All Chapters of (จบแล้ว )รวยแน่ 100% !!ไป่หลิงย้อนอดีตไปเป็นเศรษฐีในปี 80’s: Chapter 61 - Chapter 70

บทที่ 62 เป้าหมายถูกทำลายณ ฐานบัญชาการชั่วคราวซึ่งซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบเชียบในป่าทึบนอกเมือง...ลมหนาวพัดโชยมาปะทะร่างของโจวเซิ่งเหยียนที่ยืนนิ่งอยู่เบื้องหน้าโต๊ะไม้ แผนที่ที่กางออกแสดงตำแหน่งของรังโจรทั้งสองแห่ง แสงจันทร์สาดส่องลงมาบนใบหน้าคมคายของเขา ทำให้เงาของสันกรามเด่นชัดขึ้น ดวงตาคู่คมทอประกายเย็นเยียบราวกับคมมีดที่เพิ่งถูกลับมาใหม่ๆ"อีก 10 นาที..."เสียงทุ้มต่ำของเขาเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบงันยอดฝีมือหน่วยคมดาบลึกลับที่ยืนอยู่รอบกายต่างจับจ้องไปที่นาฬิกาข้อมือของตนเองอย่างพร้อมเพรียง ความตึงเครียดในอากาศหนาแน่นขึ้นทุกขณะ"หน่วยเงา รายงานสถานการณ์ล่าสุด!"โจวเซิ่งเหยียนสั่งเสียงเฉียบขาด"เป้าหมายหลี่หมิงยังคงอยู่ในโกดังริมแม่น้ำหวงหู่ครับนายท่าน! กำลังของมันมีประมาณ 30 นาย แบ่งเป็น 3 ชุด ชุดแรกประจำอยู่ด้านหน้า ชุดที่สองอยู่ด้านหลัง และชุดสุดท้ายอยู่บนชั้นสองของโกดัง"เสียงของหัวหน้าหน่วยเงาดังขึ้นจากเครื่องรับส่งวิทยุ"พวกมันมีอาวุธปืนครบมือครับ!""เหยี่ยว รายงานสถานการณ์รังที่สอง!""เด็กๆ ถูกขังอยู่ในห้องเก็บของชั้นใต้ดินครับนายท่าน! มีผู้คุม 5 นายเฝ้าอยู่ด้านบน และอีก 2 นาย

บทที่ 64 รุ่งอรุณแห่งต้าซานหลังจากค่ำคืนแห่งพายุคลั่งผ่านพ้นไป หมู่บ้านต้าซานก็ค่อยๆ กลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง แต่เป็นความสงบที่แตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง บรรยากาศที่เคยซบเซาและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง บัดนี้ได้ถูกแทนที่ด้วยความคึกคักและความหวังระลอกใหม่ที่จับต้องได้ข่าวการทลายแก๊งค้ามนุษย์และการจับกุมหลินเสี่ยวหลงได้สร้างความโล่งใจให้กับทุกครัวเรือน แต่สิ่งที่ปลุกจิตวิญญาณของคนทั้งหมู่บ้านให้ลุกโชนขึ้นมาอย่างแท้จริงคือโครงการก่อสร้างของไป่ซินซินณ ที่ดินผืนใหม่ชานหมู่บ้าน บัดนี้ไม่ได้รกร้างอีกต่อไป มันได้กลายเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาที่สุด! ชายฉกรรจ์กว่าสี่สิบชีวิตกำลังทำงานกันอย่างขะมักเขม้น เสียงตอกตะปู เสียงเลื่อยไม้ และเสียงพูดคุยอย่างกระตือรือร้นดังผสมปนเปกันสร้างเป็นบทเพลงแห่งการเริ่มต้นใหม่ ความเร็วในการก่อสร้างนั้นน่าทึ่งจนเหลือเชื่อ! ด้วยค่าจ้างที่สูงถึงวันละ 6 หยวน และจำนวนคนงานที่เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า ทำให้โครงสร้างของบ้านอิฐหลังใหม่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาในเวลาเพียงไม่กี่วัน!หัวหน้าหมู่บ้านเกาสงและลุงช่างหลี่ยืนมองภาพนั้นด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความทึ่ง"สวรรค์!

บทที่ 66 นางพญาหงส์เริ่มสยายปีกไป่ซินซินที่กำลังยืนมองภาพนั้นอยู่กลับยิ้มออกมาบางๆ ก่อนจะเอ่ยว่า“ไม่เป็นไรค่ะลุงหวัง เจ้าพ่อเฉินกับลูกน้องไม่ได้สร้างปัญหาอะไร พวกเขาเพียงต้องการกินของอร่อยเท่านั้น อีกอย่าง... ฉันมีความคิดเรื่องการกระจายสินค้าของโรงงานเราแล้วด้วยค่ะ”"โอ้? ว่ามาสิ" หวังเทียนซานเลิกคิ้วด้วยความสนใจขึ้นมาทันที เพราะเจ้าเด็กนี่ก็มักจะมีความคิดที่สมัยใหม่และยอดเยี่ยมเสมอไป่ซินซินหันมาสบตากับเขา แววตาของเธอฉายประกายแห่งความมั่นใจและสติปัญญาที่สุขุมเกินวัย"ฉันคิดว่า... การจะทำให้สินค้าของหงส์เพลิงเป็นที่รู้จักและครองตลาดได้อย่างรวดเร็ว เราต้องใช้กลยุทธ์สองทาง ค่ะ""กลยุทธสองทางรึ?" เป็นศัพท์ที่หวังเทียนซานไม่เคยได้ยินมาก่อน"ค่ะ" ไป่ซินซินพยักหน้า "ทางที่หนึ่งคือช่องทางสว่าง นั่นคือช่องทางปกติที่เราวางแผนไว้ ผ่านเถ้าแก่หลี่ซานและเครือข่ายร้านอาหารภัตตาคารของเขา ช่องทางนี้จะช่วยสร้างชื่อเสียง ภาพลักษณ์ที่ดีและความน่าเชื่อถือให้กับแบรนด์สินค้าของเรา ทำให้สินค้าของเราถูกยอมรับในหมู่คนมีฐานะและในตัวเมืองค่ะ"เธอหยุดเว้นจังหวะเล็กน้อย ก่อนจะชี้ไปยังทิศทางที่เฉินหวังตงกำลังนั

บทที่ 68 สงครามพยัคฆ์ประจัญหงส์กลุ่มอาหารต้าหัวชื่อของต้าหัวซึ่งแปลว่ามหาอาณาจักรจีนนั้นยิ่งใหญ่และน่าเกรงขามสมกับตัวตนของมัน มันไม่ใช่แค่บริษัท แต่มันคือสถาบันกลุ่มอาหารต้าหัวคือรัฐวิสาหกิจขนาดมหึมาที่ถูกก่อตั้งขึ้นตั้งแต่ยุคแรกๆ ของการปฏิวัติ มันคือสัญลักษณ์แห่งความมั่นคง คือชามข้าวเหล็กที่ทุกคนใฝ่ฝันโรงงานใหญ่โตราวกับเมืองเล็กๆ ปล่องควันสูงตระหง่านพ่นควันออกมาไม่เคยหยุดหย่อน ตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา โลโก้รูปดอกโบตั๋นสีแดงของต้าหัว คือตราประทับเดียวที่ชาวเมืองซูโจวและพื้นที่โดยรอบคุ้นเคยบนห่อขนมปังซองบะหมี่หรือขวดซอสปรุงรส พวกเขาคือผู้ผูกขาด คือเจ้าชีวิตแห่งปากท้องของประชาชนอย่างแท้จริงแต่ภายใต้เปลือกนอกที่ดูยิ่งใหญ่และมั่นคงนั้น... เนื้อในของมันกลับกำลังผุพังและเน่าเฟะอย่างช้าๆด้วยการที่ไร้ซึ่งคู่แข่งมานานหลายทศวรรษ ทำให้กลุ่มอาหารต้าหัวกลายเป็นยักษ์ใหญ่ที่อุ้ยอ้ายและเกียจคร้าน ผลิตภัณฑ์ของพวกเขานั้นกินได้แต่ไม่เคยอร่อย รสชาติจืดชืดและซ้ำซากจำเจ บรรจุภัณฑ์ก็หยาบกระด้างและไร้ซึ่งความน่าดึงดูดโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่เคยคิดจะพัฒนาเพราะไม่จำเป็นต้องทำ! แน่นอนว่าพนักงานของเขาก็เย่อหยิงมา

บทที่ 70 เมื่อพญามังกรเฒ่าขยับ...หลังจากที่ไป่ซินซินประสบความสำเร็จในการโต้กลับกลุ่มอาหารต้าหัวด้วยกลยุทธ์ทางการตลาดที่เหนือชั้น บรรยากาศในอำเภอเฟิงซานก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง แผงลอยของหงส์เพลิงที่ตั้งขึ้นอย่างองอาจภายใต้การคุ้มครองของเฉินหวังตงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งชัยชนะที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องแต่สำหรับหวังเทียนซานแล้ว... สงครามครั้งนี้ยังไม่จบ!การที่ผู้อำนวยการสวี่โม่ กล้าใช้อำนาจรัฐในทางมิชอบเพื่อกลั่นแกล้งธุรกิจที่เขาให้การสนับสนุน ถือเป็นการตบหน้าเขาฉาดใหญ่ พยัคฆ์เฒ่าผู้มากบารมีอย่างเขา... ไม่เคยยอมให้ใครมาหยามเกียรติได้ง่ายๆ!ค่ำคืนหนึ่ง ณ คฤหาสน์ตระกูลหลิว...หวังเทียนซานเดินทางมาพบไป่ซินซินเป็นการส่วนตัว สีหน้าของเขาเรียบเฉย แต่แววตากลับลุกเป็นไฟ"สหายตัวน้อย... ที่ผ่านมาเธอแสดงให้ลุงเห็นแล้วว่าสติปัญญาของเธอนั้นล้ำเลิศเพียงใด" เขาเอ่ยขึ้น“แต่ในโลกของผู้ใหญ่... บางครั้งการสั่งสอนด้วยอำนาจที่แท้จริงถึงจะทำให้ผู้คนย่อมสยบให้เรา เธออาจจะหาที่ไม่อยากจะปะทะเพื่อไม่ให้เกิดปัญหา แต่สำหรับลุงเท่านั้นยังไม่พอ ดังนั้นในกรณีเจ้าอ้วนสวีโม่คนนี้ลุงจะจัดการต่อเอง” เพราะหวังเทียนซานนั้นรู้ว