บททั้งหมดของ The Missing Piece: บทที่ 41 - บทที่ 50

PAGKATAPOS nang announcement na ginawa ng binata ay muli silang bumalik sa opisina nito. Pero agad din siyang nagpaalam dito na kailangan na niyang bumaba dahil malapit ng mag alas-otso at oras na ng duty niya sa trabaho.“Jacob, kailangan ko nang bumaba, oras na kasi ng duty ko, eh. Busy na sila ngayon para sa opening at kailangan na nandoon ako. Dapat sa ganitong oras ay nandoon na ‘ko sa kitchen area, baka naghihintay na sila sa ‘kin.”“Masyado ka namang nagmamadali, sweetheart. Eh ano naman kung wala ka pa roon, wala namang ibang boss na pwedeng sumita sa ‘yo maliban sa ‘kin. Ang gusto ko nga, dumito ka muna sa tabi ko dahil ito ang unang araw natin bilang magkasintahan.”“Jacob, hindi naman kasi pwede ‘yang gusto mo. Marami akong masasagasaan at maaapektuhang kapwa empleyado. Hindi naman dapat na may kailangang magbago dahil lang sa girlfriend mo na ‘ko. Empleyado mo pa rin ako at dapat na gampanan ko ng maayos ang inilaan mong trabaho sa ‘kin. Ano na lang ang iisipin sa ‘kin nan

“Halika sweetheart, maupo muna tayo,” paanyaya niya sa dalaga.Medyo nangangalay na kasi siya sa pagkakatayo. Sabay silang umupo sa couch ng hindi ito pinapakawalan nang yakap.Isinandal niya ang ulo nito sa kanyang balikat habang hinahaplos ang buhok nito sa likod.“Hindi na kita papayagang bumaba at magtrabaho ngayong araw, sweetheart. Dumito ka na lang muna sa opisina kasama ako. Kaya huwag mo nang tangkaing maki-usap sa ‘kin dahil hindi rin naman ako papayag.”Hindi ito sumagot sa sinabi niya. Para bang may malalim itong iniisip. Kung ano man iyon, ay wala siyang ideya.Pero maya-maya ay nagsalita na rin ito.“Ahm, Jacob, kailangan ba talagang sisantehin mo sila agad-agad? I mean, hindi ko naman kinu-question ang desisyon mo dahil alam ko naman na magaling kang magdesisyon. Nakakaawa naman kasi sila lalo na ‘yong mga pamilya nila na tanging sila lang ang inaasahan.”Napabaling tuloy siya rito kasabay ng pangkunot ng noo.“So, naaawa ka sa kanila? Paano na lang kung nasaktan ka nil

SABAY silang bumaba ng binata at dahil magpapalit pa siya ng damit, ay nauna na ito sa kanya sa sasakyan at doon na lamang daw siya nito hihintayin, siya naman ay dumiretso na ng locker room.Hindi nga si Michaela nagkamali nang inakala dahil naabutan niya roon ang kaibigan na kasalukuyang nagbibihis ng uniform.“Hoy, babae! Marami kang dapat na sabihin sa ‘kin at ipaliwanag! Dapat detalyado at totoo lahat, ah! Iyong wala kang makakalimutan!” bungad agad nito sa kanya.“Grabe ka naman maka-demand! Hindi naman halatang masyado kang atat sa mga nangyayari sa love life ko. Sobra-sobra talaga ‘yang pagiging tsismosa at matabil mo! Doon ko na lang sa ‘yo ikukwento ang lahat sa staff house para walang ibang makarinig.” Ganti naman niya rito.“Bakit ba naman kasi magka-iba tayo ng shift! Makapag-request nga kay sir Jacob na pagsabayin na lang tayo, sabihin ko na lang na, para may magbabantay sa ‘yo, incase, may ibang manligaw o lalapit na ibang lalaki sa ‘yo,” nakangising sambit nito sabay

AYAW dapuan ni katiting na pagkaantok si Jacob kahit na malalim na ang gabi. Pilit na nagsusumiksik sa kanyang isipan ang naging pag-uusap nila ni Geneva.Tama naman kasi talaga lahat nang mga sinabi nito sa kanya patungkol kay Vanessa. Ang unang-unang babae sa buhay niya at una niya ring pinag-alayan ng kanyang tapat at totoong pagmamahal.Hing school pa lang sila noon nang maging magkarelasyon sila. Matanda lang siya rito ng isang taon. Cheerleader ito ng kinabibilangan niyang basketball team na siya naman ang captain ball, kaya nagkamabutihan sila dahil na rin sa madalas na pagsasama at pagkikita na nauwi sa isang seryosong relasyon.Sila rin ang tinagurian bilang campus king and queen. Sikat na sikat sila sa campus na halos walang studyante ang hindi nakakakilala sa kanila.Maliban sa gwapo siya at maganda ito, ay kilala rin ang mga pamilya nila lalo na pagdating sa usaping negosyo kaya nakadagdag iyon sa kasikatan nila.Pero dahil mga magulang nito ang nagmamay-ari ng school, ay

BANDANG alas singko na ng umaga nang magising si Michaela. Kasalukuyan niyang inaayos ang pinaghigaan nang tumunog ang kanyang cellphone.“I can’t pick you up now because I have something important to do. Just wait there for Troy, one of my bodyguards. Siya na muna ang magsusundo at maghahatid sa ‘yo.” Mensahe galing kay Jacob.“Okay.” Iyon lang ang tanging isinagot niya sa mensahe nito.Kahapon lang ay masayang-masaya sila at nagawa pa siyang ipakilala nito sa lahat ng empleyado sa restaurant dahil iyon rin ang unang araw ng pagiging magkasintahan nila.Kapag naaalala niya ang tagpong iyon ay sumasaya siya kahit paano. Todo protekta at tanggol pa ito sa kanya lalo na roon sa apat na babaeng pinagkaisahan siya.Dahil lang sa ilang minutong pag-uusap nito at ni Geneva ay bigla na lang nagbago ang lahat sa binata.Hindi tuloy niya maisip kung ano ang magiging lagay niya mamaya sa restaurant ngayong hindi niya ito kasama.Isang matangkad, malaki, at matipunong lalaki ang bumungad sa kany