All Chapters of 100 DAYS WITH THE CEO: Chapter 221 - Chapter 230

"HOY!"Nabitiwan ni Jade sa gulat ang tangan na kutsara na lumikha pa ng matinis na ingay ang pagbagsak niyon sa kaharap niyang plato."Nandito ka ba para kumain o makilamay?"Pinagala ni Jade ang tingin sa palibot ng canteen. Kanina ay punong-puno iyon ng tao. Ngayon ay iilan na lang ang naiwan. Ibig sabihin ay matagal na siyang naroon. Hindi na niya namalayan ang oras.She can't stop thinking about Miko. Akala niya ay maayos ang lahat sa pagitan nila kahit masyadong mabilis ang pagiging close nila sa isa't isa.Wala siyang alam sa naging sakit nito pagkatapos ng aksidente. Hindi na kasi siya ang naging attending physician nito nang ilipat ito ng mas malaking ospital. That time, she had to attend a seminar in Palawan. Kaya nawalan na rin siya ng balita rito.She thought he's fine, especially when she saw him along with Lola Tasing noong mapahinto sila sa tapat ng traffic light."Siniguro mo pa talaga kung may nakaburol," pagbibiro ni Mark matapos mailapag ang tray ng pagkain at maupo

INABUTAN niya ng inumin si Miko nang masamid ito sa sunud-sunod na pagsubo."Huwag mo kasing bilisan.""I'm craving for this." Inangat pa nito ang malaking sipit ng alimango. "I can't control my appetite.""Siguradong maraming imbak niyan sa kusina," natatawang kumento ni Jade.Napasunod naman ng tingin ang binata sa dumaang waiter na tangan ang malaking tray ng umuusok pang lobster. "Kailangan kong mag-take home. Ikaw?" baling nito sa kaharap. "Gusto mo pa ba? It's my treat.""Masarap man ang libre, but I had enough food. Busog na ako.""Seriously, kaunti lang ang nakain mo. Don't tell me na diet ka?""Tumataba na nga ako.""Of course not. You're petite. Well, sexy to be precise."Napangiti si Jade nang muling marinig ang papuring linya na iyon na minsan nang sinabi sa kanya ng binata sa cafeteria noong una silang magkita."At siguro iyan ang dahilan sa maya't mayang pagsulyap ng mga kalalakihan sa direksyon natin.""They were looking at you."Pinagala ni Miko ang tingin sa loob ng k

HUMIHINGAL man, pero nakangiti silang naupo sa puting-puting buhanginan ng pampang. Matagal-tagal ding pagbabad sa tubig ang kanilang ginawa. At bukod sa paliligo ay nagpasawa rin sa ilang water sports higit ang nauusong windsurfing at parasailing. It was frightening, but having each other side by side, they enjoyed it instead."Isn't it nice?"Nakangiting tumango si Jade. "Perfect. Mabuti na lang naisipan nating pumunta rito. This is indeed a paradise. Nakaka-relax at nakakawala rin ng mga alalahanin sa buhay.""Ano bang mga inaalala mo sa buhay?""Just this and that. Well, mostly pala ay family.""Family oriented ka."Umiling si Jade. "It's a long story.""Huwag mo nang ikuwento kung magiging uncomfortable ka lang"Nginitian lang ni Jade ang binata."Anyway, when was your last time na makapunta sa ganitong kagandang lugar?""Ang huling bakasyon ko, five years ago. It's in Cebu.""Ang tagal na, ah?""Yeah. Most of my time laging trabaho at bahay lang. Minsan sumasama rin sa mga out-o

PINIGIL muna ni Jade ang ngiti hanggang maputol ang tawag sa kabilang linya ng kanyang cellphone. Nawawala ang pagod niya sa ilang oras na trabaho kapag kausap si Miko. Para tuloy siyang bumabalik sa pagiging teenager. Tulad noong unang magkaroon siya ng crush."Is that a sign of being in-love o baka nalipasan ka na naman ng gutom?"Dinampot ni Jade ang tinidor at iniamba iyon kay Mark na naupo sa katapat niyang silya. "Huwag mong sirain ang mood ko.""Iba rin talaga ang nagagawa ng pag-ibig.”“Masaya lang ako.”“Sana all.”“Huwag ka ngang magsasalita ng ganyan. Para kang bakla.”“Lumalamig na 'yang pagkain mo. Huwag kang magpalipas ng gutom. At damihan mo rin ang pag-inom ng tubig. Kung pagod ka, maghanap ka lagi ng oras para magpahinga.""Anong meron diyan?" tukoy niya sa kinakaing tinapay ni Mark. "Para kang nakakagat ng ekstrang bait.""Gusto ko lang itanong kung sinabi ba sa 'yo ng boyfriend mo ang mga linyang iyon?""Hindi ko pa siya boyfriend. Pero sa tingin ko, malapit na."Na

"WALANG nabanggit sa akin si Ate Jade na may boyfriend na siya.""Manliligaw pa lang siya ni Jade.""Oh, I see. Pero napansin ko na parang may mutual feelings na sila sa isa't isa."Tumango si Mark. Magkatabi silang naupo ni Janikka sa inilatag na tela ni Jade sa ibabaw ng concrete barrier na nagsisilbing upuan din ng mga taong naroon sa gilid ng Manila Bay."Ngayon ko lang siya nakitang masaya. I mean, may ekstrang ningning sa mga mata niya.""I know," sang-ayon ni Mark. "Ospital na ang kanyang naging tahanan since na maging resident siya roon. Lalabas lang siya kapag bibisitahin ang pamilya o kung mayroong medical mission.""Why?""Dahil hindi raw para sa kanya ang outside world.""Huh?""Ganoon talaga ang linyahan ng mga taong mahal ang propesyon.""Pero mukhang magbabago na iyon ngayon."Muling napatingin ang dalawa sa direksiyon nina Jade at Miko na masayang nagkukuwentuhan."Tama ka. At sana hindi na mawala ang ningning nila sa mga mata. They deserve more than a happy ending.""