All Chapters of (จบแล้ว )รวยแน่ 100% !!ไป่หลิงย้อนอดีตไปเป็นเศรษฐีในปี 80’s: Chapter 71 - Chapter 80

บทที่ 71 เงินเดือนออก!ข่าวการล่มสลายของผู้อำนวยการสวีโม่และวิกฤตการณ์ของกลุ่มอาหารต้าหัว ได้กลายเป็นหัวข้อสนทนาที่ร้อนแรงที่สุดในเมืองซูโจว แต่สำหรับหมู่บ้านต้าซานและโรงงานหงส์เพลิงแล้วมันคือบทเพลงแห่งชัยชนะที่ดังกึกก้อง!สิ้นเดือนนั้น ภาพสองภาพที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหวได้เกิดขึ้นในเวลาเดียวกัน ณ หน้าโรงงานต้าหัว... พนักงานกว่าสามพันชีวิตกำลังประท้วงอย่างโกรธเกรี้ยวเพื่อเรียกร้องเงินเดือนที่ยังไม่ได้รับ...แต่ ณ ลานกว้างหน้าโรงงานหงส์เพลิง บรรยากาศกลับคึกคักและเปี่ยมสุขยิ่งกว่าวันเฉลิมฉลองปีใหม่! โต๊ะยาวตัวหนึ่งถูกตั้งขึ้นกลางลาน บนโต๊ะเต็มไปด้วยซองจดหมายสีแดงสดที่อูมหนาไปด้วยธนบัตร!และเพราะว่าเป็นเงินเดือนๆ แรกไป่ซินซินจึงได้ปรึกษากับเถ้าแก่หลีและท่านหวัง คือให้มอบหมูตุ๋นให้อีกคนละ 1ชั่งไป่ซินซินและลุงหลิวกำลังแจกจ่ายซองเงินเดือนซองแรกให้กับเหล่าคนงานด้วยรอยยิ้ม! คนงานแต่ละคนเดินเข้ามารับซองเงินเดือนด้วยหัวใจที่เต้นระรัว พวกเขาโค้งคำนับขอบคุณครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนจะเดินรับซองเงินและอาหาร1ถุง และต่างก็ปลีกตัวไปเปิดซองด้วยมือที่สั่นเทา... และวินาทีที่พวกเขาเห็นจำนวนเงินข้างใน..."สว

บทที่ 73 ตระกูลเฟิงท่ามกลางความสิ้นหวังนั้น...ที่ปากตรอก ร่างสูงสง่าในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบๆ แต่สะอาดสะอ้าน ยืนมองเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่เงียบๆ ...เขาคือ โจวเซิ่งเหยียนเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาที่นี่ เขาเพียงแค่เดินสำรวจพื้นที่เพื่อหาช่องทางบางอย่าง แต่ภาพที่ปรากฏตรงหน้าภาพของครอบครัวที่กำลังถูกรังแกอย่างโหดเหี้ยม ภาพของชายที่พยายามจะปกป้องมารดา ภาพของลูกชายที่ลุกขึ้นสู้แม้จะรู้ว่าพ่ายแพ้... และภาพของหญิงชราที่ป่วยหนักกำลังจะล้ม...มันได้ไปสะกิดบาดแผลเก่าที่ซ่อนอยู่ลึกที่สุดในหัวใจของเขา...ภาพในวันวานที่ครอบครัวของเขาถูกทำลายภาพที่พ่อของเขาถูกลากตัวไปภาพที่แม่ของเขาต้องหลั่งน้ำตา ความเจ็บปวดและความอัปยศอดสูในวันนั้น มันย้อนกลับมาฉายชัดอีกครั้ง!ใบหน้าที่เคยเยือกเย็นของเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่ดวงตากลับฉายแววอำมหิตขึ้นมาวูบหนึ่ง เป็นความอำมหิตที่ไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ใครแต่เป็นความเกลียดชังต่อความอยุติธรรมทั้งปวง!เขาไม่ได้เคลื่อนไหวด้วยภารกิจแต่เคลื่อนไหวด้วยเศษเสี้ยวของมนุษยธรรมที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในหัวใจที่ด้านชาของเขา...เขาค่อยๆ ก้าวเดินเข้ามาในตรอก อย่างเงียบเชียบและสงบนิ่ง...การปรากฏต

บทที่ 75 สัญญาณเตือนจากสายเลือด.“แม่ครับ”เสียงที่ทุ้มต่ำและหนักแน่นขึ้นกว่าเดิมดังขึ้นข้างกาย เฝิงซูหลินสะดุ้งเล็กน้อย เธอถูกดึงออกจากภวังค์แห่งอดีตอันเจ็บปวด เสียงจอแจของผู้คนและกลิ่นอาหารอันหลากหลายของตลาดสดพุ่งเข้าใส่โสตประสาทของเธอ เธอเพิ่งจะรู้ตัวว่าได้เดินมาหยุดนิ่งอยู่กลางทางเดินที่พลุกพล่านโดยไม่รู้ตัว...เฟิงหลง ลูกชายคนโต ก้าวเข้ามายืนเคียงข้าง วางมือที่แข็งกระด้างของเขาลงบนบ่าของมารดาอย่างแผ่วเบา"ถึงตลาดแล้วครับแม่ น้องๆ คงจะรอแย่แล้ว เรารีบไปซื้อของกันเถอะครับ"แววตาของเด็กหนุ่มที่เคยเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและไร้หนทาง บัดนี้กลับฉายประกายแห่งความรับผิดชอบและความมุ่งมั่น เขาได้รับมอบหมายหน้าที่จากบิดา และเขาจะทำมันให้ดีที่สุด...แต่ภาพที่เฝิงซูหลินเห็นนั้นคือเฟิงหลงในวันนี้ เด็กหนุ่มวัยสิบหกที่ผอมโซจนแก้มตอบ สวมเสื้อผ้าเก่าๆ ที่ขาดรุ่งริ่ง มุมปากยังมีรอยฟกช้ำจางๆ ...ซ้อนทับอยู่กับภาพของเฟิงหลงในวันวาน เด็กชายตัวน้อยในชุดผ้าไหมชั้นดี กำลังนั่งคัดอักษรอยู่ในเรือนสี่ประสานที่แสนจะอันโอ่อ่าของตระกูลเฟิง ดวงตาของเขาเปล่งประกายเจิดจ้าด้วยสติปัญญา อนาคตของเขาสว่างไสวราวกับดวงดาว

บทที่ 77 คนไข้ชื่ออะไรคะ?ความลับ คือเกราะป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของไป่ซินซินแต่ในค่ำคืนนี้ เธอจะทุบทำลายเกราะนั้นด้วยมือของตัวเอง เพื่อเดิมพันกับสิ่งเดียวที่เปราะบางยิ่งกว่า นั่นคือความไว้ใจอีกครั้งสิ้นคำพูดสุดท้ายของไป่ซินซิน... โลกทั้งใบของลุงหลิวและป้าหลิวก็พลันหยุดนิ่ง!ฉ่า...เตารีดที่ป้าหลิวกำลังใช้ทับเสื้อผ้าอยู่ถูกวางทิ้งไว้บนผ้าจนส่งกลิ่นไหม้จางๆ แต่เธอไม่รู้สึกตัว สองมือของเธอแข็งทื่ออยู่กลางอากาศ ดวงตาเบิกกว้างจ้องมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของไป่ซินซินอย่างไม่อยากจะเชื่อ!"ซินซิน... ลูก..." เสียงของป้าหลิวแหบพร่าและสั่นเทาจนแทบฟังไม่เป็นคำ"ลูก... ลูกพูดเรื่องอะไร... มัน... มันจะเป็นไปได้อย่างไร..."เธอส่ายหน้าไปมาอย่างรุนแรงราวกับจะขับไล่ความหวังอันเจ็บปวดที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจ"พี่รอง คุณแม่... พวกเขาอยู่ที่เซี่ยงไฮ้รึ? ไม่จริง มันเป็นไปไม่ได้! หลังจากที่พวกเราตั้งหลังที่นี่ ลุงของหลานก็ตามหาพวกเขามาตลอดหลายปี! ไม่มีข่าวคราวอะไรเลย!"ลุงหลิวผู้เคยเผชิญหน้ากับความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน บัดนี้กลับนั่งตัวแข็งทื่อราวกับรูปปั้นหิน"ซินซิน หลานไปได้ยินชื่อเหล่านี

บทที่ 79 เดิมพันที่หนักหน่วงและทางเลือกที่เหนือกว่า'มีทางอื่นไหม!?' เธอถามอย่างร้อนรน[กำลังนำเสนอแผนการรักษาที่เหมาะสมที่สุด:][1. เปลี่ยนยาปฏิชีวนะเป็น 'เซฟาโลสปอริน รุ่นที่สาม' ชนิดฉีดเข้าเส้นเลือดโดยตรง ประสิทธิภาพในการต่อต้านแบคทีเรียสายพันธุ์นี้: 98%!][2. ให้สารอาหารทางหลอดเลือดดำที่มีส่วนผสมของอิเล็กโทรไลต์และวิตามินเข้มข้น เพื่อฟื้นฟูร่างกายจากภาวะขาดสารอาหารโดยตรง] [พยากรณ์อัตราการรอดชีวิตหากใช้แผนการรักษานี้: 85%!]จาก 22%... สู่ 85%!มันคือความหวัง! คือทางรอดเดียว! แต่ เธอจะทำได้อย่างไร?'แล้วฉันจะเอายาจากอนาคตพวกนี้มาได้ยังไง! ต่อให้มี... ฉันจะเอามันเข้าไปให้ท่านย่าทวดในห้องไอซียูได้อย่างไร!'ราวกับได้ยินความคิดของเธอ ระบบฯ ก็ได้แสดงแผนการขั้นต่อไปขึ้นมา...[แผนการแทรกแซงเชิงกลยุทธ์: ระบบฯ สามารถใช้แต้มความสำเร็จ 2000 แต้ม สังเคราะห์ยาที่จำเป็นทั้งหมดในรูปแบบของเหลวใส ไร้สี ไร้กลิ่น ผ่านคลังมิติได้][วิธีการนำส่งยา: ผู้ใช้จะต้องลอบเข้าไปในห้องไอซียู และฉีดสารละลายยาที่สังเคราะห์ขึ้น เข้าไปในถุงน้ำเกลือที่ผู้ป่วยกำลังได้รับอยู่โดยตรง!]แผนการที่บ้าบิ่นและเสี่ยงตายปรากฏขึ้