga bang ayos ka lang? Mabuti ba ang pagtrato sa'yo ni Alec—”“Mabuti.” Dalawang salita lang. Wala nang iba.Isang maliit, hindi mabasang ngiti ang sumilay sa labi ni Irina.Kahit kailan, hindi siya naging ma

Sandaling natulala si Greg, at sa tapat niya, parehong nagulat sina Marco at Irina.Hindi man lang nag-isip, agad na pumuwesto si Marco sa harap ni Irina, tila protektado siya mula kay Alec. May bahid ng kaba sa seryoso niyang ekspresyon habang tinititigan ang lalaki.“Alec… kung may problema ka, sa akin mo na lang ibunton. Huwag mong pahirapan si Irina. Sa huli, siya pa rin ang ina ng anak mo.”Saglit siyang tumigil, saka nag-aatubiling nagdagdag, “Kung may kailangan kang pagbayaran… ako na lang ang patayin mo o pagpilian mong pagpira-pirasuhin.”Hindi agad sumagot si Alec. Sa halip, mabilis niyang inalis ang kurbata at tinanggal ang unang ilang butones ng kanyang polo, inilantad ang matigas at bahagyang kayumangging balat sa ilalim.Malamig at walang emosyon ang kanyang boses. “Ano bang iniisip mo? Mainit sa loob ng sasakyan, kaya ko binuksan ang polo ko para lumamig.”Sandaling natigilan si Marco bago napansin ang pulang galos sa leeg ni Alec. Nagtataka niyang itinuro ito. “Uh… Ale