Kakaibang Tikim의 모든 챕터: 챕터 151 - 챕터 160

Keilani POVSabi ni Sylas, huwag na raw akong pumunta sa lamay ng mama ni Braxton, gulo lang daw tiyak ang mangyayari. Tama naman siya, sure na ‘yon, pero kung hindi ako pupunta at magpapakita, baka mas maniwala ang mga taong malapit kina Beatrice na ako ang naging dahilan ng pagkamatay nito. Gusto kong ipakita sa kanila na malinis ang loob ko. Na hindi ko kasalanan kung bakit namatay ang mama nila. Gusto kong ipamukha sa kanila na sila ang dahilan ng mga hindi magandang nangyayari sa buhay nila.Ilang beses ko pang pinilit na payagan ako ni Sylas, hanggang sa magbigay siya gn kundisyon, payag siya basta may kasama akong bodyguard at kasama ko rin daw si Celestia. Para na lang payagan ako, pumayag na rin ako.“Are you ready?” tanong ni Celestia habang nasa tabi ko. Suot niya ang isang simpleng itim na bestida, gaya ko. Nandito na kami ngayon sa gilid ng simbahan kung saan may burulan.“Let’s just get this over with.” Bahala na, alam kong may mangyayari talaga pero tutuloy ako. Magpapa

Keilani POVWala akong balak bumili ng kahit ano kanina. Gusto ko lang sana ay mag-window shopping muna, tumingin-tingin ng bagong koleksyon ng paborito kong luxury brand habang iniisip kung ano ang isusuot ko sa paparating na event. Pero pagpasok ko pa lang sa boutique, halos lahat ng mata ay napatingin sa akin. Marahil dahil sa suot kong beige silk blouse, black pencil skirt at designer heels na limited edition. O baka dahil kilala na nila ako. Hindi naman bago sa akin ang atensyong ganito. Sa totoo lang, oo, hindi ko rin trip maging ganito kaarte sa mga damit. Kaya lang, nakakarinig ako sa ibang tao, lalo na sa mga kapwa ko CEO na parang minsan, hindi ako mukhang CEO dahil sa mga porma ko. Sabi ng iba, lalo na ni Celestia, dapat daw ay talagang may bonggang tatak ang bawat suot ko. Kaya naman sa nagdaan ng mga araw, ayon, pinagsanayan ko nang magsusuot ng mga mamahaling damit, sapatos, bag at kung ano-ano pa.Kahit nga si Sylas, natutuwa kasi parang na-a-adopt ko na raw sa mga sosy

Keilani POVIto na ang araw na a-attend ako sa isa na namang malaking event na first time kong mapupuntahan. Sa wakas, dumating na rin ang araw ng malaking event na pinaghahandaan ko nitong mga nakaraang linggo—ang annual prestige ball ng isang sikat na TV network dito sa Pilipinas. Hindi ko akalaing maaabot ko ang ganitong klaseng exposure, pero dahil sa biglang pagputok ng viral ng first ad ng Merritt Luxury Motor company ko, hindi lang mga businessman ang nakapansin kundi pati mga artista, executives at malalaking media.“Ma’am Keilani, five minutes until final retouch,” paalala ng isa sa makeup artists mula sa sikat na glam team na kinuhang personal ni Sylas para sa gabing ito. Sila na rin ang laging nag-aayos sa mga artista sa red carpet kaya panatag ang loob ko. Kilala na rin sila sa pagiging metikuloso, kaya confident akong magiging perfect ang look ko.“Thanks, guys. You all did an amazing job,” sabi ko habang pinapainit ang boses sa kaka-praktis ng pag-ngiti sa salamin. Ramda

Keilani POVHindi ako papayag na lamunin lang ako ng presensya ni Avina Veron sa event na ‘to. Kaya habang papasok ulit ako sa grand ballroom, tumindig ako ng diretso, taas noo at bahagyang ngumiti sa mga mata ng mga taong nakakasalubong ko. Hindi ako artista, pero ngayong gabi, gusto kong maki-ningning sa mga sikat na artista at CEO dito. ‘Yung bituin na sisiguraduhin kong hindi kayang higitan ng nining nitong si Avina.“Oh my gosh, you’re Madam Keilani Merritt, right?” ani ng isang kilalang aktres na lumapit pa talaga sa akin. Halata sa suot niyang designer gown at alahas na isa siya sa mga bigating bisita ngayong gabi.Ngumiti ako at bahagyang yumuko. “Yes, I am. Nice to meet you. Ang ganda mo naman sa personal.” siyempre, dapat pala-puri ako. Saka, totoo naman ang sinasabi ko. Walang halong biro. Magaganda ang lahat ng narito, si Avina lang ang nakakairita.“I’m such a fan of your ad with your husband. Ang galing niyong dalawa, sobrang classy.” Napangiti siya at tumabi pa sa akin.

Sylas POVUmakyat ang dugo ko sa ulo nang marinig ko ang masamang balita mula sa isang bodyguard ni Keilani.“Sir, na-ambush ang sinasakyan na sasakyan ni Ma’am Keilani.”Nanlambot ang laman ko, pero sa halip na mag-panic, tumayo ako mula sa opisina ko, kinuha ang coat ko at saka tinigasan ang boses. “Tangna! Nasaan siya ngayon?”“Safe na po, sir. Walang nasaktan sa kanila. Bulletproof po ‘yung sasakyan kaya hindi tumagos ang bala. Pero confirmed po—apat na armadong lalaki ang umatake.”Napapikit ako sa init habang napapailing. Humigpit ang hawak ko sa cellphone. “I want the footage, now. GPS coordinates, dashcam, lahat. And alert Kuki.”Pagkababa ng tawag, tinapik ko ang desk ko nang malakas. Ramdam kong nanginginig ang panga ko. Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa galit.“Those bastards crossed the line.”Alam ko na agad kung sino ang may pakana. Walang iba kundi ang pamilya Veron. Harvy. Daryl. And that Avina bitch.Tinawagan ko si Kuki, ang pinaka-pinagkakatiwalaan kong tao sa ma