All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 501 - Chapter 510

Nang makita ni Alec si Irina na mahigpit na yakap-yakap ang urn ng kanyang ama, habang bakas ang matinding lungkot sa kanyang mukha, hindi niya magawang sabihin ang buong katotohanan.Hinila niya ito sa isang mahigpit na yakap at marahang bulong, “Nandito na ako. Nandito rin sina Anri at Zeus. Hindi ka nag-iisa. May dalawang tunay kang kaibigan. Kailangan mong maging matatag.”Pinagdikit ni Irina ang kanyang mga labi at pinilit ang isang bahagyang ngiti.Sumandal siya sa mga bisig ni Alec, mas kalmado na ang boses kaysa kanina. “Alec… ang dami ko nang pinagdaanan. Ang daming sakit. Pero sa totoo lang, sanay na ako. Kakayanin ko. Hindi mo na kailangang aliwin ako o pagandahin pa ang katotohanan. Haharapin ko ito, gaano man kabangis.”“Kung gano’n… sasabihin ko na,” aniya.Huminga nang malalim si Irina, inihanda ang sarili sa pinakamasaklap na maaaring mangyari.Ang kanyang ina… ikinulong ni Nicholas. At nangyari ito habang nasa syudad pa siya. Nandoon lang siya. At kahit gano’n… wala s

Irina nodded gently.That afternoon, she slept deeply in the hotel suite—one of the most peaceful rests she’d had in a long time.When she finally woke, it was already dark outside.Dahan-dahang dumilat si Irina at tumingin sa paligid, pero wala roon ang kanyang asawa at anak.Bahagya siyang napangiti. Malamang ay hinila na naman ni Anri si Alec para maglakad-lakad… o baka bumili ng meryenda o kung ano man.Bigla, tumunog ang kanyang telepono.Isang malamig na kilabot ang gumapang sa kanyang likod.Ang huling tawag na natanggap niya, kaninang umaga pa, ay galing kay Zoey—at ngayon, ang muling pagkarinig ng ringtone ay nagdulot ng panibagong kaba sa kanyang dibdib.Si Zoey na naman kaya?Kung siya nga, alam ni Irina na mahihirapan siyang manatiling kalmado.Kaya hindi niya sinagot. Hinayaan lang niyang patuloy ang pagtunog.Ngunit hindi pa lumilipas ang isang minuto, muling tumunog ang telepono.May pag-aatubili siyang kinuha ito at sinagot sa mahinang tinig. “Hello?”Isang pamilyar at

Namaga ang pisngi ng batang dose anyos mula sa sampal—kita-kita pa ang bakas ng limang daliri sa balat niya.Takot na takot si Irina. Ni hindi siya nangahas umiyak.Tahimik lang siyang nakatitig sa mga magulang ni Hailey, nanginginig sa kaba.Hindi naman talaga niya ginusto ang mapunta sa bahay ng mga mayamang ito.Araw-araw, pagkatapos ng klase, inaalagaan niya ang amang may sakit, tinutulungan ang ina sa pag-igib ng tubig, at isinusulit ang oras para sa kanyang pag-aaral. Sapat na ang hirap ng buhay niya.Pero sila ang pumili sa kanya. At kung tatanggihan niya ang pagsali sa palitan ng mag-aaral, hindi niya maipapasa ang kinakailangang sanaysay. Mas malala pa, baka mawala ang buwanang tulong na tatlumpung yuan—pera na ginagamit nila pambili ng gamot ng kanyang ama.Kaya, sa mahinahong pangungumbinsi ng kanyang ina, napapayag din siya.Hindi niya akalaing magiging ganito ka-malupit ang pamilyang ito. Pero tiniis niya ang lahat. Hindi niya sinabi kahit isang salita sa mga magulang niy

Ang batang babae, labindalawang taong gulang pa lamang, ay nakasalampak sa lupa, nakakulubot ang katawan matapos sipain. Dumadaloy ang dugo mula sa kanyang bibig.Hindi niya maintindihan—ano'ng nangyari sa mga magulang nito? Hindi ba’t palagi naman siyang naging mabait at masunurin?“Lumayas ka! Wala kang kwenta! Umalis ka na! Lumayas ka sa pamamahay ko ngayon din!”Sa kalaliman ng gabi, pinalayas siya ng mga Argiente.Mag-isang naglakad si Irina pauwi mula sa bayan. Pagsapit niya sa kanilang tahanan, hatinggabi na.Nang makita siya ng kanyang ama, na noon ay nakaratay sa ospital, at ng kanyang ina, na galing pa sa trabaho at pagod na pagod, nanlumo ang dalawa. Maputla at duguan ang anak nilang si Irina. Napahagulgol ang kanyang ina habang ang ama naman ay halos mabaliw sa sakit at galit.Nahulog ito mula sa kama ng ospital at bumulagta sa sahig.“Anak ko! Sino'ng may kagagawan nito sa anak ko?!” sigaw ng ama, sabay hampas ng kanyang mga kamao sa sahig hanggang magdugo ang balat ng mg

May bahid ng lungkot sa tinig ni Irina nang magsalita siya.“Kung gano’n, Miss Hailey… paano mo balak akong harapin?”Hindi siya kailanman ninais na manakit ng kapwa. Sa munting bayang ito, siya lamang ang tunay na nakakaunawa sa ugali ng kaniyang asawa. Tanging si Irina ang may alam kung paanong hindi nababakas sa mukha nito ang emosyon—na ito’y matalas mag-isip, hindi natitinag, at ang hangaring pumatay ay laging tahimik lang na nasa puso. Walang kapantay ang kanyang kalupitan.Kaya kahit sa sandaling ito, nanatiling kalmado si Irina habang nakatitig kay Hailey. Ayaw pa rin niyang makapanakit. Ngunit kung may taong pilit na lumalapit sa sariling kapahamakan, ano pa ba ang magagawa niya kundi hayaang mangyari ito?Gusto ni Hailey ng paghihiganti—pero kung iyon ang hinahanap niya, mauna na si Irina.Bata pa siya’y inapi na. Ang ama niya’y namatay na puno ng kahihiyan at galit, habang ang kanyang ina’y napilitang dalhin siya sa malayong lugar. Ngunit ang sugat na pinakamasakit sa lahat