All Chapters of Kakaibang Tikim: Chapter 351 - Chapter 358

Ilaria POVHabang inaayos namin ang mga gamit—sterile gloves, forceps, cotton balls, betadine—ramdam ko ‘yung tensiyon sa paligid. Dapat maingat, dapat eksakto ang galaw. Pero hindi ako kinakabahan. Steady lang ako. Sanay na ako sa amoy ng antiseptic at sa tunog ng gunting na nagpuputol ng tape.Habang hawak ko ang forceps, inabot sa akin ni Nurse Reina ang gauze. “Okay, proceed with sterile technique,” sabi niya.Sinimulan kong linisin ang sugat sa tamang paraan, mula sa gitna palabas, circular motion, gamit ang sterile cotton balls. Maingat akong gumalaw, walang talsik, walang kalat. Kita ko sa peripheral vision ko na nakamasid si Ma’am Loura mula sa malayo, kaya dapat magpakitang gilas ako lalo.Pagkatapos kong maayos ang dressing, tumango si Nurse Reina. “Good job. Perfect aseptic technique.”Ngumiti ako, ‘yung hindi ngiti na mayabang, dapat pa-humble lang ng very light. “Thank you po.”“Magaling ka, Ilaria,” sabat ni Ma’am Loura nang lapitan kami. “Hindi ko akalaing kaya mo nang

Ilaria POVBandang tanghali, nagdala ng lunch si Rica—obvious na hindi ordinaryong hospital food. May mga pagkain galing sa restaurant, at may pa-dessert pa. Habang kumakain sila, inalok pa niya ako.“Nurse Ilaria, kumain ka muna. Hindi ko alam kung anong schedule mo pero baka wala ka pang lunch.”Medyo nahiya pa ako. “Ay, naku, Ma’am, bawal po kaming tumanggap—”Ngunit pinutol niya agad ang sasabihin ko. “Ay hindi, huwag ka mag-alala. Kaunting spaghetti lang ‘to. Pareho pa naman tayo, mahaba ang duty,” sabi niya, sabay ngiti. Talagang malaki ang kaibahan niya sa pinsan niyang si Lorcan.Hindi ko na tuloy tinanggihan. Umupo ako saglit at sabay kaming kumain. Feeling close nga ako, pero maganda na rin ito para hindi boring ang maghapon ko dito sa ospital.Habang kumakain, napansin kong tahimik lang si Rica. Parang may iniisip siya.“Okay lang po ba kayo, Ma’am Rica?” tanong ko.Ngumiti siya, pero halatang may malalim siyang iniisip. “Okay naman. Medyo nalulungkot lang ako dahil mag-isa

Ilaria POVHindi na napagbigyan ang pagiging mainit ni Keilys dahil may nangyaring hindi inaasahan. Hindi namin inaakalang lalala nang ganito ang kalagayan nina Manang Lumen at Tatay Iggy.Nung tanghali, maayos pa silang dalawa, nilalagyan ko lang ng bimpo sa noo, pinapainom ng paracetamol, at iniisip ko, baka simpleng trangkaso lang talaga. Pero ngayong gabi, habang pinupunasan ko ulit si Tatay, ramdam ko na iba na ‘to. Mainit pa rin ang katawan niya, pero nanginginig na siya kahit nakabalot na sa kumot. Si Manang Lumen naman, halos hindi na makabangon. Maputla, nanginginig at parang hirap huminga.“Tatay,” nauutal kong tawag. “Bakit parang lumalala ang lagay ninyo ni Manang Lumen?”Hindi ko na napigilang kabahan. Tumakbo ako palabas ng kuwarto at tinawag si Keilys, na agad ding bumaba mula sa itaas, mukhang nauntol ko pa ang dapat ay pagtulog niya.“Keilys! Hindi maganda lagay nila!” halos pasigaw kong sabi sa kaniya. “Sabay na silang nanghihina, na para bang hindi na ordinaryong la

Ilaria POVPagkatapos niya akong laplapin, lumuhod na siya sa ibaba ko. Pukë ko naman ang tinarbaho niya. Kung kanina, daliri niya ang nanginginig, ngayon, dila naman ang pinanginig niya sa gitnang bahagi ng pukë ko. Ramdam na ramdam ko ang init ng hininga niya at ang init ng dila niya. Binubukaka pa niya akong mabuti para mas lalo niyang malasap ang loob ng pagkababaë ko, na para bang kung titignan siya, para siyang sarap na sarap sa humihigop ng sabaw sa balot. Ganoon ang nakikita ko. Pulang-pula tuloy ang mukha at katawan niya. Kanina kasi, habang naghahalikan kami, tinanggal ko na ang pang-itaas na damit niya. Ang natira na lang ngayon ay pantalon at underwear niya. Hindi ko pa nalalaro at natitikman ang titë niya dahil ako muna ang tinatrabaho niya.Yung sarap at kiliti sa pagkain sa akin ni Keilys ay nakakagigil ng husto. Kapag nararamdaman kong dinidilaan niya ang loob ko tapos sinisipsip pa niyang mabuti, tang-ina, napapapikit ako habang napapakagat ng labi.Lalong nag-iinit a