All Chapters of MAFIA BOSS SERIES: THE PRETENDING WIFE [Mr. KING]: Chapter 261 - Chapter 270

Sa pagkakaalam niya ay iisang King lang ang mayron sa bansa. Isang King nireject ang proposal? Nagkibitbalikag siyang sumunod kay Jeric. Nireject ang isa sa pinakamayamang lalaki sa bansa—marahil ay mayro’ng malalim na dahilan ang babae. Siya pa kaya na napakaraming dahilan? Hindi sila pwede ni Kiki—masyadong malayo ang agwat nila sa buhay. Napaigik ang isang babae ng mabangga siya rito. “Hala sorry, Miss! Ayos ka lang ba?” Nasaktan na ito pero ito pa ang nagsorry sa kanya. Napatulala siya ng makita kung gaano ito kaganda. Maliit ito kumpara sa kanya. Pero ubod naman ito ng ganda. Mukhang galing ito sa mayamang pamilya dahil lahat ng accessories nito sa katawan ay alam niyang luxury brand. “Pasesnya ka na ha. Hinahabol ko kasi ang bayaw ko. Tinakas na naman niya ang anak ko. Sigurado kang ayos ka lang?” Tumango siya rito. “I’m really fine. Ikaw, ayos ka lang ba?” Inalalayan niya itong maglakad para iupo sa malapit na bench. Mukha kasing masakit ang balakang n

“Masaya ka na?” Walang emosyon na tanong ni Valeria kay Jeric. Ngumisi ito at tumango. Kumuyom ang kamay niya. Gusto niyang burahin ang ngisi sa labi nito. Sa sobrang galit niya ay nanginginig siya sa galit. Nagising siya ng katukin siya ni Aling Dalia para sabihin na nasa labas si Jeric at naghihintay sa kanya. Paglabas niya ay may pinakita itong video sa kanya. “Nasa bar ang lalaki mo. Mukhang lasing na lasing. Ano kaya kung ipabugbog ko siya o ipatumba sa mga kaibigan ko?” “H-hindi ko siya lalaki—“ “Hindi ako tanġa, Val. Alam kong gusto mo siya. Hindi naman hahabol-habol sayo ang gag0ng iyon kung hindi kayo nagkalamabutihan.” Hinablot nito ang buhok niya. Kaya siguro hindi ito pumasok ay para walang umawat dito kung sakaling saktan siya nito. Hindi na kasi niya pinasunod sila Aling Dalia sa kanya. Binitiwan siya nito ng tumawag ang kaibigan nito. “Ano? Papunta siya dito? Sige hayaan niyo lang… para naman makakita siya ng magandang palabas.” Nanlaki ang mata ni

Galit na galit na bumaba si Fyang suot ang isang manipis na nighties. “Manang! Manang!” “Ma’am—“ Nagulat ang lahat ng sampalin ito ng babae. “Sino ang nagsabi sayo na papasukin dito si Valeria?” “Eh ma’am…” Dinuro ito ni Fyang. “As far as I remember, kasambahay ka lang dito. Ang kapal ng mukha mo na magpapasok sa loob ng pamamahay namin!” Yumuko ang matanda at iba pang mga manggagawa ng mansion. Samantala, galit na tumayo si Valeria na nakaupo sa upuang hindi tanaw nito. “At bakit bawal akong papasukin sa loob ng pamamahay ng magulang ko?” Nagulat ito ng makita siya. Akala yata nito ay umalis na siya. Nakipagkwentuhan pa kasi siya kila manang. At isa pa. Mayro’n pa siyang gustong sabihin dito. “Ano sumagot ka.” Nang makabawi ito ay taas ang noo na nagsalita ito. “Lumayas ka, Valeria. Simula ng umalis ka ay wala ng naiwan dito para sayo. Si daddy mismo ang nagsabi na ibibigay niya sa amin lahat ni mommy ang lahat ng ari-arian niya dahil iniwan mo siya.“ “Pero

Ganito pala kapag heartbroken ka. Walang gana, palaging umiiyak, at palaging tulala. “Ma’am?” Untag ng secretary niya. “Gusto ko lang ipaalala na tumawag si Sir Jeric para sabihin na naghihintay siya ngayon sayo sa restaurant. Mukhang mainit nag ulo dahil nakalimutan niyong may lakad kayo mamaya.” Sumbong nito sa kanya. “Thank, Miss Tamsol.” Walang kabuhay-buhay na tumingin siya sa screen ng laptop niya. Ang dami niyang dapat tapusin ngunit maski isa ay wala siyang natapos. “Nasaan na kaya siya?” Tatlong linggo na ang nakakalipas simula ng umalis ang binata. Pero walang araw na hindi niya ito iniisip. Nagpaimbestiga na siya sa mga kakilala niyang magagaling na detective pero hanggang ngayon ay walang positibong balita na dumadating sa kanya. ‘Hindi kaya ito aalis kung hindi niya ito tinaboy ng paulit-ulit?’ Ilang beses na rin niyang sinisi ang sarili niya. Naging manhid kasi siya. Kung hindi niya siguro pinairal ang pride niya ay hindi ito mawawala sa kanya. Huli na ni

Nang dumating si Fire ay agad siyang yumakap habang umiiyak at nagsusumbong na parang bata. “K-kasalanan ko ‘to, Fire. Wala akong ibang ginawa kundi ang ipagtabuyan siya. Siguro karma ko na to sa lahat ng ginawa at sinabi ko sa kanya.” Hinawakan siya nito sa balikat ay nilayo. Hindi ito makapaniwalang nakatingin sa kanya ngayon. “Woah. Noon halos balian mo ako ng buto kapag lumalapit ako… pero ngayon kulang nalang ay ubusin mo ang amoy ko dahil sa lalaking ‘yon. Ikaw ba talaga ‘yan?” Pinahid niya ang luha at masama itong tiningnan. Inubos ang amoy? Eh yumakap lang naman siya dito. Kahit kailan talaga ay napaka kapal ng lalaking ‘to! “Tingnan mo ‘to hindi na mabiro. Wag mo naman akong tingnan ng ganyan. Tutulungan na nga kita kahit masakit sa dibdib ko, aapihin mo pa ako. Nasaan ang hustisya—arghh putaragis!” Dainğ nito ng malakas niyang sipain sa binti. “Kaya ka iniiwan eh! Ang amazona mo aksi—oo na ito na tatahimik na!” Ani nito ng makitang masama ang tingin niya. “M