All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 711 - Chapter 720

Sa labas ng tarangkahan ng tirahan ni Alec, nagsisiksikan ang dose-dosenang mamamahayag. Bitbit nila ang mga DSLR camera, mikropono, cellphone, at recorder—handa na para sa anumang sandali.Mula sa nag-uunahang tinig ng mga tao, may sumigaw, “Pasensya na, pero kailan lalabas sina Mr. and Mrs. Beaufort?” tanong ng isang reporter sa guwardiya.Natigilan si Alec sa nakita. Kahit gaano siya kalamig at kalupit, hindi niya inasahang magkakagulo nang ganito mismo sa harap ng kanyang tahanan.“M-May nangyayari ba?” matalim niyang tanong, sabay lingon sa guwardiya.Nanginginig ang guwardiya habang sumagot, “Young Master… h-hindi po namin alam. Bigla na lang sumulpot ang napakaraming reporter. Lahat sila may dalang parang ‘immunity pass.’ Ang sabi nila… si Don Pablo raw ang nag-imbita sa kanila rito.”Nanahimik si Alec.Naalala niya ang tawag mula pa noong nakaraang umaga, habang nasa pulong siya tungkol kina Irina at Zoey. Tumawag si Don Pablo na may iisang tanong, “Alec, talagang hindi mo pap

Habang palihim na lumalabas si Anri, napansin niyang nakikipag-usap ang guwardiya sa kanyang ama. Sakto namang bumukas ang elevator at lumabas si Alec.Bago pa tuluyang magsara ang pinto, biglang sumulpot mula sa hagdanan ang batang babae, suot pa ang kanyang floral na pajama.“Anri! Anri, saan ka pupunta?” sabay na sigaw nina Yaya Nelly at Irina mula sa likuran.Ngunit tumatakbo na si Anri pababa ng hagdan.Si Yaya Nelly ay sobra nang matanda para makasabay. Si Irina nama’y bagaman bumaba na ang lagnat, nananatiling mahina ang katawan matapos magliyab sa init buong maghapon. Kahit ilang mabilis na hakbang lang ay iniwan na siyang hingal na hingal.Gayunman, pinilit niyang igalaw ang kanyang mga nanghihinang binti, pilit na nagpatuloy pababa.Sina Mari at Queenie, na nakaupo sa sala, ay agad ding sumunod. Ngunit si Anri ay magaang ang mga paa, mabilis at liksi—mas mabilis kaysa kaninuman.Makalipas ang ilang minuto, narating na niya ang tarangkahan ng komunidad—kung saan dagsa ang mga

“Anak… anak ko… si Mama—si Mama’y hindi magawang humarap sa iyo. Paano ka haharapin ng Mama mo kung isa na lamang siyang multo? Hangad lang ni Mama na masilayan ka mula sa malayo. Ayokong gambalain ang iyong buhay, anak…”Ngunit wala ni isa sa mga salitang iyon ang umabot kay Irina. Mas lalo pa niyang kinulong si Anri sa kanyang dibdib, wari’y nais siyang itago sa buong mundo.Sa sandaling iyon, dumating sina Mari at Queenie. Mabilis silang kumilos—siya sa kaliwa, ang isa sa kanan—nagsilbing harang laban sa nag-uumapaw na mga reporter.Naglalagablab ang mga mata ni Mari nang singhalin niya, “May natitira pa ba kayong kapirasong pagkatao?”Sumingit ang tinig ni Queenie—matulis, walang pag-uurong.“Kung kayo ang hiningan ng bato, ibibigay n’yo ba agad? Pag-isipan n’yo muna bago kayo manlait!”Isang reporter ang mapang-asar na ngumiti. “Kayo siguro si Queenie, hindi ba?”Umiling si Queenie, bahagyang natawa nang tuyo. “Aba, salamat at may isa pa lang nakakaalam ng pangalan ko.”“At ang i

"Lolo! Hindi pa ba sapat ang pagpatay? Bakit ka ba patuloy na kumakapit dito? May ninakaw ba sa iyo si Irina—pagkain mo ba, inumin mo ba?" Malamig ang tinig ni Marco, punong puno ng galit."Walang utang na loob! Nilason ka na ng babaeng ’yon! Mula pa noong araw na inalipin ka niya, mula nang guluhin niya ang buong South City, kinasusuklaman ko na siya! Isa siyang halimaw—hindi ba’t karapat-dapat lamang siyang kamuhian?""Halimaw! Tao rin siyang isinilang ng mga magulang niya, gaya natin. Ano’ng karapatan mong bigyan siya ng ganyang bansag? Sinasabi mong nilason niya ang apo mo—ako. Tanungin kita, isa ba akong mangmang? Tanga ba ako?"“Hindi ako gano’n kapilipit ang utak. Paano mo nasasabing napaikot niya ako? At kung sakali man—sabihin mo, ano bang napala niya sa akin? Ano bang kinuha niya? Pinagbibintangan mo siyang nilason si Kuya Alec at inagaw ang asawa ni Zoey. Pero, Lolo, anim na taon nawala si Irina sa South City. Sabihin mo—ikinasal ba si Alec sa pamangkin mong si Zoey sa pana

"Ikaw… ikaw na halimaw! Walang saysay ang lahat ng taon na inaksaya ko sa pagpapalaki sa’yo! Hindi na sana kita ipinanganak! Kung alam ko lang na magiging ganito ka—isang hayop—sinakal na sana kita pagkasilang mo! Paano ka naging ganitong walang puso?""Uulitin ko—paano ka naging ganito kalupit? Ang mag-donate ng bato ay hindi naman ikamamatay, pero mas pipiliin mong mamatay ang kapatid mo kaysa iligtas siya! Bakit hindi ikaw na lang ang mamatay? Mamatay ka na ngayon din!"Galit na galit na sigaw ni Nicholas sa kabilang linya, halos mabali ang hawak niya sa telepono. Kumislot ang sugat sa putol niyang daliri dahil sa higpit ng pagkakapiga. Sa sandaling nasilayan niya ang nawawalang daliri, biglang sumiklab ang alaala—si Irina mismo ang pumutol nito.Ang awa na naramdaman niya ilang minuto lang ang nakalipas ay naglaho na, napalitan ng matinding pagkamuhi. Wala na siyang naramdaman kundi sukdulang pagkasuklam sa anak na ito na itinakwil niya noong sanggol pa lamang—anak na hindi niya k