Semua Bab Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Bab 511 - Bab 520

But the man before them treated his wife with the gentleness of a spring breeze—like a bath drawn to the perfect temperature, neither too hot nor too cold.For a moment, Hailey forgot she was in a situation that could cost her everything. All she could think about was how she had been married to David for seven or eight years—and in all that time, her husband had never treated her with even a fraction of this tenderness.Ang lalaking nasa harapan niya ay tunay na kahanga-hanga. Ang mapangasawa ang isang tulad niya… tiyak na parang nakatira ka sa isang garapong puno ng pulot—matamis, mainit, at labis-labis ang pagmamahal.Hindi lang si Hailey ang napatulala. Maging ang mga taong nasa likuran niya'y natahimik, ang mga mukha nila ay puno ng pagkagulat at hindi makapaniwala.Matapos makita ang kilos ni Alec at ang paraan ng pakikitungo niya sa kanyang anak, iisa lang ang malinaw sa lahat: Si Alec—ang kasalukuyang pinuno ng Beaufort Group—ay tapat na tapat sa kanyang asawa.Ang mga balita

Ngumisi si Amadeo kay Irina, baluktot ang mukha sa matinding galit.“Walanghiyang babae ka! Akala mo ba, dahil lang sa nakaipon ka ng kaunting pera mula sa pagbebenta ng katawan mo sa loob ng maraming taon, malinis ka na uli? Pakinggan mo 'ko—ang kaklase ni Hailey ay isang guro sa high school, nagtapos sa isang prestihiyosong unibersidad. Bumalik siya rito para magturo, tapos nagawa pang isnabin si Hailey dahil lang malamig at tahimik siya!”Napailing si Amadeo, unti-unting tumataas ang tinig.“At saan siya dinala ng kayabangan niya ngayon? Isa na rin siyang puta—tulad mo! Pero mas malala pa siya—puta siyang palihim!”Itinuro niya sa ere na parang may pinupukol na di-nakikitang anino.“Isang utos lang mula kay Hailey, sumusunod agad. Sabihan mo ng 'dilaan mo ang sapatos niyan'? Gagawin niya. Mas sunud-sunuran pa siya sa aso!”Naglalagablab ang mga mata ni Amadeo habang muling hinarap si Irina.“At ikaw! Ikaw ang may ganang apihin si Hailey dito? Sumpa ko, lalapain kita nang buhay, at

“Please… stop talking…” Amadeo looked at Irina with pleading eyes.Natigmak ng takot si Amadeo—iniisip niyang kapag natapos si Irina sa pagsasalita, baka biglang tumayo ang lalaking katabi nito, walang imik, at baliin ang tatlo niyang tadyang sa isang sipâ—gaya ng minsang ginawa niya sa dalaga.Ngunit matatag ang titig ni Irina; mahinahon ngunit matigas ang boses.“Titigil ako? Gusto mo ba akong patahimikin, Dad? Akala mo ba iyong pagbabali mo ng tatlo kong tadyang sa isang sipâ ay puwedeng palampasin nang ganoon na lang?”Walang naisagot si Amadeo.Bahagyang iginalaw ni Irina ang balikat at ngumiti—hindi ngiti ng pagkabait kundi malamig, nakapang-iinig na katahimikan.“Alam mo,” sabi niya, “baka tama ka. Siguro nga hindi na iyon dapat pag-usapan.”Nagpatong ang katahimikan sa silid; wala ni isang umimik, lahat nakatitig sa kanya—nakabigla.“Labindalawa lang ako noon,” nagpatuloy siya, banayad ngunit malinaw ang tinig.“Isang bata na walang lakas lumaban, walang boses para ipagtanggol

"Oo." Tumalikod na sina Irina at Alec at naglakad palayo.Samantala, kararating lang nina Greg at Anri, may dala-dalang mga supot ng kendi.Habang papalapit ang mag-anak, kasama sina Greg at iba pa, sa elevator, bigla na lang narinig ang malalakas na sigawan mula sa isang pribadong silid sa dulo ng pasilyo.“Kayong tatlong walang puso! Babalatan ko kayo nang buhay!”“Bugbugin siya!”“Pilayin—’wag niyong hayaang makalakad pa ’yan!”“Halika rito—hawakan natin siya! Saktan mo ang mukha niya! Ang babaeng walang hiya na ’to, pinilit ang isang matinong babae na magputa! Hinubaran pa niya at iniwan sa kalsada!”“Aray!”Pagkatapos—blag! Malakas na isinara ang pinto ng silid.Ano man ang nangyari sa loob ng kuwartong iyon matapos iyon, wala nang pakialam sina Irina at Alec.Pagbalik sa kanilang silid sa hotel, inutusan ni Alec si Greg na mag-book ng pauwi. Para hindi magambala ang tulog ni Anri, pinili nilang lumipad kinabukasan ng tanghali.Gabing iyon, nagsalo ang tatlo—kasama si Greg—ng mai

Sa kabila ng matatag niyang pagpipigil sa sarili, hindi niya napigilang mapahinto nang masulyapan ang kislap sa mga mata nito at ang mahinhin ngunit nakakabighaning anyo nito. Nanuyo ang kanyang lalamunan, at paulit-ulit siyang napalunok.“Halika na,” tawag nito sa malambing at mapagbirong tinig.Bihira siyang maunang kumilos. Sa totoo lang, inosente pa rin siya pagdating sa tukso. Sanay siyang maging kalmado at mailap—hindi niya kailanman pinag-aralan ang sining ng pang-aakit.Pero ngayong gabi, ibang usapan na ito.Bilang pasasalamat sa lahat ng ginawa ng lalaki para sa kanya sa kanilang bayan, handa siyang gawin ang unang hakbang—kahit ngayon lang.Habang nasa banyo ang lalaki, nag-ayos siya. Inalala niya ang mga eksena sa pelikula, teleserye, at mga tagpo ng romansa na minsan na niyang napanood. Matagal siyang nag-isip bago siya tuluyang nakapili.Mula sa maraming piraso ng lingerie na ibinigay nito sa kanya, pinili niya ang isang ito.Aaminin niya—namula siya sa hiya nang isuot n