Semua Bab 100 DAYS WITH THE CEO: Bab 231 - Bab 240

"AYOKO nang makita ka kahit kailan! Labas!"Napasulyap muna kina Mark at Jade ang itinaboy na lalaki bago ito nakayukong lumabas ng silid."Misis...""Hindi pa kami kasal!" singhal ng pasyente na namatayan ng limang buwan na sanggol sa sinapupunan. "At tama lang na hindi ko siya pinakasalan!""Naiintindihan po namin ang pinagdadaanan mo," singit ni Jade matapos senyasan ang kaibigan na ipaubaya na lang sa kanya ang pakikipag-usap. "Every mother has the right to get mad when it concerns about their child or children.""Isa ka na bang ina, doc?""No.""Paano mo ako naiintindihan kung hindi ka pa pala isang magulang?""I don't need to be a mother to know your pain, ma'am. Pero lahat ng babae ay alam ang sakit na nararamdaman ng inang nawalan ng anak."Sandaling namayani sa buong silid ang katahimikan. Nanatili lang sa kinatatayuan si Mark na piniling makinig kaysa ang sumingit. Inukupa naman ni Jade ang upuan sa tabi ng higaan."Napakasuwerte ng anak mo dahil nagkaroon siya ng ina na tul

EKSAKTONG pagkulimlim ng kalangitan ay nakaparada na ang sasakyan ni Miko sa tapat ng ospital. Nanatili lang siya sa loob habang nakatitig sa larawang nasa hawak na cellphone.Kinuha niya sa bulsa ng suot na pantalon ang pulang kahon at saka binuksan iyon. Naroon ang isang kumikinang na singsing na kanyang ibibigay mamaya sa oras na makaharap si Jade.Buo ang paniniwala ng binata na positibo ang makukuha niyang sagot, umulan man o umaraw. No season can stop their love.Kahit na ilang buwan pa lamang sila na magkakilala ay sigurado siyang pareho lang sila ng nararamdaman.And he'll fight for it no matter what, at all costs."Forget everything, not Jade. Please forget everything, not Jade. Please, not her. Huwag kang mawawala sa isip ko. Not you, Jade. Stay in my memory. Do not forget her." He recited the words like a mantra. “Forget everything, not Jade. Forget everything, not Jade.”Humigpit ang hawak niya sa cellphone habang sa kabila ng kamay ay ikinulong naman ang singsing. He is s

SA LOOB ng ilang Linggo ay maraming beses na ring nakasama ni Janikka si Miko sa mga date at pamamasyal nila ni Jade. She insisted about it. Gusto kasi niya na mas higit pang makilala ang kauna-unahang lalaki na minahal ng kanyang paboritong Tita na kaibigan ng kapatid niya.Wala namang pagtutol sa dalawa, minsan ay sabit din si Mark. The more, the merrier. Masaya silang apat.But recently, she found out about Miko's strange illness. Sa una ay hindi siya naniwala. Pero naroon siya nang oras na iyon. Nakita niya ang katotohanan.Kung masakit para kay Jade ang talikuran ito ng lalaking mahal nito, mas masakit sa kanya dahil umaasa siya na magkakaroon ng masayang wakas ang kuwento ng dalawa.Kasalukuyang sinusundan ni Janikka ang sasakyan ni Miko. He's with another woman. At ayon kay Mark ay ex nito ang kasamang babae.''Alam kong may sakit siya, pero sana hindi ang babaing iyon ang sinamahan niya. She's the reason kaya siya nagkasakit. Gusto niya bang magpakatanga?''Napahampas sa hawak

"HONEY?"Binalewala niya ang pag-aalala ni Yolly. Nanghihina siyang naupo sa sofa at pilit hinahagilap sa isip ang tila nawawala na importanteng alaala roon na konektado sa bigla na lamang pagsulpot nina Mark at Janikka sa kanyang art studio.Yes. He is missing some details about what happened for the past few days, weeks, and months. Pero ramdam niya sa puso na naroon ang mga kasagutan sa maraming tanong na bumabagabag sa kanya."Hon -""Umalis ka na muna.""Huwag kang magpaapekto sa dalawang iyon. Galit lang sila sa akin.""Please, Yol. Gusto ko munang mapag-isa.""Hindi ako aalis.""Then, ako ang aalis.""Saan ka pupunta?""Uuwi muna ako sa bahay."Napatigil sa paghakbang si Miko nang pigilan siya ng yakap mula sa likuran ni Yolly."Hon, huwag mo akong iiwang mag-isa rito. Stay by my side, please?''''I need to be alone. May mali sa utak ko.''''Just stop thinking anything or anyone.'' Pumunta ito sa harapan ni Miko. ''Ako lang ang isipin mo.''Humiwalay siya sa pagkakahawak ni Yol

"HON, hindi ka pa rin tapos diyan?"Tumigil ang hawak na brush ni Miko nang maramdaman niya ang pag-upo ni Yolly. Yumakap ito mula sa kanyang likuran at inihilig pa nito ang ulo sa kanya.Before, he likes her warmth. Pero hindi na niya ngayon maintindihan ang sarili. As if an ice just touched him. And he feels nothing but numbness.''Mamaya mo na gawin iyan. Kumain na tayo. Niluto ko ang paborito mong adobo.''''Hindi pa ako nagugutom.''''Kape lang halos ang laman ng tiyan mo. Hindi ka na nga nag-almusal. Pati ba naman tanghalian ay hindi ka pa rin kakain.''''Tatapusin ko lang ito.''''Then, I'll stay here hanggang matapos ka.''Nanahimik na lang si Miko at ipinagpatuloy na ang ginagawa.''Hon, hindi pa rin ba ako nabubura sa alaala mo?''"No. You're still clear as crystal."''Does it mean na magaling ka na?''Muling napahinto sa pagpipinta si Miko nang muli siyang abalahin ng dalaga na pinalikot ang mga kamay. Dumausdos iyon pababa sa may dibdib niya. "Would you mind? I told you,